Σκέψεις...

 

Έχω δει αρκετά (αφήνω στην άκρη αυτά που έχω ακούσει από αξιόπιστους ανθρώπους) ώστε να ξέρω, μάλλον ώστε να είμαι σίγουρος, ότι υπάρχουν πράγματα που δε χωρούν σε επιστημονικά θεωρήματα και κανόνες, σε ιδεολογικές αναλύσεις, σε φιλοσοφικές αναζητήσεις. Είναι πιο εύκολο να με κάνει κάποιος να αμφιβάλλω για το αν ο Θεός που πιστεύω είναι ο αληθινός παρά παρά για το αν  υπάρχει Θεός. Δε με ενδιαφέρει να πείσω κανέναν για την ύπαρξη του Θεού ούτε και με ενοχλούν ιδιαίτερα αυτοί που δεν πιστεύουν. Πιο πολύ τους λυπάμαι παρά τους εχθρεύομαι. Ακόμα κι αυτούς που συχνά πυκνά διακωμωδούν και κοροϊδεύουν την πίστη μου. Είναι άνθρωποι που δεν κατανοούν κάποια πράγματα και αφού δεν έχουν τουλάχιστον τη σοφία να πουν πως δεν ξέρουν και γι' αυτό δυσπιστούν, έχουν την ανοησία να γελοιοποιούν αυτά που δεν καταλαβαίνουν. Δε θεωρώ πως υπάρχει κάποιος πόλεμος μεταξύ πίστης και απιστίας αφού στη πραγματικότητα όποια πλευρά κι αν επικρατήσει και όσο άγρια κι αν φερθεί στην άλλη, δε θα επιτύχει απολύτως τίποτα. Όσο κι αν τα κομμουνιστικά καθεστώτα καταπίεσαν το θρησκευτικό αίσθημα δε μπόρεσαν ποτέ να το  καταπνίξουν. Όσο κι αν τα θεοκρατικά καθεστώτα προσπάθησαν να επιβάλλουν την πίστη ποτέ δεν σταμάτησαν τα επερχόμενα κύματα απιστίας.

Ακόμα και στα πιο σκληρά ισλαμικά καθεστώτα υπάρχει ένα τεράστιο υποβόσκων κύμα αθεϊας. Όσοι νομίζουν πως στην εποχή μας μπορούν με νόμους να επιβάλλουν απόψεις, τρόπους ζωής και να επεμβαίνουν στη πίστη ή την απιστία του καθενός, γελιούνται. Κοιτάζω τον νυκτερινό ουρανό καμιά φορά ή το μικρό βουνό κοντά στο σπίτι μου που το φωτίζουν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου και πραγματικά λυπάμαι γι' αυτούς που βλέπουν μόνο αυτή την επιφανειακή ομορφιά και τίποτα παραπέρα. Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που δε μπορούν πλέον ούτε αυτή να δουν. Δε μπορούν να δουν τίποτα πέρα από το χρόνο που έχει γίνει χρήμα και τον κυνηγούν ή μια καθημερινότητα που μόνο υλικά έχει να προσφέρει κάτι. Όπως και να έχει, οι εποχές της σχετικής έστω ομοιομορφίας έχουν περάσει. Δε υπάρχουν κοινωνίες ένθεες ή άθεες και ούτε μπορούν να υπάρξουν πια. Υπάρχουν άτομα και ομάδες ατόμων που πιστεύουν ή δε πιστεύουν. Που πιστεύουν σε διαφορετικό θεό. Που απιστούν διαφορετικά η μία από την άλλη. Καλό θα είναι κάποια στιγμή να σταματήσουν όλοι αυτοί να προσπαθούν να επιβληθούν και να διαγωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία στο δημόσιο βίο και να αρχίσουν να εργάζονται από κοινού γι' αυτό που κόπτονται τόσο πολύ. Για το καλό των ανθρώπων όλων.