Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2023

Οι σπόροι

 


Στις στάχτες της Θράκης και τις λάσπες της Θεσσαλίας σήμερα φυτεύονται οι σπόροι του αύριο της Ελλάδας. Αυτοί οι σπόροι αύριο θα φυτρώσουν και θα δώσουν τους καρπούς τους. Και μέσα στη παράνοια που ζούμε εδώ και πέντε έξι μήνες ειδικά, από το τραγικό ατύχημα στα Τέμπη μέχρι τις τελευταίες φωτιές και πλημμύρες δε νομίζω ότι μπορούμε να αισιοδοξούμε για τη σοδειά αυτή. Το μίσος, η συνομωσιολογία, ο ανορθολογισμός είναι αυτά τα στοιχεία που κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος στον καθημερινό λόγο, αν μπορούμε να αποκαλέσουμε λόγο όλο αυτόν τον όγκο των ψεμάτων, των συκοφαντιών και των υπερβολών που διακινούνται καθημερινά από τα καφενεία ως το διαδίκτυο. Οι ήρεμες φωνές ακούγονται όλο και λιγότερο ενώ οι έξαλλες φωνές βρίσκουν συνεχώς μεγαλύτερο ακροατήριο. Η εικόνα ενός κράτους διαλυμένου που έχει αφήσει τους πολίτες της χώρας στη τύχη τους και μιας κυβέρνησης αδιάφορης ενδιαφέρεται μόνο για την αναπαραγωγή του και τη διατήρηση των θέσεων και μιας αντιπολίτευσης ανίκανης ή απρόθυμης να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα του λαού τούτου δίνουν περισσότερη ορμή στις παραπάνω στρεβλώσεις. Η δε εξαρτημένη και κατευθυνόμενη δημοσιογραφία αφήνει πολύ χώρο στον καθένα να πείσει ότι η αλήθεια είναι πάντα κρυμμένη και μόνο αυτός τη βλέπει μέσα από τους δικούς του φακούς. Και είμαστε ακόμα στο Σεπτέμβριο...



2 σχόλια:

  1. Δυστυχώς χάσαμε. Όποιος μπορεί ας μεταναστεύσει. Όποιος δεν μπορεί ας μάθει να βγάζει κρασί/τσίπουρο να του βγαίνει πιο φτηνά γιατί νηφάλια δεν γίνεται να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση. Και η κρίση θα βαθαίνει και η κοινωνική σαπίλα θα εντείνεται.
    ΥΓ. Ιδανικά με το τσίπουρο συνδυάζεις κουνγκ φου, γίνεσαι drunken master και χαρούμενος πια μοιράζεις σφαλιάρες όπου πρέπει χωρίς να σε απασχολούν οι επιπτώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, όχι. Ούτε τη χώρα θα αφήσω σε δαύτους, ούτε στο ποτό θα το (ξανα)ρίξω. Δε πάει έτσι. Αν και δε τη πολυχωνεύω τους πατριωτισμούς και τα τοιαύτα, χωνεύω ακόμα λιγότερο τους ηλίθιους που τη κατοικούν για να τους τη δωρίσω.

      Διαγραφή

Χριστούγεννα

  Κάθομαι απέναντι από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και κοιτάζω τα λαμπιόνια που αναβοσβήνουν. Και αναρωτιέμαι. Σήμερα, τη μέρα που γιορτάζου...