Κυριακή των Βαϊων σήμερα και θυμόμαστε τη θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου μας στα Ιεροσόλυμα.Λίγο μετά την ανάσταση του Λαζάρου κι ενώ τα νέα έχουν μαθευτεί,πλήθος κόσμου περιμένει την είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα.Και όταν Αυτός έρχεται τον περιμένουν με δάφνες και κλαδιά ελιάς,σύμβολα νίκης και ειρήνης, φωνάζοντας "Ωσαννά!Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου!".Λίγες μέρες αργότερα,αυτό το ίδιο πλήθος θα φωνάζει:"Σταυρωθήτω,σταυρωθήτω!".
Ο Χριστός ήρθε πράγματι ως βασιλιάς στην Ιερουσαλήμ αλλά όχι έτσι όπως τον περίμεναν οι Ισραηλίτες.Δεν ήρθε φορώντας στέμμα και βασιλική στολή ούτε πάνω σε λαμπρό άρμα αλλά πάνω σε ένα γαϊδουράκι όπως είχε προφητέψει ο προφήτης Ζαχαρίας.Δεν ήρθε σαν ένας επίγειος βασιλιάς που με όπλα και βία θα επιβάλλει την εξουσία του αλλά ως πράος και ταπεινός υπηρέτης που προσφέρει έναν άλλο τρόπο ζωής.Έναν τρόπο ζωής που θα σπάσει τον κύκλο της βίας και του μίσους.Έναν τρόπο ζωής όμως που μόνο με τη θέλησή του μπορεί να αποδεχτεί κάποιος.Όχι με τον εξαναγκασμό.
Αλλά μήπως κι εμείς δεν μοιάζουμε με τους Ισραηλίτες της εποχής;Μήπως κι εμείς δεν υποδεχόμαστε με ενθουσιασμό τον Χριστό περιμένοντας να μας δώσει υγεία,πλούτη,φήμη,εξουσία;Μήπως δεν τον απορρίπτουμε όταν ζητά από εμάς να θυσιαστούμε για τον διπλανό μας,να είμαστε ταπεινοί,να ακολουθούμε τις εντολές Του;
Μήπως δεν φωνάζουμε καθημερινά "Σταυρωθήτω!"με τη ζωή που κάνουμε κάτω από τον χριστιανικό μανδύα μας;
Στεκόμαστε για άλλη μια χρονιά,λοιπό,μπροστά στο στυροδρόμι της Κυριακής των Βαϊων.Και καλούμαστε για άλλη μια φορά να επιλέξουμε το δρόμο που θα πάρουμε.Θα σταθούμε δίπλα στο Χριστό καθ'όλη τη διάρκεια των Παθών;Θα φοβηθούμε και θα κρυφτούμε όπως οι μαθητές;Ή μήπως,ακόμα χειρότερα,θα είμαστε με τους πολλούς που φωνάζουν "άρον άρον,σταύρωσον αυτόν";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου