Ευθύνη

 "Εγώ το ξέρω ότι μετά την αναχώρησή μου θα εισβάλουν σ’ εσάς λύκοι άγριοι, που δε θα λυπηθούν το ποίμνιο. Ακόμα και από ανάμεσά σας θα βγουν πρόσωπα που θα διδάσκουν πλάνες για να παρασύρουν τους πιστούς με το μέρος τους. Γι’ αυτό να αγρυπνείτε, και να θυμάστε ότι τρία χρόνια συνέχεια δεν έπαψα νύχτα και μέρα να νουθετώ με δάκρυα τον καθένα σας. Τώρα, αδελφοί, σας εμπιστεύομαι στο Θεό και στο κήρυγμα που σας αποκάλυψε η χάρη του." 

Αυτά τα λόγια είπε ο απόστολος Παύλος στους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου και σήμερα χρειάζεται να ακουστούν ξανά για να μας αφυπνίσουν.

Το να είναι κανείς χριστιανός αποτελεί μεγάλη ευθύνη. Μεγάλη και σοβαρή. Δεν αρκεί μόνο μια ζωή χωρίς κακία ή ζήλεια. Δεν αρκεί μια ζωή ηθική. Ακόμα και με αυτά τα στοιχεία στη ζωή μας, μπορεί να πέσουμε στην πλάνη.

Και πέφτουμε εύκολα στην πλάνη εμείς οι Ορθόδοξοι. Ακολουθούμε εύκολα προφητείες που δεν ξέρουμε καν αν έχουν ειπωθεί, ακολουθούμε έξαλλους λόγους και τραβηγμένες διδασκαλίες. Και είναι πολύ φυσιολογικό αυτό από τη στιγμή που όλα αυτά τα ξέρουμε απ' έξω κι ανακατωτά, ενώ δεν έχουμε ιδέα σχεδόν από την Καινή Διαθήκη. Έτσι, όταν πριν από χρόνια κάποιος κυκλοφόρησε την "είδηση" πως ο τάδε γέροντας του εμφανίστηκε και του είπε "έρχονται δυσκολίες μαζέψτε τρόφιμα" πολλοί τρέξανε να το πράξουν. Κανείς από αυτούς τους φλογερούς στην πίστη, όπως θέλουν να πιστεύουν πως είναι, δε έκατσε να σκεφτεί πως ο ίδιος ο Χριστός είπε "Μη μεριμνάτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε και τι θα πιείτε ούτε για το σώμα σας, τι θα ντυθείτε, γιατί ο Θεός θα φροντίσει για σας". Δεν έκατσε κανείς τους να σκεφτεί καν ότι αν αποθηκεύσει αυτός τρόφιμα και όλοι οι άλλοι δεν έχουν, πολύ απλά θα του επιτεθούν για να τον ληστέψουν. Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα. Αμέτρητα τέτοια υπάρχουν τα τελευταία χρόνια.

Ο Χριστιανός έχει ευθύνη. Η εικόνα του και τα λόγια του έχουν αντίκτυπο και στην Εκκλησία. Όταν πιστεύουμε σε ανοησίες και φερόμαστε ηλιθιωδώς, φαίνεται πως έτσι είναι όλη η Εκκλησία. Και αυτό συμβαίνει διότι αντί να κάτσουμε και να μελετήσουμε τους Αποστόλους, τους Πατέρες, του Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης αναλωνόμαστε σε φαντασιοπληξίες και δήθεν οράματα. 

Οφείλουμε λοιπόν ως χριστιανοί ορθόδοξοι, ως πιστοί, να μελετήσουμε τα βασικά της πίστης μας, την ουσία της, να μελετήσουμε την Αγία Γραφή υπό το φως και την ερμηνεία των Πατέρων κι εκεί να ανατρέχουμε κάθε φορά ώστε να διακρίνουμε το σωστό και το λάθος, ώστε να μη γινόμαστε εύκολη λεία σε κάθε είδους πνευματικούς λύκους, οι οποίοι μπορεί πολλές φορές να είναι απλά ανόητοι αλλά μπορεί να είναι και εξαιρετικά επικίνδυνοι.