Οι καλοκαιρινές καταιγίδες, σε αντίθεση με τις χειμερινές, μας πιάνουν πάντα απροετοίμαστους. Κι ας μας έχουν προειδοποιήσει οι μετεωρολόγοι για το ξέσπασμά τους. Είναι σαν να μην δεχόμαστε ότι μπορεί να υπάρξει τέτοιο φαινόμενο το καλοκαίρι. Έτσι, πάντα βλέπεις ανθρώπους να τρέχουν πανικόβλητοι σε μια θερινή μπόρα. Το χειμώνα, τις αντιμετωπίζουμε πιο στωικά. Καθόμαστε κάπου και περιμένουμε να περάσουν. Το καλοκαίρι δεν συμβιβαζόμαστε με την ύπαρξή τους... και γινόμαστε μούσκεμα.
Παράλληλα, οι καλοκαιρινές έντονες βροχοπτώσεις έχουν την ικανότητα να εκθέτουν όλα τα παλιά ρέματα και τους χειμάρρους που θάφτηκαν κάτω από τόνους τσιμέντου και ασφάλτου ώστε να μπορέσουν να περνούν πιο άνετα οι μηχανοκίνητες πηγές θορύβου και μολύνσεως που ονομάζονται αυτοκίνητα και μηχανάκια και να χτίζονται περισσότερα από αυτά τα τερατουργήματα που συνήθως αποκαλούμε σπίτια. Οι μεγάλες ποσότητες νερού όμως, μαρτυρούν τα παμπάλαια περάσματα του νερού που τελικά δεν μπορέσαμε να ανακόψουμε. Μόνο να τα ασχημύνουμε πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου