Η νοητική ταύτιση ή σύμπλευση διανοητικών περιοχών υφίσταται και λειτουργεί ενίοτε και ίσως να οφείλεται είτε σε νοερή βραχεία συμπόρευση είτε σε περιοδική ψυχική-συναισθηματική ευθυγράμμιση είτε σε εν-συναίσθηση που συνιστά μονιμότερο χαρακτηριστικό, το οποίο συνυπάρχει με την ικανότητα διείσδυσης στον ψυχικό κόσμο διαφορετικού από εμάς προσώπου.
Η σύμπλευση περισσοτέρων του ενός νου επισφραγίζει τις διχοτομήσεις νοητικών σφαιρών, που δύνανται να κινούνται και να κατευθύνονται προς κοινές κατευθύνσεις, από κοινά σημεία προέλευσης, κοινή ψυχοσύνθεση, ή ακόμα και κοινά συναισθηματικά ερεθίσματα ή ψυχογενείς καταστάσεις.
Η ταυτόχρονη διανοητική συμπόρευση συνήθως συμπίπτει και με ψυχική εξομοίωση, ενώ τα χαρακτηριστικά τους είναι ταυτοποίηση ιδεών, διάθεσης, σκέψεων και αισθημάτων.
Πρόκειται για μία κατάσταση έξω-λογική , όχι εύκολα προσεγγίσιμη ή διαχειρίσιμη που εκπλήσσει και γοητεύει συνάμα.
Το θετικό αυτών των εξομοιώσεων μπορεί να είναι η συν-δημιουργία, η αλληλοβοήθεια, η αλληλεγγύη, που προάγουν τον κοινό αγώνα, το κοινό έργο με αποτέλεσμα θεαματικό. Το αρνητικό, όμως, πιθανόν να έγκειται στο ότι, σε περιπτώσεις αρνητικών ψυχογενών καταστάσεων με «συνοδοιπορούμενες» εκφράσεις ετερόκλιτων ατόμων, παρατηρείται κατάρρευση του όλου και έλλειψη δυνατότητας συνολικής αναρρίχησης σε δημιουργικές περιοχές και φάσεις ανάκαμψης.
Συνεπώς η σύμπλευση μπορεί, ανάλογα αν αυτή είναι θετική ή αρνητική, να εσωκλείει αντιφατικά στοιχεία ήτοι αυτά της συνδιαλλαγής και της διάστασης, της χαράς και της λύπης, της ομοιότητας και της διαφοροποίησης, της ανέλιξης και της πτώσης, της ενσωμάτωσης και της αποτίναξης, της ομαλότητας και της ανισορροπίας, του θάρρους και του φόβου, της ενέργειας και του δισταγμού, της συντροφικότητας και της ηθελημένης μοναξιάς.
Το πλέγμα των νοερών αλληλένδετων εκφάνσεων αγκιστρώνει προσωπικότητες σύνθετες, πολύπλευρες, ιδιόμορφες και ιδιαίτερες, πολύπλοκες και δυσερμήνευτες.
Εστιάζεται το όλο θέμα σε νοερή πραγμάτωση σκέψεων και συλλήψεων που επιτυγχάνει να εφαρμόσει και να υλοποιήσει μια ομαδική διεργασία σύλληψης και να την μετατρέψει από φανταστική σε απτή, καθώς και να την οδηγήσει από το χώρο της γέννησης στην σφαίρα της πραγμάτωσης.
Μεγαλόπνοοι σχηματισμοί από ξεχωριστές νοητικές κυρίως διμερείς οντότητες.
Ευφυές, τρομακτικό, εντυπωσιακό, σύνθετο, ασύλληπτο και δισεπίλυτο;
Εικασία, ρεαλιστικό, ουτοπικό ή θαυμάσιο;
Ερωτηματικά που εγείρονται προς επίλυση μιας δυσνόητης αντίληψης, που κυρίως εισπράττεται , αποτυπώνεται και δεν επεξηγείται ευκόλως.
Το σίγουρο είναι πως όσοι εμπλέκονται βιωματικά δύνανται να εξελιχθούν, να απογειωθούν, να συγκρουσθούν με δυνάμεις απρόσμενες και να αποστασιοποιηθούν λόγω της δυσχερούς ερμηνείας του αγνώστου, του πρωτόγνωρου και της πρόκλησης.
Η συνέχεια και η συνέχιση της εξομοίωσης εξαρτάται από τη στενή σχέση των ατόμων που τη συμμερίζονται και την διάρκεια διατήρησής της. Μπορεί αυτή να διακοπεί, να επανέλθει, να διαταραχτεί ή και να διατηρηθεί ισόβια.
Πρόσκληση σε μία εξωπραγματική διάσταση, πρόκληση για μία άνευ προηγουμένων πρωτότυπη εμπειρία, συναισθηματική υπερφόρτωση, αντιδραστική ενστικτώδης αποφόρτιση, αξιοθαύμαστη ικανότητα υπερδιέγερσης νοητικών χαρισμάτων;
Η απάντηση δίδεται ποικιλοτρόπως , αντιμετωπίζεται κατά περίπτωση ή απλά ακόμα αναζητείται…
Α.Μ.
ο πίνακας από εδώ: https://www.inagnps.gr/media/k2/items/cache/948378d6a67ac0d7c7c6728581b072ab_L.jpg
6/7/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου