O Spring-Heeled Jack(Φτεροπόδαρος Τζακ),το στοιχειό που τρομοκρατούσε τη Βικτωριανή Αγγλία

https://www.atlasobscura.com/articles/meet-springheeled-jack-the-leaping-devil-that-terrorized-victorian-england

ΣΤΗ ΒΙΚΤΩΡΙΑΝΗ ΑΓΓΛΙΑ, Ο ΠΙΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ μπαμπούλας ήταν ένας διάβολος που έβγαζε φωτιά από το στόμα και μπορεί να πηδήξει αφύσικα ψηλά. Μερικοί είπαν ότι ήταν δαίμονας, ενώ άλλοι πίστευαν ότι ήταν απλώς ένας εξαιρετικά ευκίνητος άνθρωπος, αλλά ανεξάρτητα από το τι πιστεύατε για τον μύθο, ο Τζακ Σπρινγκχιλντ (Τζακ ο Φτεροπόδαρος)ήταν ένα όνομα που ενέπνευσε το φόβο μεταξύ των ανθρώπων.

Ο θρύλος του σώζεται σήμερα κυρίως με τη μορφή θεατρικών έργων και αναφορών σε διάφορες μορφές μέσων, αλλά ο θρύλος του λίγα κρατά από τον αρχικό τρόμο που σκορπούσε στη συνείδηση ​​του κοινού όταν πρωτοεμφανίστηκε.

Οι αναφορές για το στοιχειό που θα γίνονταν ο Spring-Heeled Jack άρχισαν να εμφανίζονται για πρώτη φορά το 1837. Όπως περιγράφεται στην αναλυτική ιστορία του ιστορικού Mike Dash για τις αναφερόμενες εμφανίσεις του πλάσματος, οι κάτοικοι μιας γειτονιάς του Λονδίνου άρχισαν να αναφέρουν περίεργες επιθέσεις - μάλλον παρενοχλήσεις - από  " «φάντασμα, δαιμόνιο ή διάβολο» με μορφή «μεγάλου λευκού ταύρου». "

Κυρίως επιτιθέμενο σε γυναίκες, το πλάσμα / τέρας χτυπούσε το κουδούνι της πόρτας, και όταν κάποιος απαντούσε, κατέστρεφε τα ρούχα τους με τα νύχια του. Άλλες θεάσεις τον θέλουν απλώς να ενεδρεύει ανθρώπους που περπατούσαν έξω. Παρόμοιες αναφορές συνέχισαν να υπάρχουν καθ 'όλη τη διάρκεια του υπόλοιπου έτους, με παράξενα εγκλήματα να αποδίδονται σε επιτιθέμενους με τη μορφή ενός φαντάσματος, μιας αρκούδας ή / και ενός διαβόλου. Αυτές οι ανόμοιες αναφορές θα οδηγούσαν τελικά στη θεωρία ότι αυτό το μυστηριώδες τέρας θα μπορούσε να είναι μια ομάδα ευγενών που ντύνονταν και τρόμαζαν τους ανθρώπους για κάποιο στοίχημα. Άλλοι ανέφεραν ότι το πλάσμα  φορούσε κόκκινα παπούτσια ή πανοπλία.

Οι περιγραφές είχαν γεμίσει τον τόπο και ήταν τόσο περίεργες που όταν αυτές οι ιστορίες έφτασαν στις σελίδες των μεγάλων εφημερίδων του Λονδίνου, ο Dash σημειώνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του Τύπου ήταν με το δίκιο του επιφυλακτικό. Ο Λόρδος Δήμαρχος του Λονδίνου, John Cowan, βγήκε  τον Ιανουάριο του 1838 για να αναφερθεί στον αυξανόμενο αριθμό ιστοριών, υποστηρίζοντας τη θεωρία ότι οι επιθέσεις διαπράχθηκαν από μια συμμορία πλούσιων ηλιθίων. Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε την ανάπτυξη του θρύλου, και καθώς οι εφημερίδες ανέφεραν περισσότερες μαρτυρίες, η διαβολική φιγούρα ονομάστηκε Spring-Heeled Jack(Φτεροπόδαρος Τζακ), καθώς πολλές από τις αναφορές αφορούσαν πως πηδούσε ξαφνικά μπροστά ή μακριά από τα θύματά του με τρόπο τέτοιο που κανένας θνητός άνθρωπος δεν ήταν ικανός να το κάνει.

Ο Τζακ πήρε πραγματικά μορφή μετά από δύο από τις πιο γνωστές επιθέσεις του. Σύμφωνα με μια μαρτυρία που είχε δημοσιευτεί εκείνη την εποχή, τον Φεβρουάριο του 1838, ένας άντρας χτύπησε το κουδούνι της Jane Alsop, φωνάζοντας ότι είχαν πιάσει τον Φτεροπόδαρο Τζακ και ότι χρειάζονταν βοήθεια. Όταν αυτή έφερε στον άνδρα ένα κερί εκεί στο σκοτεινό δρόμο, αυτός εξέπνευσε μπλε φλόγα στο πρόσωπό της και έσκισε τα ρούχα και το δέρμα της με μεταλλικά νύχια. Εκείνη έτρεξε πίσω προς το σπίτι της, αλλά αυτός  συνέχισε να την κόβει με τα νύχια του, έως ότου η αδελφή της Alsop ήρθε να τη σώσει, φοβίζοντας τον επιτιθέμενο. Η Άλσοπ περιέγραψε πως ο Τζακ είχε μάτια σαν κόκκινες μπάλες φωτιάς και φορούσε κράνος και στενή λευκή ενδυμασία. Ήταν μια παράξενη μαρτυρία, αλλά η φήμη του Φτεροπόδαρου Τζακ ως ένα είδος διαβόλου μεγάλωνε.

Λίγες μέρες αργότερα, μια άλλη επίθεση πραγματοποιήθηκε σε διαφορετικό μέρος του Λονδίνου. Η Lucy Scales περπατούσε με την αδερφή της όταν ένας σκοτεινός άντρας πήδηξε ξαφνικά και φέρεται επίσης να έριξε μπλε φλόγες στο πρόσωπό της, προκαλώντας της κάποιου είδους κρίση. Ενώ πολλές από τις αρχικές αναφορές των επιθέσεων του Τζακ αφορούσαν απομακρυσμένα χωριουδάκια και χωριά, και οι δυο περιπτώσεις της Alsop και της Scales έλαβαν χώρα πιο κοντά στην πόλη και έλαβαν πολύ περισσότερη προσοχή, πυροδοτώντας τη φωτιά του θρύλου του Φτεροπόδαρου Τζάκ. Οι μαρτυρίες τους σχηματοποίησαν επίσης αυτό θα γινόταν η δημοφιλής του εμφάνιση ως τζέντλεμαν διάβολος.

Μετά τις επιθέσεις και την προσοχή που δόθηκε στον Φτεροπόδαρο  Τζάκ το 1838 , η φιγούρα έγινε δημοφιλής μπαμπούλας σε όλη την Αγγλία. Έγινε ένας χαρακτήρας σε φτηνά διηγήματα τρόμου, πολλά με τίτλο, «Ο Φτεροπόδαρος Τζάκ , ο τρόμος του Λονδίνου», όπου απεικονίστηκε με ένα σωρό μορφές, από ερωτότροπος ληστής μέχρι υπερφυσική απειλή. Όλες αυτές οι απεικονίσεις χρησίμευσαν ώστε να τον καθιερώσουν ως μπαμπούλα. Οι γονείς θα έλεγαν ιστορίες για τον διάβολο που πηδά για να τρομάξουν τα παιδιά τους και να είναι υπάκοα. Μυστηριώδη άλυτα εγκλήματα θα αποδίδονταν στον Τζακ από δημοσιογράφους που ήθελαν να εντυπωσιάσουν και να πουλήσουν φύλλα. Αυτό το ασύλληπτο τέρας ανήκε πλέον στους  βικτοριανούς εφιάλτες.

Αναφορές μαρτύρων για τον Φτεροπόδαρο Τζακ συνέχισαν να εμφανίζονται σε όλη τη χώρα, αν είναι λιγότερο συχνά και από πολύ λιγότερο σημαντικές πηγές, σε σχέση με τη περίοδο των περιστατικών του 1837-38. Επιτιθέμενοι αντιγραφείς συνελήφθησαν εδώ και εκεί, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν τον μύθο. Ο άτακτος διάβολος έκανε μια σειρά εμφανίσεων στη στρατιωτική βάση του Aldershot, όπου παρενόχλησε και τρομοκράτησε τους σκοπούς το 1877. Στη συνέχεια, το 1904, ο Τζακ έκανε αυτό που θεωρείται η τελευταία του επιβεβαιωμένη εμφάνιση στο Λίβερπουλ, όπου τον είδαν να χοροπηδά πριν κάνει άλμα στις στέγες και εξαφανιστεί για πάντα.

Αλλά ακόμα κι αν σταμάτησαν οι επίσημες θεάσεις του Φτεροπόδαρου Τζακ, ο θρύλος του σώζεται ακόμα. Χαρακτήρες εμπνευσμένοι από τον Φτεροπόδαρο Τζακ μπορούν να βρεθούν από μυθιστορήματα steampunk έως δημοφιλή κόμικς. Ο αισθητός βικτοριανός αέρας του λεπτοκαμωμένου, ακροβάτη διαβόλου συνεχίζει να ανακαλεί στη μνήμη την εποχή κατά την οποία ο θρύλος του μεγάλωσε, καθιστώντας τον ένα δημοφιλές πρότυπο για τρομακτικές ιστορίες. Παρόλο που σήμερα θυμόμαστε το όνομά του, καλώς ή κακώς, ο Φτεροπόδαρος Τζακ με Άνοιξη ίσως να μην μπορέσει ποτέ να εμπνεύσει το είδος του τρόμου που ενέπνευσε κάποτε.

Σημειώσεις: Από το 1900 κι έπειτα ο Φτεροπόδαρος Τζακ μετατράπηκε στη λαϊκή φαντασία από δαιμόνιο σε μασκοφορεμένο ήρωα ο οποίος μαχόταν την αδικία. Αποτέλεσε έτσι τον πρόδρομο των σημερινών υπερηρώων.

Οι περιγραφές έλεγαν πως ένα άλμα του μπορούσε να φτάσει τα τρία μέτρα περίπου. Καθώς εξαφανιζόταν άφηνε ένα κακαριστό, τσιριχτό γέλιο.