Η πορεία του ανθρώπου προς τον Θεό,και η κίνηση του Θεού προς τον άνθρωπο παρουσιάζονται σήμερα στην ευαγγελική περικοπή.Ο Ζακχαίος ήταν αρχιτελώνης. Δυνάστευε τους συμπατριώτες του ώστε να μαζεύει φόρους για τους Ρωμαίους.Αλλά κάτι μέσα του τον έτρωγε.Και όταν έμαθε ότι ο Χριστός περνούσε από τα μέρη του έτρεξε να Τον δει.Έτσι και ο κάθε άνθρωπος,γιατί όλοι έχουμε αμαρτίες,σπεύδει προς την Εκκλησία που είναι το Σώμα του Χριστού για να βρει παρηγοριά,να καλύψει το κενό που αισθάνεται,να συγχωρεθεί και να σωθεί.Αυτό όμως δεν είναι εύκολο.
Όπως μπροστά στον Ζακχαίο βρέθηκε πλήθος πολύ που τον εμπόδιζε να δει τον Χριστό,έτσι και ο κάθε άνθρωπος που έρχεται στην Εκκλησία βρίσκει πολλά εμπόδια.Κακούς κληρικούς,δήθεν πιστούς,ανθρώπους που βρίσκουν ευκαιρία να ασκήσουν εξουσία μέσω της Εκκλησίας και άλλα παρόμοια.Εκείνη τη στιγμή,μπροστά στις δυσκολίες και την απογοήτευση ο άνθρωπος στέκεται σε ένα σταυροδρόμι. Είτε τα εμπόδια θα τον αναγκάσουν να κάνει πίσω και να χάσει τη σωτηρία του είτε θα προσπαθήσει να τα υπερβεί.Αν επιλέξει την υπέρβαση,αν επιλέξει να ανέβει κι αυτός στη συκομουριά,ο Θεός βλέποντας την προσπάθεια του ανθρώπου,όπως και στη περίπτωση του Ζακχαίου,θα πει "φτάνει η κούραση και η προσπάθεια,έρχομαι Εγώ σε σένα".Και τότε αρχίζει η νέα ζωή,η πραγματική ζωή του ανθρώπου.Μια εν Χριστώ ζωή που ακτινοβολεί τόσο στον ίδιο τον πιστό όσο και στους συνανθρώπους γύρω του. Και κανείς δεν αποκλείεται από αυτή τη νέα ζωή όσο αμαρτωλός κι αν είναι.Γιατί η Εκκλησία,ακολουθώντας την κεφαλή της,δηλαδή τον Χριστό,όλους όσους προσέρχονται τους αγκαλιάζει,όλους τους καταδέχεται και όλους τους παρηγορεί.Ας κάνουμε λοιπόν πέρα τα εμπόδια και ας αναζητήσουμε τον Χριστό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου