Παιδί μου Τιμόθεε, συμπορεύτηκες μαζί μου στη διδασκαλία, στον τρόπο ζωής, στους σκοπούς, στην πίστη, στη μακροθυμία, στην αγάπη, στην υπομονή, στους διωγμούς, στα παθήματα σαν αυτά που υπέμεινα στην Αντιόχεια, στο Ικόνιο, στα Λύστρα. Τι διωγμούς υπέφερα! Κι απ’ όλα με γλίτωσε ο Κύριος. Κι όχι μόνο εγώ, αλλά και όλοι όσοι θέλουν να ζήσουν με ευσέβεια, σύμφωνα με το θέλημα του Ιησού Χριστού, θα αντιμετωπίσουν διωγμούς. Μόνο οι πονηροί άνθρωποι και οι απατεώνες θα προκόβουν στο χειρότερο· θα εξαπατούν τους άλλους και οι άλλοι θα τους εξαπατούν. Εσύ όμως να μένεις σ’ αυτά που έμαθες και που για την αξιοπιστία τους έχεις τεκμήρια. Ξέρεις από ποιον τα έμαθες· και μη λησμονείς ότι από τη βρεφική σου ηλικία γνωρίζεις τη Γραφή, που μπορεί να σε κάνει σοφό οδηγώντας σε στη σωτηρία δια της πίστεως στον Ιησού Χριστό.
Λέει ο Παύλος στη σημερινή περικοπή πως "Κι όχι μόνο εγώ, αλλά και όλοι όσοι θέλουν να ζήσουν με ευσέβεια, σύμφωνα με το θέλημα του Ιησού Χριστού, θα αντιμετωπίσουν διωγμούς. Μόνο οι πονηροί άνθρωποι και οι απατεώνες θα προκόβουν στο χειρότερο· θα εξαπατούν τους άλλους και οι άλλοι θα τους εξαπατούν."
Το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί κομμάτι της επιστολής προς τον Τιμόθεο και την Πρωτομάρτυρα Θέκλα, τη μνήμη της οποίας γιορτάζουμε σήμερα, με σκοπό να τους στηρίξει απέναντι στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Όμως, όσον αφορά τον ψυχισμό του ανθρώπου, τα πράγματα δεν αλλάζουν. Όσο κι αν αλλάζουν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της ζωής μας, οι ρυθμοί, οι ανέσεις αλλά και οι δυσκολίες που εμφανίζονται, μέσα μας λίγες διαφορές έχουμε από τους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Και η παραπάνω φράση του Αποστόλου Παύλου το αποδεικνύει περίτρανα.
Και σήμερα, δύο χιλιάδες χρόνια μετά αυτό βλέπουμε. Μια κοινωνία, μια πολιτεία, ένα σύνολο νόμων κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των πονηρών ανθρώπων, των αρχομανών και των επιτήδειων. Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας, στις τηλεοράσεις μας, στις οθόνες των κινητών μας. Ποιοι είναι αυτοί που μονοπωλούν το ενδιαφέρον των ειδήσεων; Άνθρωποι που με τρόπους τουλάχιστον αμφιλεγόμενους τρόπους έκαναν περιουσίες ή απέκτησαν διασημότητα. Ανθρώπους που προσπαθούν με θεμιτά και κυρίως αθέμιτα μέσα να αναρριχηθούν σε θέσεις εξουσίας. Ανθρώπους που σαν παράσιτα προσπαθούν να αποκομίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη για τους ίδιους. Πολλοί δε από αυτούς παρουσιάζονται και ως καλοί χριστιανοί και θεματοφύλακες της ηθικής...
Και τι κάνουμε απέναντι σε μια τέτοια θλιβερή κατάσταση; Αντιδρούμε βίαια, απογοητευόμαστε, κοιτάμε να γίνουμε κομμάτι αυτού του άθλιου συστήματος προσπαθώντας να κερδίσουμε κι εμείς κατιτίς; Τίποτα από τα παραπάνω. Εμείς εστιάζουμε στη σωτηρία μας και πως να τη κερδίσουμε. Και ελπίζουμε πως στη προσπάθεια αυτή θα παρασύρουμε κι άλλους. Και αυτοί θα παρασύρουν με τη σειρά τους κι άλλους κοκ μέχρι να δημιουργηθεί ένα κύμα που θα αλλάξει τον κόσμο. Αλλά κι αυτό να μη γίνει, ακόμα κι αν μείνουμε λίγοι και ο κυματισμός μας είναι σαν αυτόν ενός βότσαλου που πέφτει σε μια λίμνη, ας είναι. Δε θα απογοητευτούμε, γιατί κι αυτό ακόμα είναι μια ταραχή στα λιμνάζοντα ύδατα. Έχουμε δικαίωμα να αγωνιζόμαστε μα δεν έχουμε κανένα δικαίωμα στο αποτέλεσμα του αγώνα μας. Ο Εκκλησιαστής αφού μας περιγράφει τις αδικίες και τη ματ5αιότηττα της καθημερινής ζωής μας δίνει κι ένα μικρό κλειδί για την ευτυχία. Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που κάνει το καλό και χαίρεται τη ζωή του, όταν έχει φόβο Θεού και κάνει το θέλημά Του. Το ίδιο μας συμβουλεύει και ο Απόστολος Παύλος: "Εσύ όμως να μένεις σ’ αυτά που έμαθες και που για την αξιοπιστία τους έχεις τεκμήρια. Ξέρεις από ποιον τα έμαθες· και μη λησμονείς ότι από τη βρεφική σου ηλικία γνωρίζεις τη Γραφή, που μπορεί να σε κάνει σοφό οδηγώντας σε στη σωτηρία δια της πίστεως στον Ιησού Χριστό".
Ο Χριστός ήρθε για να μας γνωρίσει την ομορφιά του κόσμου και θέλει κι εμείς να είμαστε συνεχιστές του έργου αυτού. Να αναδεικνύουμε και να επιμένουμε στην ομορφιά, γιατί μόνο τότε η ζωή βιώνεται ευχάριστα. Η ασχήμια του κόσμου δε μπορεί ούτε να μας απογοητεύσει ούτε να μας καταβάλλει. Θα υπάρξουν βέβαια και οι στιγμές που θα κουραστούμε, που ίσως λυγίσουμε. Να μη πτοηθούμε όμως και κυρίως να μη γίνουμε μέρος αυτής της ασχήμιας. Γιατί τότε ηττάται ο χριστιανός. Όταν γίνεται μέρος, κομμάτι της ασχήμιας που επικρατεί. Στις δύσκολες αυτές στιγμές ας ανατρέξουμε σε αυτό το κομμάτι της επιστολής του Παύλου για να πάρουμε όπως ο Τιμόθεος και η Θέκλα, δυνάμεις για να συνεχίσουμε τον καλό αγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου