Μέσα σε όλα αυτά, το υπουργείο προωθεί τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από τις πολύ μικρές τάξεις του σχολείου, ίσως και από το νηπιαγωγείο.
Δεν είμαι καθόλου αντίθετος με το βήμα αυτό αλλά είμαι πολύ ανήσυχος. Και μόνο στη σκέψη του ποιος θα γράψει τα βιβλία, πως θα τα γράψει και πως θα τα διδάξουν οι δάσκαλοι και καθηγητές που έχει στο δυναμικό του το ελληνικό σχολείο με πιάνει μια κάποια ανατριχίλα.
Και άντε στο σχολείο όλα δουλεύουν με τον καλύτερο τρόπο και οι ίδιοι άνθρωποι που δεν μπορούν να γράψουν μισό βιβλίο της προκοπής και αυτοί που βγάζουν ένα σωρό συμπλέγματα στις τάξεις, πέραν της ασχετοσύνης τους, όλοι αυτοί που δεν μπορούσαν να κάνουν υποτυπωδώς ενδιαφέρον μαθήματα όπως ο Όμηρος και ο Λουκιανός, φωτίζονται και κάνουν υποδειγματική δουλειά. Ποιος θα εκπαιδεύσει τους γονείς στο σπίτι;
Αυτούς που μαθαίνουν στα αγόρια να είναι "άντρακλες" ώστε να έχουν πολλές γυναίκες αργότερα και τα κορίτσια να είναι "θηλυκά" ώστε να "τυλίξουν" τον καλύτερο, δηλαδή πλουσιότερο, γαμπρό; Με ότι κι αν σημαίνει το "άντρακλας" και "θηλυκό" στο μυαλό του καθενός.
Αυτούς ποιος θα τους διαπαιδαγωγησει;
Καλώς ή κακώς η διαπαιδαγώγηση ξεκινά από το σπίτι. Κάτι θα πάρει και από το σχολείο το παιδί αλλά από τους γονείς θα πάρει τα βασικά (είτε θετικά είτε αρνητικά) στοιχεία που θα διαμορφώσουν την προσωπικότητα του. Επομένως πολύ σωστά μεταθέτεις το βάρος στους γονείς με το ερώτημα "ποιος θα εκπαιδεύσει αυτούς;". Αναπάντητο το ερώτημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζί σου και για το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής. Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν τα προστατεύονται πρώτα πρώτα. Να κατανοούν πχ πότε κάποιος αρχίζει να "αγγίζει" περισσότερο από το κανονικό και να μάθουν που και πως θα το αναφέρουν αν τους συμβεί (πολύ περισσότερο όταν συμβαίνει μέσα στο σπίτι). Έπειτα (σε μεγαλύτερες τάξεις) να μάθουν για την αντισύλληψη, μόνο έτσι θα πέσει ο αριθμός των εκτρώσεων. ΌΛΑ αυτά (και άλλα περισσότερα) υποτίθεται ότι θα έπρεπε να τα μαθαίνουν στο σπίτι, ξεκάθαρα όμως αυτό δεν συμβαίνει.
Ανησυχώ και εγώ τόσο για το ποιοι θα αναλάβουν να διδάξουν (δεν πιστεύω ότι όλοι οι δάσκαλοι μπορούν) αλλά για το ποιοι θα γράψουν τα βιβλία και για το αν θα εξυπηρετούν συγκεκριμένες πολιτικές (και μη) ατζέντες.
Γενικό συμπέρασμα, τα παιδιά μας και τα μάτια μας. Αν δεν τα προσέξουμε εμείς, κανείς δεν θα ενδιαφερθεί να το κάνει. (DESO)
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στο σπίτι απλά δεν υφίσταται. Είτε δεν μπορούν να το συζητήσουν οι γονείς είτε θα ήταν καλύτερα να μην το συζητούσαν
ΑπάντησηΔιαγραφή