Φυσικά και ο αρχισυνάγωγος δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά πριν κατηγορήσει τον Ιησού επειδή θεράπευσε την συγκύπτουσα ημέρα Σάββατο. Αφού ο ίδιος ήταν υγιής.Οπότε λογικό είναι να θεωρούσε σημαντικότερα τα υψηλά θεολογικά(εδώ βάλτε ό,τι θέλετε:φιλοσοφικά,κοινωνικά,ιδεολογικά κλπ)ζητήματα από το εντελώς πεζό και καθημερινό πρόβλημα μιας γυναίκας που δεν μπορούσε να τεντώσει την πλάτη της.
Όπως είναι εύκολο για κάποιον που έχει να φάει, να πει σε κάποιον που τρώει μια φορά κάθε δυο ή τρεις ημέρες ότι δεν πρέπει το φαγητό να μονοπωλεί τη σκέψη του αλλά πρέπει να επεκτείνεται σε μια άλλη ευρύτερη θεώρηση των πραγμάτων.Δεν είναι δα μονάχα ένα στομάχι.Είναι άνθρωπος!Μόνο που το ρημάδι το στομάχι όταν γουργουρίζει κάνει εκκωφαντικό θόρυβο...
Έτσι είναι.Υπάρχουν αρκετοί (ως πολλοί) άνθρωποι σήμερα που επιμένουν να μας πείσουν πως αυτό που ζούμε,που βλέπουμε,που ακούμε δεν υπάρχει αλλά είναι μέρος κάποιου άλλου ευρύτερου πράγματος το οποίο και πρέπει να μας απασχολεί.Έτσι ούτε λύση παιδεύονται να βρουν για τα καθημερινά προβλήματα(αυτό επειδή είναι άμεσο είναι και δύσκολο,ε;) ούτε φυσικά για τα "μεγάλα και ευρύτερα" τα οποία έχουν και μια δυσκολία τόσο στην ανάγνωση όσο και στην επιλογή του τρόπου προσέγγισης λόγω της ποικιλίας του τρόπου σκέψης αυτών των ανθρώπων.
Έτσι λοιπόν,ας αφήσουμε τη γυναίκα να παραμείνει σκυφτή και ας ασχοληθούμε με την ανάλυση του τι πρέπει και πώς να κάνουμε το Σάββατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου