Προβληματισμοί μέρος τρίτον-Νέοι,Εκκλησία και Αλήθεια

Ας πάμε τώρα στο μεγάλο ερώτημα που στριφογυρνάει συνεχώς στις συζητήσεις κληρικών,θρησκευόμενων και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων:Γιατί δεν έρχονται οι νέοι στην Εκκλησία.

Να εκφράσω πρώτα δυο αντιρρήσεις σχετικά με το ερώτημα.Οι νέοι έρχονται στην Εκκλησία.Αν δούμε τους αριθμούς αναλογικά με τους μεγαλύτερους σε ηλικία και λάβουμε υπ'όψιν μας και το γεγονός ότι τους νέους ανθρώπους δεν έχουν αρχίσει να τους εγκαταλείπουν οι δυνάμεις τους,το αντίθετο μάλιστα,οπότε δεν υπάρχουν και πολλές ανησυχίες για τη μετά θάνατον ζωή αλλά και την έμφυτη τάση τους να αμφισβητούν τα πάντα,θα έλεγα ότι ο αριθμός των νέων που εκκλησιάζονται είναι φυσιολογικός για την ελληνική κοινωνία.


Δεύτερον,πραγματικά δεν καταλαβαίνω αυτή τη νεο-λαγνεία.Δεν καταλαβαίνω γιατί οι νέοι αντιμετωπίζονται σαν διαφορετική κατηγορία από τους υπόλοιπους.Και γιατί πρέπει να κάνουμε κάτι το εξαιρετικό για να τους προσελκύσουμε;Προσαρμόζεται δηλαδή ηλικιακά το Ευαγγέλιο;Μόνο όταν μιλάμε σε παιδάκια.

Το πρόβλημα νομίζω βρίσκεται αλλού.Για τον έφηβο(και λίγο μετά)τα πράγματα είναι άσπρο-μαύρο.Ή είσαι αληθινός ή απατεώνας.Αυθεντικός ή ψεύτικος.Δεν μιλάς για λιτή ,ασκητική,πνευματική ζωή χρεώνοντας το μνημόσυνο 100 ευρώ.Δεν μιλάς για ταπεινότητα κρύβοντας τον Χριστό με την εγωπάθειά σου.Πώς γίνεται να μιλάς για απλότητα ενώ κυνηγάς την πολυτέλεια;Τι να κάνει στην κυριακάτικη λειτουργία ένας νέος(ή μία νέα)όταν βλέπει τους μεγαλύτερους να κορδώνονται και το κουτσομπολιό να βασιλεύει;Όταν στους χώρους εργασίας οι θρησκευόμενοι είναι απαράδεκτοι σε συμπεριφορά.

Ο νέος,ο φυσιολογικός τουλάχιστον,θέλει να αλλάξει τον κόσμο.Όταν ο λόγος που του προσφέρεις είναι ένας στεγνός,συντηρητικός και ηθικιστικός  λόγος τι να έρθει να ακούσει;Θυμάμαι,όταν είχε έρθει κάποιο σχολείο πριν τα Χριστούγεννα,ο προϊστάμενος του ναού,όπου υπηρετούσα τότε, θεώρησε πολύ έξυπνο να πει στους πιτσιρικάδες του λυκείου την Παραμονή να μην βγουν έξω στα κλαμπ αλλά να περάσουν την Παραμονή με τον παππού και τη γιαγιά και το πρωί στην εκκλησία.Όταν λες κάτι τέτοιο σε νεαρά άτομα,με τα οποία δεν έχεις καμία επαφή,έχεις εξασφαλισμένη την αντίδραση του ομαδικού γέλιου.Και φυσικά το πράγμα κατέληξε στο να λέει από το μικρόφωνο για την κατάντια της νεολαίας.

Δεν είχε άδικο σε αυτά που είπε.Αλλά αυτό,έτσι αποκομμένο,όταν το λες κανείς δεν σε ακούει.Ζητάμε να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους.Να τον αλλάξουν αλλά τι θα ακολουθήσουν;Πουκαμισάκι κλειστό μέχρι το λαιμό και χωρίστρα;Ύπνο στις 9;Και γιατί να ακολουθήσουν κάτι τέτοιο;

Δεν τους δίνουμε αυτό που στην πραγματικότητα ζητούν.Όχι στους νέους αλλά ούτε και στους μεγαλύτερους.Δεν τους δίνουμε αυτό που,στην πραγματικότητα,ψάχνουν.Κουτσουρεύουμε και στρογγυλεύουμε το λόγο των Πατέρων(εκτός των αναφορών στα σεξουαλικά,εκεί είμαστε αιχμηρότατοι),δεν αναφερόμαστε στην επιστολή του Ιακώβου παρά μόνο στο κομμάτι που αφορά το Ευχέλαιο.Αυτά που λέει για τους πλούσιους ή για το πως φερόμαστε με τον ίδιο σεβασμό στον άρχοντα και στον άπορο κουβέντα.Θυμάμαι,σε μια από τις πρώτες απόπειρες να γράψω δικό μου κήρυγμα χρησιμοποίησα το απόσπασμα της επιστολής Ιακώβου για τους πλούσιους που παχαίνουν σαν σφαχτά.Το διάβασα σε κάποιον δικό μου γιατί έχω την τάση να...ξεφεύγω.Ε,λοιπόν μου είπε:"αυτό το κομμάτι για τους πλούσιους τι το ήθελες;Βαρύ είναι".Όταν του είπα ότι αυτό είναι το μόνο που δεν είναι δικό μου και έδειξα και λόγους του Χρυσοστόμου,του Μ.Βασιλείου κλπ,έμεινε.Δεν τα είχε ακούσει ποτέ σε κήρυγμα ή σε λόγο στην εκκλησία.

Έπειτα,οι νέοι βλέπουν αυτούς που εκκλησιάζονται και δεν έχουν καμία διαφορά από τους υπόλοιπους.Καμία.Όχι το αλάτι του κόσμου δεν είναι αλλά απεναντίας είναι άνοστοι,άχρωμοι και άγευστοι.Και πώς να είναι αλλιώς αφού κανείς δεν τους έδειξε αυτό το δρόμο.Κανείς δεν τους είπε την Αλήθεια.Κανείς δεν βάζει το μαχαίρι που έβαλε ο Χριστός στον κόσμο.Ίσα ίσα,είμαστε οι πρώτοι(οι κληρικοί) που στρεφόμαστε στις πρακτικές του κόσμου.

Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε,κατά τη γνώμη μου,πώς θα προσελκύσουμε τους νέους με τρικ και εκδηλώσεις.Πρέπει να κοιτάμε πώς θα μεταμορφωθούμε εμείς και στη συνέχεια πώς θα μεταμορφώσουμε έστω έναν από το εκκλησίασμα.Μετά όλα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους.Δηλαδή θα τα φέρει ο Χριστός...αν Τον θυμόμαστε δηλαδή...