Ο φράχτης του ντίνγκο

https://www.fosonline.gr/travel/article/144817/o-entyposiakos-fraxtis-toy-ntingko-stin-aystralia

Πόσοι άραγε ξέρουν ότι στην Αυστραλία υπάρχει ένας φράχτης που εκτείνεται σε μήκος 5.610 χιλιομέτρων (!) και η κατασκευή του αποσκοπούσε στην αναχαίτιση των αγριόσκυλων ντίνγκο που διαβιούν στην αχανή χώρα της Ωκεανίας;

Ο φράχτης του ντίνγκο αποτελεί ένα από τα «θαύματα» του 19ου αιώνα.

Υψώθηκε την περίοδο 1880-1885 στην έρημο της νοτιοανατολικής Αυστραλίας, σε μήκος 5.610 χιλιομέτρων, με στόχο την αναχαίτιση των αγριόσκυλων ντίνγκο που εξολόθρευαν την πανίδα. Συγκεκριμένα ο ασυνήθιστα μακρύς φράχτης θα προστάτευε κυρίως τα κοπάδια των προβάτων του νότιου Κουίνσλαντ.

Πρόκειται για κολοσσιαίο έργο που είναι ορατό από το διάστημα και εν μέρει τουλάχιστον πέτυχε τον σκοπό του, μολονότι στο ανοικονόμητο μήκος του εντοπίστηκαν πλήθος τρύπες από όπου θα μπορούσαν να διεισδύσουν τα ντίνγκο και απόδειξη αυτού είναι ότι οι ανεπιθύμητοι αυτοί εισβολείς δεν έλειψαν από τη νότια Αυστραλία.

Σήμερα θεωρείται ως ένα έργο που ευνοεί τη βιοποικιλότητα, καθώς έχει αποδειχθεί πλέον ότι σαρκοφάγα ζώα όπως τα ντίνγκο ευνοούν έμμεσα τη βλάστηση, μειώνοντας δραστικά την υπερβόσκηση από καγκουρό, κουνέλια και άλλα φυτοφάγα ζώα.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν σήμερα ότι η αφαίρεση του περίφημου φράχτη θα μπορούσε να αλλάξει τη ροή του ανέμου και της άμμου λόγω αλλαγών στη βλάστηση. Ενδέχεται μάλιστα να βλάψει την ποιότητα του εδάφους, μεταβάλλοντας το ίδιο το τοπίο της ερήμου.

Τα αγριόσκυλα ντίνγκο είναι σαρκοφάγα θηλαστικά που εντάσσονται στην ευρύτερη οικογένεια των κυνιδών. Μετοίκησαν στην Αυστραλία πριν από πέντε έως οκτώ χιλιάδες χρόνια από τη νοτιοανατολική Ασία.

Σε συνθήκες σχετικής απομόνωσης τα ντίνγκο έχουν διατηρήσει τα πανάρχαια χαρακτηριστικά που τα συνδέουν με τα πρωτόγονα σκυλιά και τον λύκο και τα διαφοροποιούν από τον κατοικίδιο σκύλο. Είναι ζώα με ρωμαλέο σώμα, ψηλά και δυνατά πόδια, πλατύ κεφάλι, μυτερό ρύγχος και όρθια αυτιά, κοντό και πυκνό τρίχωμα, μακριά και φουντωτή ουρά.

Τα ντίνγκο ζουν και κυνηγούν σε αγέλες. Τρέφονται με μικρά θηλαστικά, κατοικίδια ζώα και πουλερικά, τρωκτικά, ερπετά, ακόμα και με έντομα, ενώ παλαιότερα κυνηγούσαν και καγκουρό. Επικοινωνούν μεταξύ τους με ουρλιαχτά. Το θηλυκό γεννάει 3-8 μικρά ύστερα από κύηση 63 ημερών.

Τα ντίνγκο εξημερώνονται και παλαιότερα οι Αβορίγινες τα χρησιμοποιούσαν ως κυνηγόσκυλα. Στο παρελθόν κυριάρχησαν στην ηπειρωτική Αυστραλία απέναντι στον λύκο της Τασμανίας. Σήμερα το είδος τους απειλείται λόγω του κυνηγιού και της επιμειξίας με τους κατοικίδιους σκύλους.