Υβριδισμός λύκου-σκύλου

 

https://dasarxeio.com/2020/02/20/75630/

Ο υβριδισμός προκύπτει στις περισσότερες των περιπτώσεων με ζευγάρωμα αρσενικού λύκου με θηλυκό σκύλο. Όπως αναφέρει ο βιολόγος Γιώργος Ηλιόπουλος (με ειδίκευση στην οικολογία του λύκου), «συμβαίνει όταν η κοινωνική οργάνωση του λύκου σε μια περιοχή έχει διασπαστεί (διάλυση αγέλης) εξαιτίας λαθροθηρίας ή έντονης κυνηγετικής πίεσης ή από μοναχικούς λύκους σε διασπορά που αναζητούν να ζευγαρώσουν σε περιοχές με μεγάλη πυκνότητα σκύλων που κινούνται ελεύθερα. Τοπικές συνθήκες όπως η παρουσία ανοικτών σκουπιδότοπων ή θέσεων απόρριψης ζωικών υπολειμμάτων, που αυξάνουν την πιθανότητα συνάντησης λύκων και σκύλων συνδέονται επίσης με την παρουσία του φαινομένου».

Ο υβριδισμός μπορεί να έχει σημαντική αρνητική επίδραση την διατήρηση της γενετικής ευρωστίας του είδους. Επιπλέον, όταν είναι εκτεταμένος, προκύπτουν επιπλέον ερωτήματα που αφορούν ενδεχόμενες διαφοροποιήσεις στην συμπεριφορά, την εξοικείωση με τον άνθρωπο και τις τροφικές συνήθειες των υβριδίων λύκου. Όπως εξηγεί ο κ. Ηλιόπουλος στην τεχνική αναφορά του για την κατάσταση διατήρησης του λύκου στην Ελλάδα που δημοσιεύτηκε το 2018, «… στις τροφικές συνήθειες δεν έχει διαπιστωθεί μέχρι στιγμής διαφοροποίηση σε σχέση με τους λύκους. Όσο αφορά την συμπεριφορά, τα υβρίδια λύκου-σκύλου σε αιχμαλωσία παρουσιάζουν μεγαλύτερη επιθετικότητα και έχουν περισσότερο απρόβλεπτη συμπεριφορά ως προς τους ανθρώπους σε σχέση με αιχμάλωτους–εξημερωμένους λύκους. Παρόλα αυτά σε περιπτώσεις επιβεβαιωμένων επιθέσεων λύκων σε ανθρώπους στο Ιράν όπου πραγματοποιήθηκε γενετική ανάλυση σε δείγματα των ζώων που σχετιζόταν με τις επιθέσεις δεν διαπιστώθηκε υβριδισμός. Η σύνδεση υβριδισμού και συμπεριφοράς στη φύση μένει περαιτέρω να διερευνηθεί και δεν έχει μέχρι τώρα τεκμηριωθεί».

«Σε περιπτώσεις επιβεβαιωμένου υβριδισμού τα υβρίδια λύκου-σκύλου της F1 γενιάς (πρώτης γενιάς υβριδίων) συνίστανται να αφαιρούνται από τον πληθυσμό, αλλά το ζήτημα διαχείρισης των υβριδίων είναι αρκετά πολύπλοκο καθώς εμπλέκονται ζητήματα νομοθεσίας, διάκρισης και ορισμού των υβριδίων, ενώ δεν υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των επιστημόνων σε πιο βαθμό θα πρέπει να υπάρχει παρέμβαση στον πληθυσμό σε σχέση με το φαινόμενο».

«Σε κάθε περίπτωση, ένα ποσοστό υβριδισμού λύκου με σκύλου θεωρείται αναμενόμενο και εν μέρει αποδεκτό καθώς ο διαχωρισμός του σκύλου από τον λύκο εξελικτικά έγινε στο πολύ πρόσφατο παρελθόν και τα περιστατικά υβριδισμού των δυο ειδών ιστορικά είναι πολλαπλά και έχουν συμβεί σε βάθος χρόνου και δεν αποτελούν ένα πρόσφατο μόνο φαινόμενο», καταλήγει ο κ. Ηλιόπουλος.

Βιβλιογραφία:

Ηλιόπουλος Γιώργος, 2018. Η κατάσταση διατήρησης του λύκου στην Ελλάδα, ζητήματα σύγκρουσης και τρόποι αντιμετώπισης. σ.78. Καλλιστώ Π.Ο