Την περασμένη Παρασκευή ήταν η 104η επέτειος της εκτέλεσης του Σεΐχ Αμπντουλσαλάμ Μπαρζανί, αρχηγού μιας από τις πρώτες κουρδικές εξεγέρσεις εναντίον των Οθωμανών στο σημερινό Ιράκ.
Γεννημένος στο χωριό Barzan το 1887, ο Sheikh Abdulsalam ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Mulla Mustafa Barzani, πατέρα του Masoud Barzani.
Έχοντας μελετήσει τον σουφισμό, την μυστικιστική πλευρά του Ισλάμ, έγινε ο ηγέτης του τάγματος Naqishbandi Sufi μετά το θάνατο του πατέρα του.
Το 1907, έστειλε ένα τηλεγράφημα στον Οθωμανό σουλτάνο Abdulhamid II, με τη στήριξη των κουρδικών ηγετών των φυλών και των σεΐχηδων, απαιτώντας πολιτιστικά και πολιτικά δικαιώματα για τους Κούρδους.
Τα αιτήματά του περιλάμβαναν να γίνουν επίσημη γλώσσα τα κουρδικά, κουρδική εκπαίδευση στα σχολεία, οι τοπικοί αξιωματούχοι στις κουρδικές περιοχές να είναι Κούρδοι ή να μιλούν τη γλώσσα και οι τοπικοί φόροι να δαπανηθούν σε δρόμους και σχολεία στο Κουρδιστάν.
Φοβούμενοι μια ενδεχόμενη εξέγερση, οι Οθωμανοί έστειλαν στρατό στο Μπαρζάν για να συλλάβουν τον Σεΐχη Αμπντουλσαλάμ.
Το 1908, ο Σεΐχης Αμπντουσλάμ εκδίωξε τις οθωμανικές δυνάμεις από το Μπαρζάν.
Το 1913, ο κυβερνήτης της Μοσούλης έστειλε κι άλλον στρατό, αναγκάζοντας τον Sheikh Abdulsalam να φύγει στο ανατολικό (ιρανικό) Κουρδιστάν και στη συνέχεια στη Γεωργία όπου συναντήθηκε με τον Ρώσο τσάρο.
Συνελήφθη κατά την επιστροφή του στο Κουρδιστάν - ένας άλλος Κούρδος σεΐχης τον κατέδωσε. Στις 14 Δεκεμβρίου 1914 εκτελέστηκε στη Μοσούλη.
Η κληρονομιά του Σέιχ Αμπντουλσαλάμ εξακολουθεί να γίνεται αισθητή στο Barzan. Ένας πρώιμος οικολόγος, απαγόρευσε το κυνήγι και την κοπή δέντρων. Η περιοχή Barzan παραμένει ζώνη προστασίας της άγριας φύσης. Εισήγαγε επίσης κοινωνικές μεταρρυθμίσεις - απαγορεύοντας τους κανονισμένους γάμους παιδιών, εξαλείφοντας το σύστημα προίκας και δίνοντας στους Εβραίους και τους Χριστιανούς την ελευθερία να λατρεύουν και να γιορτάζουν τις θρησκευτικές τους γιορτές .
"Ο Σεΐχης Αμπντουλσαλάμ Μπαρζάνι είναι ο ιδρυτής του κουρδικού εθνικιστικού κινήματος, αφού σε σύγκριση με εκείνη την περίοδο στο νότιο [Ιράκ] Κουρδιστάν, εισήγαγε κάποιες σύγχρονες έννοιες πολιτικού αγώνα στο τότε κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα ", δήλωσε ο Badr Shiroki, συγγραφέας από το Soran.
Χρησιμοποίησε επίσης τη διπλωματία για να κερδίσει διεθνή υποστήριξη και καθιέρωσε έναν πειθαρχημένο κουρδικό εθνικιστικό στρατό.
Το σημαντικότερο μέρος της κληρονομιάς του Σεΐχη Αμπντουλσαλάμ, δήλωσε ο Σιρόκι, ήταν η ίδρυση ενός «Κουρδικού Μετώπου», το οποίο ένωσε Κούρδους πρίγκιπες και φυλετικούς ηγέτες.
Οι Κούρδοι εξακολουθούν να ζητούν παρόμοια πράγματα με αυτά που ζήτησε ο Σεΐχης Αμπντουλσαλάμ και μπορούν να μάθουν πολλά από την ιστορία, πρόσθεσε ο Σιρόκι.
Η διαμάχη μεταξύ των Κούρδων έπαιξε ρόλο στον εξαναγκασμό του Σεΐχη Αμπντουλσαλάμ σε φυγή , τόνισε.
Ο Σεΐχης Αμπντουσλάμ ήταν ένας "εθνικιστής, θρησκευόμενος και καταρτισμένος" άνθρωπος, δήλωσε ο Καράμ Σαρχαντί, ερευνητής και ιστορικός από το Ντιγιαρμπακίρ.
Σύμφωνα με τον Sarhadi, και ο δικαστής και ο εκτελεστής του Sheikh Abdulsalam ήταν Κούρδοι.
Γεννημένος στο χωριό Barzan το 1887, ο Sheikh Abdulsalam ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Mulla Mustafa Barzani, πατέρα του Masoud Barzani.
Έχοντας μελετήσει τον σουφισμό, την μυστικιστική πλευρά του Ισλάμ, έγινε ο ηγέτης του τάγματος Naqishbandi Sufi μετά το θάνατο του πατέρα του.
Το 1907, έστειλε ένα τηλεγράφημα στον Οθωμανό σουλτάνο Abdulhamid II, με τη στήριξη των κουρδικών ηγετών των φυλών και των σεΐχηδων, απαιτώντας πολιτιστικά και πολιτικά δικαιώματα για τους Κούρδους.
Τα αιτήματά του περιλάμβαναν να γίνουν επίσημη γλώσσα τα κουρδικά, κουρδική εκπαίδευση στα σχολεία, οι τοπικοί αξιωματούχοι στις κουρδικές περιοχές να είναι Κούρδοι ή να μιλούν τη γλώσσα και οι τοπικοί φόροι να δαπανηθούν σε δρόμους και σχολεία στο Κουρδιστάν.
Φοβούμενοι μια ενδεχόμενη εξέγερση, οι Οθωμανοί έστειλαν στρατό στο Μπαρζάν για να συλλάβουν τον Σεΐχη Αμπντουλσαλάμ.
Το 1908, ο Σεΐχης Αμπντουσλάμ εκδίωξε τις οθωμανικές δυνάμεις από το Μπαρζάν.
Το 1913, ο κυβερνήτης της Μοσούλης έστειλε κι άλλον στρατό, αναγκάζοντας τον Sheikh Abdulsalam να φύγει στο ανατολικό (ιρανικό) Κουρδιστάν και στη συνέχεια στη Γεωργία όπου συναντήθηκε με τον Ρώσο τσάρο.
Συνελήφθη κατά την επιστροφή του στο Κουρδιστάν - ένας άλλος Κούρδος σεΐχης τον κατέδωσε. Στις 14 Δεκεμβρίου 1914 εκτελέστηκε στη Μοσούλη.
Η κληρονομιά του Σέιχ Αμπντουλσαλάμ εξακολουθεί να γίνεται αισθητή στο Barzan. Ένας πρώιμος οικολόγος, απαγόρευσε το κυνήγι και την κοπή δέντρων. Η περιοχή Barzan παραμένει ζώνη προστασίας της άγριας φύσης. Εισήγαγε επίσης κοινωνικές μεταρρυθμίσεις - απαγορεύοντας τους κανονισμένους γάμους παιδιών, εξαλείφοντας το σύστημα προίκας και δίνοντας στους Εβραίους και τους Χριστιανούς την ελευθερία να λατρεύουν και να γιορτάζουν τις θρησκευτικές τους γιορτές .
"Ο Σεΐχης Αμπντουλσαλάμ Μπαρζάνι είναι ο ιδρυτής του κουρδικού εθνικιστικού κινήματος, αφού σε σύγκριση με εκείνη την περίοδο στο νότιο [Ιράκ] Κουρδιστάν, εισήγαγε κάποιες σύγχρονες έννοιες πολιτικού αγώνα στο τότε κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα ", δήλωσε ο Badr Shiroki, συγγραφέας από το Soran.
Χρησιμοποίησε επίσης τη διπλωματία για να κερδίσει διεθνή υποστήριξη και καθιέρωσε έναν πειθαρχημένο κουρδικό εθνικιστικό στρατό.
Το σημαντικότερο μέρος της κληρονομιάς του Σεΐχη Αμπντουλσαλάμ, δήλωσε ο Σιρόκι, ήταν η ίδρυση ενός «Κουρδικού Μετώπου», το οποίο ένωσε Κούρδους πρίγκιπες και φυλετικούς ηγέτες.
Οι Κούρδοι εξακολουθούν να ζητούν παρόμοια πράγματα με αυτά που ζήτησε ο Σεΐχης Αμπντουλσαλάμ και μπορούν να μάθουν πολλά από την ιστορία, πρόσθεσε ο Σιρόκι.
Η διαμάχη μεταξύ των Κούρδων έπαιξε ρόλο στον εξαναγκασμό του Σεΐχη Αμπντουλσαλάμ σε φυγή , τόνισε.
Ο Σεΐχης Αμπντουσλάμ ήταν ένας "εθνικιστής, θρησκευόμενος και καταρτισμένος" άνθρωπος, δήλωσε ο Καράμ Σαρχαντί, ερευνητής και ιστορικός από το Ντιγιαρμπακίρ.
Σύμφωνα με τον Sarhadi, και ο δικαστής και ο εκτελεστής του Sheikh Abdulsalam ήταν Κούρδοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου