Δεν ξέρω αν έχετε παρατηρήσει τις δεκαοχτούρες.Αυτά τα γκρίζα πουλιά που βρίσκονται σχεδόν παντού στην Αθήνα.Αν προσέξετε πως ξεκινούν την πτήση τους,θα παρατηρήσετε πως κάνουν ένα ελαφρύ πηδηματάκι στο κενό και μετά ανοίγουν τα φτερά τους.
Κάπως έτσι μοιάζει και το πέταγμα της ψυχής στην πίστη στον Θεό,ένα ανάλαφρο και εντελώς φυσικό άλμα στο κενό ,ακολουθούμενο από το άνοιγμα των φτερών.Μια φαινομενικά απλή,μα γενναία κίνηση προς το άγνωστο.
Για να επιστρέψουμε στις δεκαοχτούρες, αυτό τον τρόπο τον έχουν από την πρώτη πτήση τους.Θα πει κάποιος ,με ποια λογική,με ποια βεβαιότητα κάνουν κάτι τέτοιο στην πρώτη τους πτήση;Χωρίς να έχουν κάποια εμπειρία;Το κάνουν γιατί στηρίζονται στην κληροδοτημένη εμπειρία των μεγαλύτερων πτηνών που με αυτό τον τρόπο πέταξαν.
Έτσι κι εμείς.Πιστεύουμε και εμπιστευόμαστε όλους τους προηγούμενους από εμάς και ειδικά αυτούς που έζησαν στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης και τιμά σήμερα η Εκκλησία μας, τους αγίους, τους δίκαιους, τους προφήτες,από τον Αδάμ μέχρι και τον Ιωσήφ τον Μνήστορα.Αυτούς που πριν ακόμα έρθει ο Χριστός ετοίμασαν το έδαφος με την πίστη,τις διδαχές και τις προφητείες τους.
Μια γιορτή της πίστης είναι η σημερινή,κατάλληλη για να μας προετοιμάσει για την γιορτή των Χριστουγέννων που έρχεται.Καλά Χριστούγεννα λοιπόν και καλές γιορτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου