Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα κείμενο στήριξης και καθοδήγησης των απανταχού μισανθρώπων. Αυτής της ευγενικής τάξης ανθρώπων που γνωρίζουν πως κι αν ακόμα ζουν στην έρημο, η ύπαρξη ενός και μόνο συνανθρώπου εκεί μπορεί να τους δημιουργήσει απίστευτα και ανυπέρβλητα προβλήματα. Αυτής της ομάδας που γνωρίζει πως η μόνη λύτρωση για τα προβλήματα αυτού του κόσμου είναι ένας εκτεταμένος πυρηνικός πόλεμος ή κάποια τεράστιας κλίμακας φυσική καταστροφή.
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει πιο αξιοκαταφρόνητο, απεχθές και αξιομίσητο πλάσμα από τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θα κάνει κακό ακόμα και σε κάποιον που αγαπάει για να κερδίσει κάτι εντελώς ευτελές, συμπεριφορά που δύσκολα θα συναντήσει κανείς ακόμα κι αν ψάξει το σύμπαν ολόκληρο.
Πολλοί άλλοι που μοιράζονται και ενστερνίζονται τέτοιου είδους απόψεις έχουν κάνει προσπάθειες, συνήθως αποτυχημένες, να αποκοπούν από το υπόλοιπο ανθρώπινο είδος ώστε να ζήσουν όσο το δυνατόν πιο ειρηνικά και πιο ομαλά τη ζωή τους.
Οι προσπάθειες αυτές αποτυγχάνουν λόγω κάποιων ευρέως διαδεδομένων παρεξηγήσεων και παρακάτω θα δούμε κάποιες από αυτές.
Πρώτον. Η απομάκρυνση από τους άλλους ανθρώπους μέσα σε μια κοινωνική ομάδα. Μια προσπάθεια καταδικασμένη πριν καν ξεκινήσει. Οι άνθρωποι τείνουν να συμπεριφέρονται σαν κινούμενη άμμος. Ή θα είσαι κομμάτι τους ή θα σε καταπιούν και θα σε πνίξουν. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Οπότε μια προσπάθεια να ζήσεις σαν "αυτόνομος θύλακας" εντός της όποιας κοινωνίας θα σε οδηγήσει σε σύγκρουση διαρκείας μαζί της.
Δεύτερο και πολύ συνηθισμένο λάθος. Η μετοίκηση σε μέρος με λίγους ανθρώπους. Αυτό το λάθος είναι πολύ κοινό και εμφανίζεται εξαιτίας μιας εντελώς λανθασμένης αντίληψης για τους ανθρώπους. Θεωρεί κάποιος πως όσο λιγότεροι άνθρωποι γύρω του, τόσο λιγότερα προβλήματα. Μέγα λάθος. Οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω σου θα σου δημιουργήσουν χ αριθμό προβλημάτων, ο κόσμος να χαλάσει. Αν ζεις σε πολυπληθή πόλη, ο χ αριθμός προβλημάτων που θα σου δημιουργήσουν θα διαιρεθεί στον αριθμό των ανθρώπων με τους οποίους έχεις μια κάποια επαφή. Σε μέρος με λίγους ανθρώπους θα γίνει το ίδιο. Ο αριθμός χ δεν αλλάζει. Απλά ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να προκαλεί διπλάσιο, τριπλάσιο, τετραπλάσιο κοκ αριθμό προβλημάτων ώστε να επιτευχθεί ο πολυπόθητος αριθμός χ. Οπότε τίποτα δεν αλλάζει εκτός του ότι ο κάθε άνθρωπος σε μικρού πληθυσμού μέρος γίνεται πιο αντιπαθής αφού σου δημιουργεί περισσότερα προβλήματα.
Τρίτη περίπτωση. Η προσπάθεια απεμπλοκής από τους ανθρώπους μέσω λογικών επιχειρημάτων. Η ιδέα αυτή είναι ιδιαιτέρως κωμική. Δεν μπορείς να μιλήσεις λογικά με τους ανθρώπους. Μπορεί να επικαλούμαστε συνεχώς τη λογική αλλά σπανίως ην εφαρμόζουμε. Όχι μόνο σε θέματα όπως η φιλοσοφία, η πολιτική, οι επιστήμες κλπ αλλά ακόμα και σε θέματα απλής καθημερινότητας. Οπότε η προσπάθεια χρήσης λογικής σε ένα εντελώς παράλογο περιβάλλον οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε παταγώδη αποτυχία.
Τέταρτη περίπτωση είναι η προσπάθεια αποφυγής των ανθρώπων μέσω της ισχύος. Κάποιοι θεωρούν πως με μια επίδειξη ισχύος θα καθαρίσουν. Επίσης λανθασμένη τακτική. Μπορεί να σε φοβηθούν και να σε αφήσουν για λίγο καιρό ήσυχο αλλά θα σε υποσκάπτουν συνεχώς προσδοκώντας μια ευκαιρία, μια στιγμή αδυναμίας ώστε να δημιουργήσουν τον χ αριθμό προβλημάτων που αναφέραμε παραπάνω.
Κάποιοι θεωρούν πως αν έχουν μια καλή, ευγενική συμπεριφορά, αν βοηθούν και εξυπηρετούν τους συνανθρώπους τους θα τους αφήνουν ήσυχους. Οι πλέον ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Ο άνθρωπος την καλοσύνη, την ευγένεια, τη φιλανθρωπία και άλλες τέτοιες ρομαντικές αρετές τις θεωρεί ως σημάδι αδυναμίας και πρόσκληση επιθέσεως. Αυτό βέβαια είναι κάτι που θα πρέπει να γνωρίζει ο κάθε αξιοπρεπής μισάνθρωπος από την πρώτη δημοτικού κιόλας ώστε να μην πέφτει σε τέτοια αστεία λάθη.
Εν κατακλείδι, ο άνθρωπος είναι ένα αηδιαστικό ον που δεν εκφοβίζεται, δεν αποφεύγεται διακριτικά, δεν καλοπιάνεται, δεν συγκινείται και γενικά δεν αντιμετωπίζεται. Ποια είναι η λύση; Πρώτον, η συνεχής αποστροφή προς το ανθρώπινο γένος ώστε να υπάρχει μια κάποια ψυχική ισορροπία και δεύτερον ο δρόμος που χάραξε ο Μισάνθρωπος του Μολιέρου. Μακριά από όλους και σε εντελώς ερημικό μέρος ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου