Μη φωνάζετε για τη βία

 

Μη φωνάζετε για τη βία γύρω μας. Μη καμώνεστε ότι σας τρομάζει, ότι σας ανησυχεί, ότι σας σοκάρει. Άλλωστε κι εσείς έχετε το μερτικό σας στη διάδοσή της. Κάθε φορά που όταν χρησιμοποιείται για σκοπούς που θεωρείται σωστούς, την καθαγιάζετε. Τι αλήθεια νομίζατε; Πως η βία όταν χρησιμοποιηθεί για σκοπό ιερό, για σκοπό της αρεσκείας σας, αποτελεί κάτι παραπάνω από νομιμοποίηση και δικαιολογία να τη χρησιμοποιήσουν και άλλοι άνθρωποι, και άλλες ομάδες, και άλλες φράξιες; Τι νομίζατε; Πώς κάθε φορά που γράφατε υπέρ της χρήσης βίας για την επικράτηση του καλού και του δικαίου, υπογράφατε κάτι παραπάνω από τον επιτάφιο λόγο και για τα δύο; Δε ξέρατε πως τη συγκατάθεση αυτή θα τη χρησιμοποιούσε και το κράτος, ο πιο δυνατός από τους παίκτες σε τούτο το παιχνίδι; Νομίζατε πως θα τη συγκρατούσατε; Πώς δε θα διαχεόταν σε κάθε έκφανση της ζωής μας σαν επιθετική μορφή καρκίνου; Ή νομίζατε πως το δηλητήριο της βίας μπορείτε να το χρησιμοποιείτε μοναχά όποτε θέλετε σαν φάρμακο για τις ασθένειες που εσείς μόνο θέλετε να θεραπεύσετε; Δε ξέρατε ότι κι άλλοι θα παρίσταναν τους γιατρούς σαν κι εσάς και θα θέλανε να γιατρέψουν άλλες ασθένειες; Αλήθεια, τόσο ανόητοι είσαστε που παίζετε με πράγματα που δε μπορείτε να αντιληφθείτε; Νομίζετε πως η ζωή διαβάζεται με τυφλοσούρτες που παρέδωσαν άνθρωποι σοφοί αιώνες πριν; Κοιτάξτε τη τώρα να ασκείται πάνω σε δικαίους και αδίκους και να επικροτείται πολλές φορές. Κοιτάξτε τη καθώς απλώνεται σε λιμάνια, δρόμους, σχολεία, πλατείες, μαγαζιά, κέντρα διασκέδασης. Μη ρίχνετε δάκρυα γι' αυτούς που φεύγουν. Γιατί αυτοί τουλάχιστον γλίτωσαν από τη κόλαση που φτιάξατε με τις καλές προθέσεις σας. Καλύτερα κλάψτε για το δημιούργημά σας, όσο θα ζείτε μέσα σ' αυτό.