Μου αρέσει που μέσα σε αυτή την καταθλιπτική ατμόσφαιρα γύρω μας βλέπω νέους ανθρώπους να τολμούν να κάνουν βήματα.Να αψηφούν όλο αυτό τον μουντό περίγυρο της μιζέριας,της βίας, των εγκλημάτων που σιγά σιγά αλλάζουν μορφή, των εκρηκτικών μηχανισμών, των ομάδων που ξέρουν μόνο να καταστρέφουν στο όνομα μιας απελευθέρωσης, των ανθρώπων που μόνο μίσος ξέρουν να ξεστομίζουν.
Μου αρέσει γιατί μου(μας) υπενθυμίζουν ότι τα παραπάνω δεν είναι η κοινωνία μας.Στον αντίποδα όλων αυτών υπάρχουν άνθρωποι ορεξάτοι, από 8 εώς...88 ετών που κάνουν μια αρχή στη ζωή τους,που θέλουν να δημιουργήσουν,να ξεκινήσουν μια επιχείρηση, να κάνουν μια όμορφη οικογένεια, να παράξουν τέχνη, να υπηρετήσουν την ωραιότητα.Αυτή που τόσο επίμονα θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε, αυτοί που αποθεώνουν την ασχήμια σε κάθε μορφή της.
Μου αρέσει που υπάρχουν άνθρωποι σε αυτόν τον τόπο που αντιστέκονται, που δημιουργούν αντί να καταστρέψουν, που διακοσμούν αντί να απογυμνώσουν , που καλλωπίζουν αντί να ασχημαίνουν .
Αφορμή για το παραπάνω μου δόθηκε από δυο κοπελιές που κάνουν ένα νέο ξεκίνημα,προς διαφορετική κατεύθυνση η καθεμιά.
Και οι δυο όμως έχουν αυτή την ελαφρότητα και αυθάδεια που απαιτεί το κάθε καινούριο εγχείρημα.
Μετά προέκυψε και αυτό το φιλμάκι που έκανε ένα κοριτσάκι από Κύθηρα μεριά :facebook.com/dragonerarossa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου