Διαβάζοντας την παραβολή του Ασώτου αναλογίζομαι την αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο.Ο Θεός μας δίνει το δικαίωμα να Τον εγκαταλείψουμε.Και όχι μόνο αυτό.Όταν του ζητάμε με περισσό θράσος να μας δώσει και αυτά που θεωρούμε πως δικαιούμαστε,ο Θεός μας τα παραχωρεί.Μας δίνει ο ίδιος τα εφόδια για να απομακρυνθούμε.Και αφού
φάμε τα μούτρα μας,αφού σπαταλήσουμε κάθε τι καλό που μας έχει δώσει ο Θεός σε μια ζωή γεμάτη αμαρτία και χωρίς καθόλου περιεχόμενο,αφού δούμε κάποια στιγμή πόσο άθλια είναι η κατάστασή μας και έρθουμε στα συγκαλά μας,και γυρίσουμε στο Θεό,Αυτός μας δέχεται.
Πώς μας δέχεται όμως;Όχι σαν κατώτερους,όχι σαν αποτυχημένους,όχι σαν δούλους αλλά μας επαναφέρει σε κατάσταση καλύτερη από την προηγούμενη.Δέχεται τη μετάνοιά μας,σβήνει τα λάθη μας και μας δέχεται ξανά σαν μονάκριβα παιδιά Του.
Αυτό αξίζει να θυμόμαστε,τώρα που πλησιάζει η περίοδος της Σαρακοστής,ώστε να καταφέρουμε να έρθουμε σε πραγματική μετάνοια και να γυρίσουμε πίσω στην αγκαλιά του Κυρίου.Αυτός όχι μόνο θα μας δεχτεί αλλά θα μας φιλήσει και θα παραθέσει γιορτινό τραπέζι προς τιμή μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου