Χο Τσι Μινχ

Χο Τσι Μινχ, το πραγματικό του όνομα ήταν Nguyen Tat Thanh (1890-1969), Βιετναμέζος  κομμουνιστής ηγέτης και η κύρια δύναμη πίσω από τον βιετναμέζικο αγώνα ενάντια στη γαλλική αποικιοκρατία.Ο  Ho γεννήθηκε στις 19 Μαΐου, του 1890, στο χωριό Kimlien, Annam (κεντρικό Βιετνάμ),  γιος ενός υπαλλήλου ο οποίος παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της γαλλικής κυριαρχίας της χώρας του.Ο Ho παρακολούθησαν το σχολείο στο Hue και στη συνέχεια μαθήτευσε για λίγο σε ένα ιδιωτικό σχολείο στη Phan Thiet. Το 1911 εργάστηκε ως μάγειρας σε ένα γαλλικό ατμόπλοιο της γραμμής και στη συνέχεια εργάστηκε στο Λονδίνο και το Παρίσι.



 Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Nguyen Quoc Ai (Nguyen ο Πατριώτης),ο  Ho ασχολήθηκε με ριζοσπαστικές δραστηριότητες και ήταν στην ιδρυτική ομάδα του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Είχε κληθεί στη Μόσχα για κατάρτιση και, στα τέλη του 1924, είχε σταλεί στην Καντόνα, στην Κίνα, όπου οργάνωσε ένα επαναστατικό κίνημα μεταξύ Βιετναμέζων  εξόριστων. Αναγκάστηκε να φύγει από την Κίνα, όπου οι τοπικές αρχές επιτέθηκαν  στις Κομμουνιστικές δραστηριότητες, αλλά επέστρεψε το 1930 για να ιδρύσει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδοκίνας (ICP).Έμεινε στο Χονγκ Κονγκ ως εκπρόσωπος της Κομμουνιστικής Διεθνούς.Τον Ιούνιο 1931 ο Ho συνελήφθη εκεί από τη βρετανική αστυνομία και παρέμεινε στη φυλακή μέχρι την απελευθέρωσή του το 1933. Στη συνέχεια επέστρεψε πίσω στη Σοβιετική Ένωση, όπου φέρεται να πέρασε αρκετά χρόνια αναρρώνοντας από φυματίωση. Το 1938 επέστρεψε στην Κίνα και υπηρέτησε ως σύμβουλος στις Κινέζικες Κομμουνιστικές ένοπλες δυνάμεις. Όταν η Ιαπωνία κατέλαβε το Βιετνάμ το 1941, επανέλαβε την επαφή με τους ηγέτες της ICP και βοήθησε να βρει ένα νέο  Κομμουνιστικό κυρίως κίνημα  ανεξαρτησίας, γνωστό ως Vietminh, που πολέμησε τους Ιάπωνες. Τον Αύγουστο του 1945, όταν η Ιαπωνία παραδόθηκε, το Vietminh κατέλαβε την εξουσία και ανακήρυξε τη Λαϊκή Δημοκρατία του Βιετνάμ (DRV) στο Ανόι.Ο Χο Τσι Μινχ, γνωστός σήμερα με το τελευταίο και πιο γνωστό ψευδώνυμο του (που σημαίνει το "Διαφωτιστής"), έγινε πρόεδρος. Οι Γάλλοι ήταν απρόθυμοι να χορηγήσουν την ανεξαρτησία στους αποικιακούς υπηκόους τους, και στα τέλη του 1946 ξέσπασε ο πόλεμος. Για οκτώ χρόνια οι Vietminh αντάρτες πολέμησαν τα γαλλικά στρατεύματα στα βουνά και τους  ορυζώνες του Βιετνάμ, νικώντας τους τελικά στην αποφασιστική μάχη του Dien Bien Phu το 1954.Ο Ho, ωστόσο, στερήθηκε τη νίκη του. Μεταγενέστερες διαπραγματεύσεις στη Γενεύη χώρισαν τη χώρα, με μόνο τη Βόρεια να δίνεται στους Vietminh. Η DRV, με τον Χο ακόμα πρόεδρο, αφιέρωσε τώρα τις προσπάθειές της για την κατασκευή μιας κομμουνιστικής κοινωνίας στο Βόρειο Βιετνάμ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όμως, η σύγκρουση ξανάρχισε στο Νότο, όπου αντάρτες υπό  Κομμουνιστική ηγεσία ξεκίνησαν μια εξέγερση εναντίον του υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ καθεστώς στη Σαϊγκόν.Ο Ho, τώρα σε κακή κατάσταση υγείας, αρκέστηκε σε,μεγάλο βαθμό, σε εθιμοτυπικό ρόλο, ενώ η πολιτική διαμορφώνεται από άλλους. Την 3η Σεπτεμβρίου 1969, πέθανε στο Ανόι λόγω καρδιακής ανεπάρκειας. Προς τιμήν του, μετά την Κομμουνιστική κατάκτηση του Νότου το 1975,η Σαϊγκόν μετονομάστηκε σε Ho Chi Minh City.Ο Χο Τσι Μινχ ήταν όχι μόνο ο ιδρυτής του βιετναμέζικου κομμουνισμού, ήταν η ίδια η ψυχή της επανάστασης και του αγώνα του Βιετνάμ για την ανεξαρτησία.Οι  προσωπικές του αρετές της απλότητας, της ακεραιότητας, και της αποφασιστικότητας θαυμάζονταν ευρέως , όχι μόνο στο Βιετνάμ, αλλά και αλλού.

marxists.org