Ἀντὶ γιὰ τὴν ἐπιβεβλημένη ἀποσυμφόρηση, ἡ Κυβέρνηση μὲ τρόπο αὐταρχικό, ἐπιδιώκει μὲ ἐπιτάξεις, νὰ δημιουργήσει καὶ νέες “δομές φιλοξενίας” προσφύγων καὶ μεταναστῶν στὰ νησιά. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ καὶ ἡ Περιφέρεια Βορείου Αἰγαίου διέκοψε κάθε συνεργασία μὲ τὴν Κυβέρνηση καὶ διοργανώνει κινητοποιήσεις.
“Ἡ κατεστραμμένη Ἑλλάδα τῆς κρίσης καὶ τῶν Μνημονίων, ἤδη ἔχει προσφέρει πολὺ περισσότερα ἀπ’ ὅσα τῆς ἀναλογοῦν καὶ θέλουν νὰ τῆς φορτώσουν οἱ «ἑταῖροι», μὲ κύριο ὅπλο τὸν «κανονισμὸ τοῦ Δουβλίνου», ποὺ πρέπει ἄμεσα νὰ καταργηθεῖ.”
Αὐτὰ μεταξὺ ἄλλων τονίζονται ἀπὸ τὸ Θ’ Συνέδριο τῆς ΧΔ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2019 γιὰ τὸ προσφυγικὸ-μεταναστετυικό ζήτημα.
Ήδη ἀπὸ τὸ 2016, μὲ ἀνακοίνωση τοῦ Π.Γ. τῆς Χ.Δ. γιὰ τὸ προσφυγικὸ/μεταναστευτικό, ἔχει ζητηθεῖ ἡ “αντικατάσταση όλων των καταυλισμών (Hot Spots) των νησιών του ανατολικού Αιγαίου με πλωτούς, όπου θα γίνεται απευθείας η πρώτη εγκατάσταση και ταυτοποίηση των προσφύγων, οι οποίοι στη συνέχεια να προωθούνται για φιλοξενία σε κατάλληλα επιλεγμένα σημεία της ηπειρωτικής χώρας σύμφωνα με το νόμο και τις διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα.”
Στὴν ἴδια ἀνακοίνωση τῆς Χ.Δ. τονίζεται ὅτι:
“Αρμόδιος για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης είναι ο Ο.Η.Ε. , ο οποίος πρέπει επειγόντως να αναλάβει πρωτοβουλίες και να δραστηριοποιηθεί. Προκειμένου να πάψουν να χάνονται ζωές στο Αιγαίο, πρέπει με απαίτηση και πρωτοβουλία του Ο.Η.Ε., να καταγγελθεί η στάση της Τουρκίας και να εξαρθρωθούν από το τουρκικό έδαφος τα κυκλώματα διακινητών που θησαυρίζουν με την απόγνωση των προσφύγων και οργανώνουν τα επικίνδυνα θαλάσσια περάσματα με εκατοντάδες θύματα. Εκεί να γίνεται η ταυτοποίησή τους και από εκεί η χορήγηση βίζας και κατανομή τους σε όλες τις χώρες του κόσμου ανάλογα με τις δυνατότητες που έχει η κάθε μία να τους φιλοξενήσει. Στην κατεύθυνση αυτή, εκτός από την Τουρκία, πρέπει να ενισχυθούν και να αποκτήσουν τις κατάλληλες υποδομές και οι άλλες χώρες που γειτονεύουν με τα πεδία των συγκρούσεων (Λίβανος-Ιορδανία), προκειμένου να ανταποκριθούν στη διαχείριση των προσφυγικών ροών.”
Στὴν θέση τοῦ Θ’ Συνεδρίου τονίζεται ὅτι:
“Ἐπιβάλλεται νὰ ἀναληφθεῖ διεθνὴς πρωτοβουλία ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ΟΗΕ γιὰ τὴν καταπολέμηση τῶν αἰτίων τῆς ἀβάσταχτης δυστυχίας, ποὺ προκαλεῖ μαζικὲς προσφυγικὲς καὶ μεταναστευτικὲς ροὲς πληθυσμῶν, ποὺ εἶναι κυρίως οἱ τοπικὲς συρράξεις, ἡ συγκέντρωση τοῦ παγκόσμιου πλούτου στὰ χέρια λίγων προνομιούχων χωρῶν καὶ ἡ κλιματικὴ ἀλλαγή. Ἀντιμετώπιση τῶν χειμαζομένων ἀδελφῶν μας στὰ ρητὰ πλαίσια ποὺ ὁρίζουν ἡ Ἁγία Γραφή καὶ ἡ ὀρθόδοξη Παράδοση, καθὼς καὶ τὸ Διεθνὲς Δίκαιο, γιὰ τὸ σεβασμὸ τοῦ δικαιώματος στὴ φιλοξενία. Ὑπεύθυνη διαχείριση τῶν θεμάτων ποὺ προκύπτουν στὴ Χώρα μας γιὰ τὴν ἐξασφάλιση τῶν ὑποδομῶν τῆς φιλοξενίας αὐτῆς σὲ ἀξιοπρεπὲς ἐπίπεδο, τῆς ὁμαλῆς ζωῆς τῶν τοπικῶν κοινωνιῶν, τῆς δημόσιας τάξης καὶ τῆς ἐθνικῆς ἀσφάλειας, μὲ ταυτόχρονη κάθετη διαφοροποίηση ἀπὸ τὴ ρατσιστική, φοβικὴ καὶ συνωμοσιολογικὴ στοχοποίηση προσφύγων καὶ μεταναστῶν.
Νὰ ἀπαιτηθεῖ ἀπὸ τὸν ΟΗΕ καὶ τὸ Συμβούλιο Ἀσφαλείας νὰ καταγγείλουν καὶ νὰ ἐμποδίζουν αὐθαίρετες στρατιωτικὲς ἐπμβάσεις σὲ ξένα κράτη, μὲ ὁποιοδήποτε πρόσχημα, ἀφοῦ στὴν πραγματικότητα κινοῦνται ἀπὸ ὠμὰ συμφέροντα νεοαποικιακοῦ χαρακτήρα.
Ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση τῶν 508.000.000 κατοίκων, μὲ τὸ 7,3% τοῦ πληθυσμοῦ τοῦ Πλανήτη, ποὺ κατέχει τὸ 24% τοῦ παγκόσμιου ΑΕΠ, πρέπει νὰ ἀναλάβει τὶς εὐθύνες της ἔναντι τῶν συνανθρώπων μας ποὺ δοκιμάζονται. Μπορεῖ νὰ τοὺς ἀπορροφήσει μὲ βάση τὴν ἀρχὴ τῆς ἰσοκατανομῆς. Ἡ κατεστραμμένη Ἑλλάδα τῆς κρίσης καὶ τῶν Μνημονίων, ἤδη ἔχει προσφέρει πολὺ περισσότερα ἀπ’ ὅσα τῆς ἀναλογοῦν καὶ θέλουν νὰ τῆς φορτώσουν οἱ «ἑταῖροι», μὲ κύριο ὅπλο τὸν «κανονισμὸ τοῦ Δουβλίνου», ποὺ πρέπει ἄμεσα νὰ καταργηθεῖ.”
Γιὰ μᾶς, τὸ σαφέστατο πλαίσιο ποὺ τίθεται ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοσή μας σὲ σχέση μὲ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν χειμαζομένων ἀδελφῶν μας εἶναι ἀδιαπραγμάτευτο. Ἐμμένουμε στὴν ἀνθρωπιά μας καὶ ἀποκρούουμε τὶς σειρῆνες τοῦ μίσους. Τοῦ ἀντίχριστου μίσους ποὺ πουλᾶ “μαγκιὰ” στοὺς ἀδύναμους καὶ προσκυνᾶ τοὺς ἰσχυρούς. Οἱ ἰσχυροὶ ἔχουν ὄνομα: Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, διεθνὴς Ὀλιγαρχία ποὺ προκαλεῖ πολέμους καὶ ἀπομυζᾶ τοὺς πόρους τῶν περιφερειακῶν χωρῶν.
Ταυτόχρονα στὰ πιὸ πάνω πλαίσια, εἶναι ἐπιβεβλημένη καὶ ἐφικτὴ ἡ ὑπεύθυνη ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος : Μὲ τὴ σύμπραξη τῶν τοπικῶν κοινωνιῶν, τὴν ἐνημέρωσή τους καὶ τὴ διαφύλαξη τοῦ ὁμαλοῦ βίου τους.
Τὴ διαφύλαξη τῆς δημόσιας τάξης μὲ τὴν καταπολέμηση τῆς ἐγκληματικότητας, ἡ ὁποία ἐμφανίζεται χωρὶς διάκριση φυλῆς.
Τὴν προάσπιση τῆς ἐθνικῆς ἀσφάλειας ἀπὸ πρόσωπα ποὺ ἔχουν καταγραφεῖ ὡς ἐπικίνδυνα.
Δυστυχῶς, σὲ καμμία ἀπὸ τὶς πιὸ πάνω κατευθύνσεις δὲν κινήθηκαν οἱ ἑλληνικὲς κυβερνήσεις, μὲ ἀποτέλεσμα τὸ μεῖζον πρόβλημα στὰ νησιὰ τοῦ Βορειοανατολικοῦ Αἰγαίου, ποὺ μετατρέπονται σὲ ἀποθῆκες ψυχῶν.
Ἡ εὔκολη “ἀντιμετώπιση” συνίσταται στὴ στοχοποίηση ὅλων τῶν μεταναστῶν καὶ πρόσφύγων ὡς ἀποδιοπομπαίων τράγων καὶ ὑπεύθυνων γιὰ ὅλα τὰ προβλήματα. Μιὰ στάση ἐπιφανειακὰ “ἐθνοπρεπής”, ἀλλὰ ταυτόχρονα προσκυνημένη, ἀφοῦ ἀποσιωπᾶ τὸ ρόλο τῶν ἰσχυρῶν.
Ὁ ὀρθὸς δρόμος εἶναι ὁ δύσκολος: Ἡ πίεση γιὰ τὴ λήψη οὐσιαστικῶν διεθνῶν πρωτοβουλιῶν γιὰ τὴν ἐξάλειψη τῶν αἰτίων τοῦ προβλήματος. Ἡ καταγγελία τῶν εὐθυνῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης καὶ τῆς Τουρκίας. Ἡ πίεση νὰ καταπολεμηθοῦν τὰ κυκλώματα διακινητῶν. Κατάργηση τῆς σημερινῆς συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας καὶ ταυτοποίηση καὶ κατανομὴ τῶν προσφύγων νὰ γίνεται στὸ τουρκικὸ ἔδαφος.
Ἄμεσα ἐφικτὰ εἶναι μέτρα ὅπως: Ἡ ἀξιοποίηση τῶν προγραμμάτων ἐπαναπατρισμοῦ. Ἡ διασπορὰ σὲ μικροὺς ἀριθμοὺς ποὺ νὰ μὴ δημιουργοῦν προβλήματα στὶς τοπικὲς κοινωνίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου