Ελληνικό ροκ, τα αγαπημένα μου

 

Μια που ήταν και παγκόσμια ημέρα μουσικής τη Δευτέρα είπα να ανεβάσω μια συλλογή με τα αγαπημένα μου ελληνικά ροκ τραγούδια. Όταν λέμε ελληνικά εννοούμε με στίχους ελληνικούς. Για πάμε να τα δούμε ή μάλλον να τα ακούσουμε:

Ξύλινα Σπαθιά - Ο Κάιν. Όταν το άκουσα πρώτη φορά, σε συναυλία τους νομίζω, είχα μείνει μαλ...με το στόμα ανοιχτό. Τι στίχος, τι ατμόσφαιρα, τι μουσική! Το αγαπημένο μου.

Τσοπάνα Rave- Αν μου κρύβεις την Αλήθεια. Αυτοί εδώ με τους σαρκαστικούς, ειρωνικούς και χιουμοριστικούς τους στίχους είναι οι δικοί μου άνθρωποι! Από την "Κορνηλία" μέχρι και το "Δώσε ό,τι έχεις" παρουσιάζουν μια σειρά από αριστουργήματα! Αέρα!

Μωρά στη Φωτιά - Μανιφέρστο. Συγκρότημα θρύλος. Θρυλικό συγκρότημα. Μυθικοί. Υπέροχοι. Απίστευτοι. Αυτά αρκούν.

Λευκή Συμφωνία - Θα είμαι πολύ μακριά. Έγιναν γνωστοί από την εμφάνισή τους με του Metallic και τους Cult. Οι τελευταίοι τους έχουν επηρεάσει πολύ. Δεν ξέρω τι στράβωσε και χάθηκαν για αρκετά χρόνια αλλά ελπίζω να ακούσουμε σύντομα καινούρια και σπουδαία πράγματα. Το συγκεκριμένο τραγούδι πρέπει να με συντρόφευσε καμιά πενταετία, συνεχόμενα.

Μοντάζ - Τι κόσμος ειν' αυτός. Οι πιο αδικημένοι της λίστας. Το γεγονός ότι ποτέ δεν έγιναν γνωστοί σε κάνει να αναρωτιέσαι ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο. Η παραπάνω είναι η πρώτη εκτέλεση, η αυθεντική. Άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους του ρίχνεις στα τάρταρα.

Magic De Spell - Sarajevo 2009. Πιο σύγχρονη έκδοση του γνωστού τραγουδιού ενός συγκροτήματος που θα έπρεπε να είναι πολύ πολύ ψηλά. Λίγο η εποχή που βγήκαν, λίγο η κωλοχώρα που δεν τα ευνοεί αυτά τα πράγματα,ε. Τουλάχιστον κέρδισαν κάποια αναγνώριση.

Διάφανα Κρίνα - Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα. Ε, καλά τώρα. Ντρέπομαι να γράψω γι' αυτούς εδώ. Είμαι μικρός. Μοναδικοί και υπέροχοι. 

Ψόφιοι Κοριοί - Επιστροφή στη Φύση. Κάτι χαβαλεδιάρικο τώρα γιατί μελαγχολήσαμε πολύ. Ό,τι πιο διασκεδαστικό έχει βγάλει η με μια τάση προς τη μιζέρια ελληνική ροκ σκηνή. Γουστάρω ακόμα να το ακούω αυτό το τραγουδάκι.

Panx Romana - Birdy. Με το πανκ δεν τα πάω και πολύ καλά. Ούτε και με τους Panx Romana. Αλλά αυτό το κομμάτι είναι από αυτά που βρήκαν θέση σε όλες τις λίστες με τα αγαπημένα μου. Κομματάρα!

Κάπου εδώ κλείνει το αφιέρωμα. Δεν έβαλα τίποτα από τους πολύ παλιούς ροκάδες(Πουλικάκους και σία) γιατί αυτοί θέλουν ειδικό αφιέρωμα. Από την άλλη το έμπειρο μάτι κάποιου παρατηρητή θα προσέξει ότι λείπουν οι Τρύπες. Είναι επειδή δεν χώνεψα ούτε αυτούς ούτε τον Αγγελάκα ποτέ. Ποτέ. Βέβαια, πήγα να τους δω live για τα μάτια μιας κοπέλας και τελικά και στη μάπα τους έφαγα και τη κοπέλα δεν έριξα! Και αν και κάποια τραγούδια μου άρεσαν, δεν μπόρεσα να ξεπεράσω αυτή την αντιπάθεια που τους είχα. Sorry!