Όσοι στηρίζονται σε κάποιο είδος μίσους το οποίο συνήθως αποκαλούν δίκαιο, λες και μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο, είναι αυτοί που ήδη έχουν καταδικάσει τον σκοπό τους, τον όποιο σκοπό τους, όσο υψηλός και ιερός κι αν φαίνεται αυτός, σε πλήρη αποτυχία. Γιατί είτε πετύχουν είτε αποτύχουν έχουν ήδη χτίσει πάνω σε σαθρά θεμέλια, έχουν ήδη φυτέψει το σπόρο της πικρίας και της εκδίκησης και από αυτό το σπόρο θα δρέψουν αργά ή γρήγορα τον δηλητηριασμένο καρπό του. Έχουν χτίσει ένα χρυσό παλάτι μα σε κάθε δωμάτιο έχουν τοποθετήσει μια φωλιά έχιδνας που περιμένει να εκκολαφθούν τα αυγά της. Το μίσος δε μπορεί να είναι συστατικό κτισίματος ούτε λόγος για αγώνα γιατί είναι διαλυτικό από τη φύση του και μολυσματικό. Ό,τι χτιστεί με μίσος, από το μίσος θα διαλυθεί, όποιος αγώνας ξεκινήσει λόγω μίσους, θα οδηγήσει σε καταστροφή και διάψευση των προσδοκιών εξαιτίας του δηλητηρίου που θα διαχυθεί σε ολόκληρη τη κοινωνία κατά τη διάρκεια του αγώνα αυτού. Αυτό που ξεκινά με μίσος, καταλήγει στο μίσος, αφού αυτό είναι η αρχή, η μέση και το τέλος, το μέσο, ο σκοπός και το τελικό αποτέλεσμα, καθώς σαν παράσιτο μολύνει τον ξενιστή του εωσότου αναλάβει τον πλήρη έλεγχο και ο ξενιστής και το παράσιτο γίνουν ένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου