Γνώρισα τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.Τον γνώρισα,τον θαύμασα.Πήγα στη εκκλησία του.Ήταν από τους πιο σπάνιους ανθρώπους που γνώρισα στην ζωή μου...Ήταν πάστορας της Προτεσταντικής Εκκλησίας,Μεθοδιστής.Εγνώρισα και τη μητέρα του και την γυναίκα του και τα παιδιά του.
Δεν φτάνει που τον δολοφόνησαν,αλλά μια μέρα που η μητέρα του έπαιζε στο αρμόνιο έναν ύμνο,την ώρα που έλεγε το αλληλούϊα ήρθε ένα πιστόλι και την σκότωσε...Ήταν τρομερό!Ο ίδιος είχε αφιερώσει τη ζωή του στο ξεσκλάβωμα των Μαύρων στην Αμερική.Τότε που πήγα πρώτη φορά στην Αμερική,ήταν το 1949,το Φθινόπωρο.Είχα μαζί μου ένα τυφλό(Μαύρο)από την Χαϊτή και τον οδηγούσα.Έπρεπε να περιμένουμε στην ουρά του λεωφορείου για να μπουν όλοι οι Λευκοί,ασχέτως με την σειρά μας,στο τέλος.Κι όταν μπαίναμε σε εστιατόρια μας έλεγαν:"Όχι εδώ,δεν είναι για Μαύρους"!Και τέτοια...Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκαφιέρωσε την ζωή του για όλα αυτά.Περπάτησε στα βήματα του Γκάντι που δεν έκανε αντίσταση με όπλα και κακίες...Μόνο με Αγάπη.
Την Αδελφή Τερέζα που την γνωρίσατε;
Στο Νέο Δελχί.Ο Διευθυντής όλης της Κοινωνικής Πρόνοιας της Ινδίας ήταν πολύ γνωστός μου και με είχε πάει σε πάρα πολλά έργα δικά τους.Αυτός είχε μεγάλη σχέση με την αδερφή Τερέζα.Μια μέρα,ήμουνα μαζί του και στην ίδια πόλυ είχε κι εκείνη κάτω από ένα δένδρο το συνεργείο της κι έδινε Πρώτες Βοήθειες σε λεπρούς και αρρώστους.Την φώναξε και ήρθε στο γραφείο του όπου είχα πάει.Συστηθήκαμε και χαιρετηθήκαμε σαν πατριώτισσες,επειδή οι πρόγονοί μου ήταν από τη Βόρειο Ήπειρο και οι δικοί της από το ίδιο μέρος.(σημ.οι πρόγονοι της Γερόντισσας ήταν από το Μοναστήρι).Είπαμε δυο-τρία λόγια και με ρωτάει:"Πού τον γνώρισες αυτόν τον τόσο σπουδαίο Κοινωνικό Λειτουργό"Λέω:"Έχω γυρίσει όλη την Ινδία μαζί του"."Ώστε δουλεύεις με τους Εντόπιους";Λέω:"Ναι.Με τους...Εντόπιους"."Με ποιο τάγμα";"Δεν έχω τάγμα.Είμαι όπως με βλέπεις.Μόνη"...
"Είμαι" της λέω "Λαϊκή".(Δεν ήμουν ακόμα μοναχή)"και ήρθα εδώ"...Μου λέει :"Αυτός εδώ,ξέρεις τι είναι;Κάνει όλα που είπε ο Χριστός,και μόνο τον Χριστό δε θέλει να πάρει"...Κι αυτό ήταν αλήθεια.Αυτός,μετά,ήρθε στην Ελλάδα και βρήκε στις βιβλιοθήκες διάφορα πράγματα κι άρχισε να κάνει παραλληλισμό της Φιλοσοφίας τους με τα κείμενα τα δικά μας.Λίγο αργότερα πέθανε.Ο Ραματσάντρα ήταν αυτός.Πολύ σπουδαίος άνθρωπος
(Από την "Ασκητική της Αγάπης",εκδ.Τάλαντο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου