"Ο Φαρισαίος στάθηκε επιδεικτικά κι έκανε την εξής προσευχή σχετικά με τον εαυτό του" γράφει η σημερινή ευαγγελική περικοπή.
Αν θέλουμε να βρούμε έναν άνθρωπο που να έχει κάνει κακό, δε χρειάζεται να ψάξουμε και πολύ. Είναι απλή η διαδικασία. Αν ακούσουμε κάποιον να φωνάζει δυνατά και με επίδειξη για τις αρετές του, την καλωσύνη του και την αθωότητά του, τότε μάλλον τον βρήκαμε.
Στη δυνατή φωνή κρύβεται η υποκρισία. Στους μακριούς καταλόγους αρετών που παραθέτει κάποιος για τον εαυτό του.
Μπορούμε να τα δούμε αυτά στις πολυκατοικίες, στις γειτονιές, στα χωριά. Αυτός που φωνάζει περισσότερο το πόσο καλός είναι, είτε με φωνές πραγματικές είτε με το ύφος του και τη συμπεριφορά του, αυτός είναι και ο βρόγχος που πνίγει τους υπόλοιπους με τις πράξεις του.
Το βλέπουμε και σε πρόσφατες καταστάσεις που προέκυψαν. Αυτοί που έκαναν τα χειρότερα, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα καταγγελίες, αυτοί φώναζαν περισσότερο για την ακεραιότητά τους και ανέφεραν τη μεγάλη καριέρα τους.
Το ευτύχημα είναι ότι ο Θεός ξέρει να ξεχωρίζει τον Τελώνη από τον Φαρισαίο. Το δυστύχημα είναι ότι οι άνθρωποι προσκολλώνται κυρίως στο Φαρισαίο. Μέχρι να αποκαλυφθεί τουλάχιστον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου