Από το μεσημέρι της Κυριακής της Τυρινής γεμίζει το διαδίκτυο με άρθρα, κείμενα και κηρύγματα για τη συγχώρεση, τη χαρά της νηστείας, την πνευματική εξύψωση κλπ.
Είπα να γράψω κάτι διαφορετικό σήμερα.
Λέω λοιπόν να μην συγχωρέσουμε και να μη συγχωρεθούμε μέρα που είναι. Έτσι για την αλλαγή. Λέω να αφήσουμε τη Δευτέρα να ξημερώσει όπως και οι άλλες μέρες.
Λέω να μη χαρούμε την έναρξη της νηστείας. Λέω να γκρινιάξουμε που θα πρέπει να ψάχνουμε να βρούμε τι στα κομμάτια θα φάμε για τις επόμενες πενήντα περίπου μέρες.
Λέω να μην εξυψώσουμε τη ψυχή πάνω από το σώμα. Να την αφήσουμε εκεί που κάθεται και να συνεχίσουμε να πορευόμαστε.
Και αν αφήσουμε όλα αυτά που λόγω εθιμοτυπίας και στο όνομα μιας δήθεν πνευματικότητας κάνουμε κάθε χρόνο αυτή την εποχή και παραμείνουμε όπως είμαστε, χωρίς να κοροϊδευόμαστε πως κάτι αλλάξαμε, ε, ίσως τότε πράγματι να κάνουμε κάτι από όλα αυτά που λέμε ότι κάνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου