Αγώνας

-Κι αν ακόμη εξασκηθείς σ'όλη την πρακτική αρετή,ούτε τότε να μην ξεθαρρέψεις ότι έχεις φτάσει στην απάθεια και να κυκλοφορείς ξένοιαστα μέσα στον κόσμο,μήπως και πάρεις πάνω σου αποτυπώματα των παθών,και βρεις δυσκολία όταν αναχωρήσεις απ'αυτόν τον κόσμο.Αλλά πάντοτε να έχεις παιδαγωγό τον φόβο και να φροντίζεις τη φύση σου που εύκολα μεταστρέφεται και αλλοιώνεται.Απομακρύνσου με σοφία από τις αιτίες των παθών.Η εξ ολοκλήρου αναλλοίωτη απάθεια ανήκει σε εκείνους που έφτασαν στην τέλεια αγάπη και με τη συνεχή ενατένιση των ουρανίων ανέβηκαν πάνω από τα αισθητά και ξεπέρασαν αυτό το ταπεινό σώμα.Αυτούς δεν τους ακουμπά πια η φλόγα των παθών,γιατί τους σταμάτησε η φωνή του Κυρίου,καθώς έχουν ήδη μεταστοιχειωθεί και έγιναν άφθαρτοι.



-Πάρε το μυρμήγκι,τεμπέλη και άπειρε,με την ασημαντότητα και τη μηδαμινότητά σου,κοίταξέ το και θα μάθεις ότι δεν έχει ανάγκη ο Θεός από τα αγαθά μας και δεν έχει καμία έλλειψη και είναι υπερπλήρης,αλλά ευεργετεί πλουσιοπάροχα και σώζει κατά χάρη όσους είναι κατά την προαίρεση ευγνώμονες,αν και δέχεται με φιλανθρωπία και όσους προσφέρουν εργασία κατά τη δύναμή τους.Αν λοιπόν κοπιάζεις σαν οφειλέτης των αγαθών,που έχεις λάβει πρωτύτερα από τον Θεό,καλώς πράττεις και είσαι κοντά στο θείο έλεος.Αν όμως νομίζεις ότι είναι χρεώστης σου ο Θεός,για τα καλά τα οποία νομίζεις ότι εργάζεσαι,έχεις βγει από τον ίσιο δρόμο·γιατί,πώς μπορεί να είναι χρεώστης ο ευεργέτης;Αλλά και έτσι ακόμη,τρέχε σαν μισθωτός και προκόβοντας σιγά-σιγά θα φτάσεις,με το έλεος του Θεού,στο ζητούμενο.

-Λογικός δεν είναι όποιος διαθέτει προφορικό λόγο,γιατί αυτό το έχει ο κάθε άνθρωπος·είναι εκείνος που με το λογικό ψάχνει και ερευνά να βρει τον Θεό.Και θα βρει όχι τι είναι στην ουσία του ο υπερούσιος,γιατί αυτί είναι αδύνατο σ'όλη τη φύση·αλλά θα τον βρει από την σοφία στη δημιουργία των όντων,και την πρόνοια,και τη διοίκηση,και τη συνοχή,και την κυβέρνηση και τη συντήρηση συνάμα,μέσα στα οποία ανευρίσκεται και κατά κάποιο τρόπο γίνεται αντιληπτός,όπως και ο οικοδόμος,από τα 'εργα των χεριών του.
   Δεν μπορείς να κατορθώσεις την ακτημοσύνη,όπως πρέπει,χωρίς απάθεια·ούτε απάθεια χωρίς αγάπη·ούτε αγάπη χωρίς φόβο και καθαρή προσευχή·ούτε αυτά χωρίς πίστη κα αποκλεισμό των μεριμνών,με τα οποία αποκτά φτερά ο νους,απορρίπτει το φρόνημα που κλίνει προς τα επίγεια,πετά δε προς τα υψηλά και θεϊκά επιζητώντας τον ίδιο τον Κύριο.

Οσίου Θεογνώστου,Περί ιερωσύνης,εκδ.Παρρησία