Όταν ο πρωθυπουργός μοχθεί...

 

Εντάξει μωρέ, εντάξει. Πέσατε να τον φάτε. Νυχθημερόν μοχθεί για το καλό(;) αυτού του τόπου και το μόνο που βρίσκει είναι αχαριστία.

Σας έφερε τον αέρα της κανονικότητας, τον ευρωπαϊκό τον δρόμο, την ανάπτυξη. Κι εσείς; Ποιο ήταν το ευχαριστώ σας; 

Πήγε ο άνθρωπος να εργαστεί στο ακριτικό νησί της Ικαρίας(γιατί σε όλα τα νησιά κολλάμε το "ακριτικό" δεν έχω καταλάβει) και επ' ευκαιρίας είπε να δει τον τοπικό εργάτη της ΝΔ, διότι η ΝΔ είναι κόμμα εργατών κύριοι της Αριστεράς, και να τον επισκεφθεί στο ταπεινό σπιτικό του. 

Ε, εκεί μαζευτήκαν και λίγοι συγγενείς, ελάχιστοι καλοί φίλοι, μερικοί παρατρεχάμενοι, κάμποσοι αστυνομικοί φρουροί, δε θα είχαν και κανένα σερβιτόρο; Το πολύ μια πενηνταριά άτομα. Σιγά το πράγμα. Στην Ερμού την Παρασκευή είχε πολύ περισσότερους. Και στη Θεσσαλονίκη του Αγίου Δημητρίου το πλήθος ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερο.

Και στο κάτω κάτω, τι κάνανε τα παιδιά. Τσιμπήσανε κάτι και ήπιαν και κανένα τσίπουρο. Δεν έκαναν και διαδήλωση!

Αλλά έτσι είναι . Σε καιρούς δύσκολους κοτζάμ πρωθυπουργός τονώνει την τουριστική κίνηση των νησιών, και μάλιστα εν μέσω αποκλεισμού κυκλοφορίας, κι εσείς αγροίκοι, βαλκάνιοι καράβλαχοι τι κάνετε; Λέτε ευχαριστώ; Όχι βέβαια! Τον κάνετε βούκινο και τον κράζετε. Ντροπή σας χωριαταραίοι!

Και να σας πω και το άλλο; Είχε και επιστημονική διάσταση το θέμα. Δεν είναι οι παππούδες της Ικαρίας οι μακροβιότεροι στην Ευρώπη; Πήγε, λοιπόν, ο πρωθυπουργός να διαπιστώσει από κοντά τα μυστικά τους, μήπως και βρεθεί μια λύση στην πανδημία. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά μεταφέροντας και τόσο κόσμο όλο και κάποιο κρούσμα κορωνοϊού θα πήγε μαζί, οπότε θα αναμετρηθεί η μακροβιότητα των Ικαριωτών με τον θανατηφόρο ιό. Και από εκεί η χώρα μας θα αναδειχθεί και πάλι πρωτοπόρα στον επιστημονικό τομέα.

Αυτά τα όμορφα συμβαίνουν όταν μια χώρα έχει πρωθυπουργό που εργάζεται και μοχθεί. Για να μαθαίνετε πριν να κράξετε. Σας ευχαριστούμε κε. Πρωθυπουργέ...

ΥΓ. Ναι, το κείμενο βρίθει ειρωνειών και καυστικότητας...