Κυριακή 20 Ιουνίου 2021

Επανάληψη για καλύτερη κατανόηση



 Επανάληψη για όσους έχουν κόρες. Αν η κόρη σας είναι 14 και την πολιορκεί ένας 27χρονος, όσο όμορφος κι αν είναι, όσο καλή δουλειά κι αν έχει, απ' όσο καλή οικογένεια κι αν είναι, δεν κολακεύεσαι. Σηκώνεις καραμπίνα ή παίρνεις τσεκούρι, μαχαίρι πριόνι και τον κυνηγάς μέχρι την άκρη του κόσμου. Και το ξεκαθαρίζω με αφορμή και κάποια σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση. Καμία σχέση η 25αρα ή 30αρα που θα παντρευτεί έναν 70αρη για τα λεφτά του με τη 17χρονη(18,19,20) που θα παντρευτεί κάποιον 30+. Η πρώτη ξέρει πολύ καλά τι κάνει ενώ η δεύτερη ΔΕΝ το συνειδητοποιεί. Κάποιος γέρος που παίρνει πολύ νεότερη παίρνει και τα ρίσκα του. Ο τριαντάρης που παίρνει κάποια στα17,18,19 ακόμα και  20 θέλει να της επιβάλλει τον τρόπο που θα ζει, ο οποίος θα είναι σύμφωνα με τις δικές του και μόνο επιθυμίες. 

18 σχόλια:

  1. Για να μην παρεξηγουμεθα δεν δικαιολόγησα σε καμοια περίπτωση το γεγονός ότι μια ανήλικη κοπέλα μπορεί να παντρευτεί κάποιον ο οποίος έχει ενηλικιωθεί προ πολλού. Είπα ξεκάθαρα ότι στην εποχή που ζούμε σε θίγεται καθόλου το γεγονός ότι και κοπέλες που έχουν ενηλικιωθεί προ πολλού παντρεύονται ανθρώπους που ηλικιακά θα μπορούσαν να είναι πατεράδες τους η έστω με διάφορα ηλικίας όπου ο ένας θα έχει γεράσει και ο άλλος θα είναι ακόμη νεος. Αυτό γίνεται με τη συνένεση και την "ευλογία" των γονέων πράγμα που δεν θίγεται μόνο και μόνο επειδή το εγκρίνει ο ανθρώπινος νόμος. Αυτό δείχνει υποκρισία από τη πλευρά πολλών ανθρώπων που πράττουν τέτοια πράγματα και τη σάπια δομή της κοινωνίας που "υπακούει" σε θεσμοθετημένους νόμους αλλά υπακούει μια χαρά σε προκαταλήψεις και "φιλοσοφίες" που τη βολεύουν! Δεν έχει σημασία τοσο το γεγονός εάν μια γυναίκα έχει επίγνωση η όχι για την επιλογή που πράττει αλλά έχει περισσότερη σημασία το γεγονός ότι το πράττει και εφωσον έχει ενηλικιωθεί της αναλογει ΑΚΟΜΗ μεγαλύτερη ευθύνη για τη κακή κατάληξη που μπορεί να έχει ο γάμος της. Το θέμα τώρα της πνευματικής ωριμότητας σηκώνει πολύ συζήτηση γιατί αναλόγως των κοινωνικών περιστάσεων στις οποιες μεγαλώνει ένας άνθρωπος ωριμάζει και αναπτύσσεται διαφορετικά ο ένας από τον άλλον. Όπως ανέφερα και στο προηγούμενο σχόλιο μου δυστυχώς οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι ΑΓΟΡΙΑ ΚΑΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ έχουν μάθει σε μια ανέμελη ζωή χωρίς ευθύνες. Όταν ένας άνθρωπος μαθαίνει στη ζωή του να αναλαμβάνει ευθύνες από πολύ μικρή ηλικία τότε θα ωριμάσει και πιο γρήγορα. Ένας άνθρωπος που δεν εμαθε στη ζωή του να αναλαμβάνει ευθύνες από μικρός και να κοπιάζει για να αποκτήσει κάποια πράγματα ακόμη και εάν φτάσει 30 και 60 ακόμη χρόνων δεν πρόκειται ποτέ να ωριμάσει γιατί δεν θα έχει καταλάβει ποτέ στη ζωή του ότι σχεδόν τα περισσότερα πράγματα στη ζωή κερδίζονται με αγώνα και μάλιστα με σκληρό αγώνα. Εάν ο άνθρωπος δε ξέρει να αγωνίζεται στη ζωή του και να είναι φυγόποινος και καλοπερασακιας με τη πρώτη κατραπακια που θα του συμβεί μπορεί να ψάξει να βρει άλλους υπαίτιους για το πάθημα τους ακόμα και τον ίδιο το Θεό! Δεν είναι λοιπόν η ηλικία που ωριμάζει τον άνθρωπο πραγματικά αλλά ο αγώνας που κάνει. Εάν δεν είσαι ώριμος δε μπορεί να έχεις άμεση τουλάχιστον επίγνωση του τι κάνεις ούτε μπορείς να αναλάβεις και τα ρίσκα της πράξης σου αφού μετά θα πιάσεις και θα αποποιηθεί τις ευθύνες σου. ΝΙΚΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν έχει ενηλικιωθεί το τι κάνει και τι όχι δεν μας αφορά. Όταν κάποιος "πολιορκεί" ανήλικη, μιλάμε για εγκληματική πράξη. Κακώς ανακατεύεις τη μία περίπτωση με την άλλη. Στην πρώτη μιλάμε για θέμα ηθικό, ατομικό στη δεύτερη μιλάμε για πράξη αξιόποινη. Μην τα βάζεις στο ίδιο τσουβάλι.

      Διαγραφή
  2. Δε τα βάζω στο ίδιο τσουβαλι. Ήμουν σαφής. Παραμένει "ασχολιαστο" και "επιβραβεύεται" οδηγώντας σε συμπεριφορές προς μίμηση. Απλά ωφελουμε να αναφέρουμε και τη μια και την άλλη περίπτωση. Ο νόμος είναι υποκειμενικός στις διάφορες χώρες και στην ουσία μπορεί να εξυπηρετεί και κοινωνικές προκαταλήψεις. Σε ισλαμικές χώρες γιατί γονείς πιάνουν για παράδειγμα και παντρεύουν τα κορίτσια τους ενώ είναι ανήλικα με μεγάλους άντρες για να τα ξεφορτωθούν? Εκεί τι κάνει ο νόμος?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κακώς τα μπλέκεις, στο ξαναλέω γιατί και τα μπλέκεις και στο ίδιο τσουβάλι τα βάζεις, και κακώς φέρνεις ως παράδειγμα χώρες που στον τομέα "δικαιώματα γυναικών" παίρνουν πολύ κάτω από τη βάση.

      Διαγραφή
    2. Δε τα μπλέκω. Απλά συγκρίνω δύο παρεμφερείς καταστάσεις που μπορεί να μην είναι πανομοιότυπες αλλά παρουσιάζουν μόνο κάποιες ομοιότητες ώστε να δείξω την υποκρισία του ανθρώπινου νομου και την υποκρισία που υπάρχει πίσω από τις ανθρώπινες προκαταλήψεις. Σε κάθε εποχή ο νομος αλλάζει ώστε να εξυπηρετεί κοινωνικές αντιλήψεις. Ας πούμε για παράδειγμα εδώ στην Ελλάδα κάποτε και η μοιχεία και οι βλαστημιες ήταν ποινικά δικάσιμες πραξεις και πλέον δεν είναι. Επομένως τι είναι αυτό που κάθε φορά αλλάζει το νόμο?

      Διαγραφή
    3. ΔΕΝ είναι παρεμφερείς καταστάσεις. ΔΕΝ παρουσιάζουν ΚΑΜΙΑ ομοιότητα. Μιλάμε για ανήλικα άτομα στη μία περίπτωση και ενήλικες στην άλλη. Αυτό ακυρώνει κάθε σχέση και ομοιότητα. Αν θες το καταλαβαίνεις. Αν δε θες, συνέχισε να βάζεις στη κουβέντα ακόμα πιο άσχετα πράγματα όπως νόμους περί μοιχείας κλπ

      Διαγραφή
    4. Η ομοιότητα είναι η ΑΠΟΣΤΑΣΗ στην ηλικία και στη μία και στην άλλη περίπτωση. Η ΔΙΑΦΟΡΑ ανάμεσα στις 2 περιπτώσεις είναι ότι ο Νόμος ορίζει έναν άνθρωπο ενήλικα στην ηλικία των 18 χρόνων οπότε από εκεί και ύστερα τον ορίζει υπεύθυνο για τις πράξεις του. Δεν αναφέρω αυτά τα πράγματα για να λογομαχησω. Θέτω κάποιες ερωτήσεις επειδή εξετάζω τα πράγματα σε βάθος και όχι επιφανειακά! Δεν έχω απαντήσεις για όλα. Εάν θα είχα δε θα έθετα ερωτήσεις! Από συνομιλητή μου το διδάχτηκα αυτό. Για θυμήσου λίγο από ποιον.

      Διαγραφή
    5. Εάν θα ψηφιζόταν νόμος αύριο μεθαύριο που θα νομιμοποιούσε την ενηλικίωση ενός ατόμου στην ηλικία των 16 ετών και όχι στα 18 άραγε πως θα αντιδρούσε ο κόσμος? Και μια άλλη ερώτηση που μου ήρθε ξαφνικά! Γιατί άραγε κάνουμε ΤΩΡΑ αυτή τη συζήτηση αφού ΑΠΟΚΑΛΥΦΤΗΚΕ ότι ο δολοφόνος είναι ο σύζυγος και ενώ τόσο καιρό που νομίζοταν από όλους ότι τη σκότωσαν ξένοι κακοποιοί δεν συζητήθηκε καθόλου το γεγονός της διαφοράς της ηλικίας τους όπως και το ότι ήταν ανήλικη η συγχωρεμενη η κοπέλα όταν το γνώρισε το πιλότο ενώ αυτά ήταν ήδη γνωστά? Δηλαδή πριν μαθευτεί ότι ο φονιάς ήταν ο άντρας η σχέση τους δεν ήταν αφύσικη? Μου φαίνεται χωρίς να θέλω να γίνω κακός ότι "βλέπουμε" κάποια πράγματα και τα σχολιάζουμε μόνο όταν η τροπή των γεγονότων αποκαλύπτει τα πρόσωπα που προκάλεσαν τη κακή έκβαση της ιστορίας.

      Διαγραφή
    6. Υποθέτω ότι μάλλον η τελευταία ερώτηση που έθεσα ακούστηκε "άσχημη". Αντιλαμβάνομαι ότι ο κάθε άνθρωπος σχολιάζει πολλές φορές κάποια συμντα παρακινούμενος από εσωτερικούς φόβους που έχει αναλογιζόμενος μήπως πάθει και αυτός τα ίδια πράγματα που πάθαν άλλοι. Είναι φυσικό ένας πατέρας να ανυσηχει και να φοβάται για το μέλλον των παιδιών του όταν βλέπει τετοια γεγονότα οπως είναι φυσικό και ένας σχετικά νέος άντρας που είναι μόνος του στη ζωή του και επιδιώκει να βρει μια καλή σύντροφο στη ζωή του να αποθαρρύνεται όταν βλέπει ότι πολλές γυναίκες σα κριτήριο αξιολόγησης για επιλογή συντρόφου δε έχουν ούτε την ηλικία ούτε το χαρακτήρα ενός άντρα αλλά μόνο το τι τους παρέχει από υλικής πλευράς. Φυσικά δεν είναι όλες έτσι αλλά πλέον οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ξεχάσει έναν νόμο που δε κάνει διακρίσεις ούτε σε φύλο ούτε σε ηλικία. Αυτόν το νόμο του Θεού. Ο καθένας επομένως βλέπει το κομμάτι μιας ιστορίας από εκεί που τον "καίει". Δυστυχώς το συναίσθημα του φόβου και της απογοήτευσης αποτελούν κακούς οδηγούς στο σχολιασμό και την εκτίμηση μιας κατάστασης. Το θέμα λοιπόν είναι ότι δε χρειάζεται να βγάζουμε εμείς "επικήδειους" τέλους στην ιστορία της κοπέλας και του πιλότου ούτε να "αποκαλύπτουμε" ξαφνικά περαιτέρω εγκληματικές ενέργειες λες και γίναμε αυτοκλητοι ντετέκτιβ και δικαστές. Ο πιλότος είναι στα χέρια της δικαιοσύνης των ανθρώπων. Δε ξέρω εάν η αστυνομία ξαφνικά "αποκάλυψε" ότι εκτός από φονιάς ήταν και εκμεταλλευτής ανήλικης κοπέλας. Εμείς πάντως εδώ το "αποκαλύψαμε" αφού αποκαλύφτηκε ότι ήταν τελικά φονιάς. Εάν άραγε δε την είχε ποτέ σκοτώσει τη γυναίκα του θα σχολιαζοταν και ως εκμεταλλευτής ανήλικης κοπέλας η θα συνέχιζε να ήταν ο "καθώς πρέπει" σύζυγος μια πολύ νεαροτερης γυναίκας. Και το βασικότερο όλων. Είναι και στα χέρια του Ανωτάτου Κριτή. Εάν αυτός στη πορεία της ζωής του μετανιώσει ειλικρινά για ότι διέπραξε η κατάληξη του θα είναι η ίδια με τη κατάληξη ενός άλλου εγκληματία. Αυτούνου που ζήτησε έλεος και συγχώρεση πάνω στο Σταυρό. Αντιθετα όσοι από εμάς κατακρίνουμε τη πράξη του μπορεί τη τελική στιγμή της ζωής μας να μας Αποκαλυφτεί το τι είχαμε μέσα μας και να μη προλάβουμε να ζητήσουμε ημαρτον. Για αυτό θα κάνουμε να προσέχουμε όλοι μας. Και εγώ που τα γράφω αυτή τη στιγμή.

      Διαγραφή
    7. Ακόμα και αν οι δράστες ήταν εγκληματίες (αλλοδαποί ή όχι δεν με ενδιαφέρει, οι εγκληματίες είναι αυτό και μόνο ,εγκληματίες), η σχέση ήταν και πάλι προβληματική αλλά δεν θα ήταν κατάλληλη ούτε η στιγμή ούτε η περίπτωση για να συζητηθεί κάτι τέτοιο. Απλή κατανόηση βασικών κοινωνικών κανόνων είναι. Άσε τα κηρύγματα και τις θεολογίες τέτοιου τύπου γιατί απλά κουραστικές γίνονται όταν τις χώνουμε παντού και χονδροειδώς. Δεν ήταν χαζοί οι Πατέρες που πολλές φορές απλά δε μιλούσαν.

      Διαγραφή
    8. Δεν είμαι Άγιος για να Θεολογω. Δεν είμαι και αυτοκλυτος ροπαλοφορος και δικαστής να αναγνωρίζω την εγκυρότητα ενός νόμου και από την άλλη να προτρέπω γονείς να σηκώσουν τσεκούρια και πριόνια για να προστατέψουν τα παιδιά τους. Είμαστε μια κοινωνία ανθρώπων όπου πολλοί από εμάς δείχνουν κοινωνική "λεπτότητα" σε ανθρώπους και από την άλλη καραδοκούν το παραμικρο στραβωπατημα του άλλου να τον Σταυρώσουν.

      Διαγραφή
  3. Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας πάνω στο θέμα αυτό.
    Τα αγόρια να μάθουν τα όρια τους (δυστυχώς οι εφηβικές ηλικίες λειτουργούν ανεξέλεγκτα), τα κορίτσια να μάθουν να προστατεύουν τους εαυτούς τους και να μην πέφτουν θύματα μεγαλύτερου (ή μη) επιτήδειου (αυτό το θεωρώ ακόμα δυσκολότερο).
    Προϋποτίθεται ομως καλή επικοινωνία γονέα και παιδιού, άρα μήπως να ξεκινούσαμε από κει?
    Μήπως όλα τα στραβά ξεκινούν από το σημείο που χάνεται η επικοινωνία μεταξύ γονιού και παιδιού και μετά αναρωτιόμαστε όταν γίνει η στραβή, τι πήγε λάθος? (Deso)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ κολακεύτηκαν οι ίδιοι οι γονείς, πώς να γλιτώσει το παιδί; Και δεν είναι η μόνη περίπτωση. Απλά αυτή κατέληξε σε αυτό το φρικτό έγκλημα.

      Διαγραφή
  4. Και το ξανατονιζω. Η δευτερη περίπτωση σχέσης γυναίκας μικρότερης αλλά ενήλικης με μεγαλύτερο άντρα δεν "ελέγχεται" απλά επειδή δε πειράζει το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ νόμο μιας χώρας ωστόσο "επιβραβεύεται" και έτσι γίνεται παράδειγμα προς μίμηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν επιβραβεύεται και δεν ελέγχεται διότι πολύ απλά είναι κάτι μεταξύ δύο ενήλικων και με κοινή συναίνεση. Οπότε απλά σχολιάζεται ποικιλοτρόπως.

      Διαγραφή
  5. Οτιδήποτε δεν ενοχλεί τον ανθρώπινο νόμο δεν ελέγχεται και είναι ο νόμος που ορίζει ποτέ είναι ο άνθρωπος ενήλικας και "υπεύθυνος" για τις πράξεις τους. Σε αρκετές περιπτώσεις που μια ενήλικη κοπέλα έχει παντρευτεί έναν κατά πολύ μεγαλύτερο άντρα οι γονείς της κοπέλας όχι μόνο δεν αρπάζουν τσεκούρια και καραμπίνες να κυνηγήσουν το γαμπρό αλλά δίνουν και τις ευλογίες και τις ευχές τους εάν ο γαμπρός έχει λορτοφολα και έχει και κοινωνικό κύρος. Άρα πως δεν "επιβραβεύεται" μια τέτοια πράξη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πέφτει λόγος σε κανένα για μια συναινετική πράξη μεταξύ ενηλίκων. Καμία. Οι όποιες αντιδράσεις, θετικές ή αρνητικές γιατί υπάρχουν και αρνητικές πολύ συχνά, είναι αδιάφορες. Η λέξη κλειδί είναι "ενήλικες". Και όταν κάτω από ένα κείμενο που λέει για εκμετάλλευση ανηλίκου, γράφεις για θέματα ενηλίκων, τα τσουβαλιαζεις

      Διαγραφή
  6. Σωστά μιλάς! Τέτοιες σχέσεις μπορεί να δημιουργήσουν σχόλια διαφόρων ειδών είτε από άτομα που ανήκουν η δεν ανήκουν στο οικογενειακό περιβάλλον του ζευγαριού ωστόσο δυστυχώς πολλές φορές τέτοιες σχέσεις λειτουργούν ως παραδείγματα προς μίμηση και για άλλους και δημιουργείται μια αποθαρυντικες εικόνα σε νέους ανθρώπους οι οποίοι δυστυχώς σκέφτονται ρομαντικά σε μια κοινωνία που διακατέχεται από υλιστικό φρόνημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η παραβολή του άφρονα πλουσίου

Είπε ο Κύριος την εξής παραβολή «Κάποιου πλούσιου ανθρώπου χωράφια έδωσαν άφθονη σοδειά. Κι εκείνος σκεφτόταν και έλεγε: τι να κάνω; Δεν έχω...