Ο αρχαίος Αιγυπτιακός πολιτισμός, είναι ο σπουδαιότερος που εμφανίστηκε στη γη. Ο πρώτος και μοναδικός εκείνη την ομιχλώδη εποχή, που αντιλήφθηκε ότι ο θάνατος δεν μπορεί και δεν είναι το τέλος. Πρώτοι οι Αιγύπτιοι άνοιξαν πανιά για να μελετήσουν και να ανακαλύψουν, μάλλον όχι να ανακαλύψουν (αυτό δε θα ήταν δυνατό ούτε και για τον μεγαλύτερο των Φαραώ) να ψηλαφίσουν τη χώρα πέρα από τα νερά του Αχέροντα, της Στύγας, του Κωκυτού και του Πυριφλεγέθοντα. Αυτοί θεολόγησαν και φιλοσόφησαν για το θάνατο, για την κρίση της ψυχής, για την ύπαρξη της αιώνιας ζωής. Σε αυτούς χρωστούν οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι τη πεποίθηση για την μετά θάνατον ζωή. Καθόλου τυχαίο πως εκεί ο Μωυσής έλαβε τις Δέκα Εντολές και έγινε Θεόπτης, εκεί κατέφυγε ο Ιησούς με την οικογένειά Του για να γλυτώσουν το κυνήγι του Ηρώδη και τη σφαγή. Οι πυραμίδες και η Σφίγγα, φύλακας της Νεκρόπολης, ακόμα στέκουν σήμερα στην έρημο, υπενθύμιση ότι ο θάνατος δεν είναι τέλος αλλά πέρασμα σε μια νέα αρχή, ότι αυτά που κάνουμε σε τούτη τη ζωή μας ακολουθούν στην επόμενη, ότι αυτοί που το αισθάνθηκαν και το βίωσαν πρώτοι είναι αυτοί που δημιούργησαν ένα τεράστιο πολιτισμό στη περιοχή του μεγάλου Νείλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου