Nazareth - Ο αρχιεπίσκοπος των Ελλήνων Μελκιτών, που περιγράφεται ως «σύμβολο» του παλαιστινιακού απελευθερωτικού αγώνα, πέθανε στη Ρώμη σε ηλικία 94 ετών.
Ο Ιλαρίων Capucci, ο οποίος διορίστηκε Πατριαρχικός Επίτροπος της Ιερουσαλήμ το 1965, συνελήφθη από το Ισραήλ εννέα χρόνια αργότερα και φυλακίστηκε για λαθρεμπόριο όπλων.
Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς ήταν μεταξύ εκείνων που τον επαίνεσαν για "την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού".
Η Hanan Ashrawi, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), δήλωσε ότι ο Capucci ήταν η υπενθύμιση μιας εποχής, όταν οι ιερείς συμμετείχαν ενεργά σε πολιτικούς αγώνες, από την αντίθεση στον πόλεμο του Βιετνάμ ως στο να ηγούνται απελευθερωτικών κινημάτων στη Λατινική Αμερική.
«Ενσάρκωσε την ακτιβιστική εκκλησία -πνευματικούς ηγέτες οι οποίοι ήταν έτοιμοι να μεταφράσουν τις αρχές τους σε δράση και αγώνα ενάντια στην αδικία .Έγινε ένα σύμβολο των Παλαιστινίων", είπε στο Αλ Τζαζίρα.
"Οι μέρες των επαναστατικών ιερέων τέλειωσαν", πρόσθεσε. "Η εκκλησία δεν είναι πλέον βαθιά βυθισμένη στον ενεργό αγώνα. Είναι πιο διστακτική και επιφυλακτική. Σήμερα, οι ιερείς είναι πιο πιθανό να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους με το να είναι αυτόπτες μάρτυρες ή υποστηρικτές."
Γεννημένος το 1922, στην συριακή πόλη του Χαλεπίου, τότε υπό γαλλική αποικιοκρατία,ο Capucci διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο σε πολλές συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή. Ο παλαιστινιακός αγώνας, ωστόσο, φαίνεται να είναι ιδιαίτερα κοντά στην καρδιά του.
Βαθιά επηρεασμένος από τη θεολογία της απελευθέρωσης,ο Capucci έδωσε διαλέξεις και έγραψε για την παλαιστινιακή υπόθεση και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, και σύντομα έχτισε μια στενή φιλία με τον ηγέτη της PLO Γιάσερ Αραφάτ. Σε αρκετές περιπτώσεις,ο Capucci σύγκρινε τον Ιησού με Παλαιστίνιους μαχητές της αντίστασης.
Αλλά κέρδισε στην ευρύτερη δημόσια προσοχή τον Αύγουστο του 1974, όταν το Ισραήλ τον συνέλαβε καθώς ο ίδιος οδήγησε μεταξύ της πρωτεύουσας του Λιβάνου, Βηρυτό και της κατεχόμενης Ανατολικής Ιερουσαλήμ ένα αυτοκίνητο με διπλωματικές πινακίδες του Βατικανού . Στρατιώτες που έψαξαν τη Mercedes του βρήκαν όπλα, πιστόλια, πυρομαχικά και εκρηκτικά.
Το Ισραήλ τον κατηγόρησε, επίσης, ότι συμμετείχε σε μια αποτυχημένη προσπάθεια λίγους μήνες νωρίτερα να ριχτούν τρεις ρουκέτες Κατιούσα προς την Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Χένρι Κίσινγκερ, στη συνέχεια,υπουργού εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ονομάσθηκε "τρομοκράτης ιερέας" από τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης,ο Capucci κατηγορήθηκε για επαφή με ξένους πράκτορες και μεταφορά παράνομων όπλων - οι πιο σοβαρές κατηγορίες που έκανε ποτέ το Ισραήλ εναντίον ενός ανώτερου κληρικού.
Ο πατριάρχης των Ελλήνων Μελκιτών τότε, Μάξιμος V, συνέκρινε το ρόλο του Capucci με εκείνον των ιερέων που τρεις δεκαετίες νωρίτερα διακινδύνευσαν τη ζωή τους για να σώσουν τους Εβραίους από την ναζιστική κατοχή της Ευρώπης.
Ο Capucci αρνήθηκε να καταθέση, επιμένοντας ότι το ισραηλινό στρατιωτικό δικαστήριο δεν ήταν αρμόδιο να τον δικάσει. Καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλακή.Έκανε αρκετές απεργίες πείνας, και υπό την πίεση του Πάπα Παύλου VI, το Ισραήλ μείωσε την ποινή του το 1978.
Οι Παλαιστίνιοι είχαν ζητήσει την απελευθέρωση του Capucci με πολλές πράξεις ανταρτών εκείνη τη περίοδο, ακόμα και μετά την αεροπειρατεία του αεροπλάνου της Air France το 1976.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ως μέρος των όρων απελευθέρωσης του Capucci από τη φυλακή, το Ισραήλ επέμεινε ότι δεν θα ξαναμετατίθετο στη Μέση Ανατολή. Το Βατικανό τον έστειλε πρώτα στη Λατινική Αμερική και στη συνέχεια στην Ευρώπη.
Παρ 'όλα αυτά, συνέχισε ο ακτιβισμός του στην περιοχή, με τη συμμετοχή του σε συνεδρίαση της PLO στη Δαμασκό το 1979.
Επίσης, προσπάθησε να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση του προσωπικου της αμερικανικής πρεσβείας που κρατούνταν όμηροι κατά τη διάρκεια της ιρανικής επανάστασης του 1979, και επισκέφθηκε τη Βαγδάτη το 1990 για να διαμαρτυρηθεί για τις δυτικές κυρώσεις κατά του Ιράκ, οι οποίες είχαν ευρέως κατηγορηθεί για την πρόκληση του θανάτου περισσότερων από μισό εκατομμύριο παιδιών του Ιράκ.
Σε μια ένδειξη για το ότι η παλαιστινιακή υπόθεση συνέχισε να τον ενδιαφέρει, ο Capucci συμμετείχε δύο φορές σε στολίσκους ενίσχυσης που επεδίωκαν να σπάσουν την πολιορκία του Ισραήλ στη Γάζα, παρά το γεγονός ότι κόντευε 90 χρονών.
Το 2010, ήταν μεταξύ εκείνων που περιλαμβάνονταν στο με προορισμό τη Γάζα πλοίο Mavi Marmara, όταν δέχθηκε επίθεση από Ισραηλινούς κομάντος σε διεθνή ύδατα. Εννέα από τους ακτιβιστές επί του σκάφους σκοτώθηκαν. Συνελήφθη και φυλακίστηκε για λίγο στην φυλακή Beersheva , την πρώτη φορά που είχε πατήσει το πόδι του στο Ισραήλ σε 32 χρόνια.
Σε μια συνέντευξη στο Al Jazeera λίγο αργότερα, είπε ότι είχε συμμετάσχει "για να συναντήσω τους βασανισμένους, διωκόμενους και αδικημένους αδελφούς στη Λωρίδα της Γάζας για να τους διαβεβαιώσω ότι είμαστε μαζί τους ηθικά και πνευματικά".
Το 2013, ο Αμπάς απονέμει στον Capucci ένα μετάλλιο τιμής σε μια τελετή στη Ρώμη για την υποστήριξή του προς τον παλαιστινιακό λαό όλο αυτό τον καιρό.
Σε δήλωσή του αυτή την εβδομάδα, ο ηγέτης της Χαμάς Ezzat αλ-Rashq εξήρε τον Cappucci για την "τολμηρή στάση του" και για μια «κληρονομιά [που] θα σταθεί ως παράδειγμα για όλους μας να επιμείνουμε στον αγώνα για απελευθέρωση και ελευθερία."
Ο Ilan Pappe, ένας Ισραηλινός ιστορικός ο οποίος συναντήθηκε με τον Capucci σε αρκετές περιπτώσεις, τον αποκάλεσε «έναν άνθρωπο της εποχής του».
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, η στάση του Capucci προς τον αγώνα, δήλωσε ο Πάπε, είχε αλλάξει με τρόπους που αντικατοπτρίζεται η εξέλιξη της παλαιστινιακής αντίστασης στην ισραηλινή κατοχή.
"Η ιστορία του συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με το ζήτημα της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης,"δήλωσε ο Πάπε στο Αλ Τζαζίρα.
"Η συζήτηση ήταν για το αν οι Παλαιστίνιοι θα έπρεπε να υιοθετήσουν το μοντέλο του FLN στην Αλγερία, το οποίο διεξήγαγε ανταρτοπόλεμο για να διώξει τους Γάλλους, ή να υιοθετήσουν τα τελευταία στάδια του αγώνα του ANC κατά του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, όταν επικεντρωνόταν περισσότερο στην κινητοποίηση των πολιτών της κοινωνίας, στη διπλωματία και το μποϋκοτάζ από τον ένοπλο αγώνα. "
Ο Πάπε σημείωσε ότι ο ένοπλος αγώνας θεωρούταν ως «έντιμος» από πολλούς Παλαιστίνιους πίσω στη δεκαετία του 1960 και του '70. "Η συμμετοχή του στο Mavi Marmara έδειξε ότι ήταν έτοιμος - όπως και οι Παλαιστίνιοι - να προσαρμοστεί σε νέους τρόπους αντίστασης", πρόσθεσε.
Ο Ghassan Khatib, πρώην υπουργός της παλαιστινιακής κυβέρνησης, δήλωσε ότι τον Capucci θα τον θυμούνται θετικά οι Παλαιστίνιοι, και αναμένεται ότι θα βρεθούν τρόπο από την ηγεσία για να τον τιμήσουν.
Και πρόσθεσε: «Παρά το γεγονός ότι υπάρχει μικρή οργανωμένη ένοπλη πάλη μεταξύ των Παλαιστινίων αυτή τη στιγμή, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού εξακολουθεί να την ευνοεί ως την καλύτερη προσέγγιση για την αντίσταση στην ισραηλινή κατοχή."
Ο Riah Abu El-Assal, πρώην επίσκοπος της Αγγλικανικής εκκλησίας της Ιερουσαλήμ, είπε ότι είχε περπατήσει μαζί με τον Capucci στην κηδεία του Αραφάτ στο Κάιρο το 2004 και τον συνάντησε και πάλι τον περασμένο χρόνο στο Βατικανό.
"Μίλησε με δάκρυα στα μάτια του, για το πόσο του έλειπε η Ιερουσαλήμ, τα σοκάκια της Παλιάς Πόλης και οι άνθρωποι εκεί,"δήλωσε ο Abu El-Assal στο Αλ Τζαζίρα. «Λαχταρούσε να γυρίσει πίσω, αλλά είχε αποκλειστεί η επιστροφή του από το Ισραήλ."
Σειρά γραμματοσήμων προς τιμήν του Capucci έχουν εκδοθεί από το Ιράκ, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και το Σουδάν.
Η αξιοπιστία του κληρικού στη Μέση Ανατολή ήταν τέτοια που ήταν σε θέση να μεσολαβήσει σε πολλές υψηλού προφίλ διπλωματικές αντιπαραθέσεις.
Είχε σχεδόν εξασφαλίσει μια συμφωνία για την απελευθέρωση των 52 του αμερικανικού προσωπικού της πρεσβείας που κρατούνταν όμηροι στην Τεχεράνη, μετά την ιρανική επανάσταση του 1979, αλλά οι διαρροές στα μέσα ενημέρωσης ανέτρεψαν τη συμφωνία.
Το 1980, ωστόσο, ο ίδιος διαπραγματεύτηκε με επιτυχία με το Ιράν την επιστροφή των σωρών των οκτώ αλεξιπτωτιστών των ΗΠΑ, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια μιας αποτυχημένης αποστολής για να σώσουν τους ομήρους.
Ταξίδεψε στη Βαγδάτη το 1990, για να πείσει τον Σαντάμ Χουσεΐν να απελευθερώσει 68 Ιταλούς οι οποίοι εμποδίστηκαν να αναχωρήσουν , μαζί με εκατοντάδες άλλους δυτικούς, όταν το Ιράκ εισέβαλε στο Κουβέιτ.
Επέστρεψε μια δεκαετία αργότερα με αντιπροσωπεία κληρικών και διανοουμένων για να διαμαρτυρηθεί για τις δυτικές κυρώσεις κατά του Ιράκ. Ο ίδιος δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι δύο έθνη στη Μέση Ανατολή υπέφεραν: «Οι Ιρακινοί, λόγω των κυρώσεων και ο παλαιστινιακός λαός, ο οποίος αγωνίζεται για την αξιοπρέπειά του».
Υπάρχουν περίπου 80.000 Έλληνες Μελκίτες στο Ισραήλ και στα κατεχόμενα εδάφη, που αποτελούν περίπου το ήμισυ του παλαιστινιακού χριστιανικού πληθυσμού στην περιοχή.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα,ο Capucci πρόκειται να ταφεί στο Λίβανο την Πέμπτη.
Πηγή: Al Jazeera
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου