Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018

Είμαι κακός άνθρωπος...



Είμαι κακός άνθρωπος.Το παραδέχομαι.Και μέσα στην κακία μου αντιπαθώ πολύ τους υποκριτές εξουσιομανείς.Αυτούς που χτίζουν μια ψεύτικη,δήθεν αμέμπτου ηθικής εικόνα για τον εαυτό τους και με αυτή την ηθική ως ορμητήριο κρίνουν,κατακρίνουν,ρεζιλεύουν ανθρώπους,εμπλέκονται στην προσωπική τους ζωή.Όταν λοιπόν βλέπω αυτό το κατά τ'άλλα στιβαρό οικοδόμημα -που χτίστηκε και με την ανοχή και συνενοχή του περίγυρου- να παθαίνει βαθιά ρήγματα,ομολογώ, πως χαμογελώ.Έστω κρυφά.Σίγουρα και με μια δόση χαιρεκακίας.Είναι μια ένδειξη,μικρή,ότι δεν πρέπει να περιμένουμε τη Δευτέρα Παρουσία για να τριφτούν μερικών οι μούρες.

 Αλλά όπως είπα και πριν,εγώ είμαι ένας κακός άνθρωπος...
στις
Ετικέτες ,

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος15 Δεκεμβρίου 2018 στις 1:14 π.μ.

    Χαχαχα, παπα Κώστα είσαι καταπληκτικός, να είσαι καλά.
    Παρεπιμπτόντως κάποιων οι μούρες τρίβονται χωρίς να κάνουμε και πολλά εμείς, τι να γίνει έρχεται εκείνη η στιγμή που όλων μας οι μούρες τρίβονται. Το πόσο εξαρτάται πόσο άμεμπτη...ηθική εκπέμπουμε!
    Α, κι να χαμογελάκι δεν αποφεύγεται βρε αδερφέ όταν φανερωθεί ο ήλιος και τα λούσει όλα με φως! :-)
    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. παπα-Κώστας 15 Δεκεμβρίου 2018 στις 5:39 π.μ.

      Είμαι! Είμαι και το αναγνωρίζω !
      Παραμένει κακιούλα πάντως το χαμογελάκι...

      Διαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Μνήμη

  Η μνήμη είναι κάτι σημαντικό. Υπάρχει για να θυμόμαστε όχι μόνο όσα έγιναν, αλλά και όσα αποφύγαμε ή παραλείψαμε , να διδασκόμαστε από αυτ...