Όλα αυτά που παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό, από τις αποκαλύψεις Μπεκατώρου και μετά, καμία σχέση δεν έχουν ουσιαστικά με κάποιου είδους σεξουαλικής απελευθέρωσης ή κάποιας σεξουαλικής μανίας. Νομίζω πως δεν έχουν να κάνουν καν με το σεξ που εδώ χρησιμοποιείται απλά και μόνο σαν μέσο προβολής της εσωτερικής ασχήμιας των θυτών. Όπως και όλες οι ανάλογες περιπτώσεις.
Ούτε κάποια σεξουαλική καταπίεση σαν αυτή που συναντάμε συνήθως στις παρεκκλησιαστικές οργανώσεις ή κάποια λάθος σεξουαλική διαπαιδαγώγηση νομίζω πως ευθύνονται γι' αυτά τα φαινόμενα.
Θα μπορούσαν όλοι αυτοί οι καταγγελλόμενοι αλλά και άλλοι που δεν έχουν καταγγελθεί, να εκτονώσουν αυτά τα πάθη με πολλές και πολλούς πρόθυμους συντρόφους.
Όλο το θέμα περιστρέφεται γύρω από την εξουσία, την επιβολή, την καταφρόνηση των νόμων, την αίσθηση του ασύλληπτου. Μέχρι που άνοιξαν τα στόματα όλα μαζί φυσικά και διαλύθηκε το μικρό εγωπαθές και ψυχανώμαλο σύμπαν που είχαν κτίσει αυτοί οι τύποι.
Και φυσικά, τίποτα το παλιάς κοπής, τίποτα το αντρίκιο ή το μπρουτάλ έστω δεν υπάρχει στην υπόθεση. Μια ακόρεστη δίψα για κυριαρχία υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου