Ο προφήτης Αββακούμ

                                         

Ο λαός του Θεού, ζούσε στην αποστασία και ο προφήτης Αββακούμ ανησυχούσε διότι ο Θεός δεν έκανε τίποτα για να τους τιμωρήσει. Πως ένας δίκαιος Θεός αφήνει το Λαό Του σ̉ αυτή την κατάσταση; Γνωρίζουμε πολύ λίγα πράγματα για τον προφήτη Αββακούμ: Ήταν σύγχρονος του προφήτη Ιερεμία και γεννήθηκε στη φυλή Ιούδα, στα τέλη της ηγεμονίας του βασιλιά Ωσηέ (640-609 π.Χ.) η στις αρχές της ηγεμονίας του βασιλιά Ιωακίν (609-598 π.Χ.). Αναμφίβολα, έχει βιώσει την εκπλήρωση της προφητείας του, σύμφωνα με την οποία, οι Βαβυλώνιοι θα εισέβαλλαν στην Ιερουσαλήμ το 597.
Το βιβλίο του Αββακούμ είναι ξεχωριστό, διότι αποτελείται κυρίως από διάλογους μεταξύ του Αββακούμ και του Θεού. Ο Αββακούμ ρωτά το Θεό κι Εκείνος απαντά. Οι ερωτήσεις του υποδηλώνουν τη φωνή όλων των πιστών της φυλής Ιούδα, που αδυνατούν ν̉ ακολουθήσουν τις οδούς του Θεού. Ο Αββακούμ παρατηρεί ότι η πνευματική κατάσταση του λαού του Θεού είναι αξιοθρήνητη. Έτσι, πάει να παραπονεθεί με θλίψη στο Θεό, για την αδικία, την κακία, και τη βία που κυριαρχούν, χωρίς Εκείνος να επεμβαίνει. Πολύ συχνά ο χριστιανός όταν περνά δυσκολίες, δεν καταλαβαίνει πως ενεργεί ο Θεός στη ζωή του, αλλά και στην ζωή των άλλων.

 Ήδη από τον καιρό του αποστόλου Πέτρου, οι χριστιανοί αναρωτιούνταν γιατί ο Ιησούς Χριστός αργεί να πραγματοποιήσει την υπόσχεση της επιστροφής Του.  Ωστόσο, ο Αββακούμ, στην απελπισία του, δεν ξεχνά ότι ο Κύριος είναι Άγιος και πως είναι ο Θεός του και ο Βράχος του. 
Όταν ο Θεός πληροφορεί τον Αββακούμ για την επερχόμενη κρίση στην φυλή Ιούδα, και πως αυτή η κρίση θα τους επιβληθεί με τους εχθρούς τους, τους Βαβυλώνιους, η αμηχανία του εντείνεται: "Πώς ένας Άγιος Θεός χρησιμοποιεί ένα άγριο και ειδωλολάτρη λαό για να πραγματοποιήσει τη κρίση Του ενάντια στο λαό του Θεού;" 
Σε μια ακόμα σιωπή του Θεού, ο προφήτης αγρυπνεί, περιμένοντας την ουράνια απάντηση. Και η απάντηση έρχεται. Ο Θεός επιβεβαιώνει τον προφήτη πως ελέγχει την κατάσταση και πως το σχέδιο αποκαλύπτει ότι και οι πρόξενοι της καταστροφής θα κριθούν, με τη σειρά τους. Ο Αββακούμ αρχίζει να καταλαβαίνει τα ουράνια σχέδια και μαθαίνει να αναπαύεται στο Θεό, που ξέρει πως και πότε να παρεμβαίνει για να εκτελέσει τα σχέδια του.
Ο Αββακούμ, που το όνομά του σημαίνει«θερμός εναγκαλισμός», ήταν από τη φυλή του Συμεών και γιος του Σαφάτ και ο χρόνος που έδρασε τίθεται μεταξύ 650 και 672 π.Χ.

Στο προφητικό του βιβλίο, που διακρίνεται για την αξιόλογη λογοτεχνική του χάρη, ελέγχει τον ιουδαϊκό λαό, επειδή παρεξέκλινε από την αληθινή θρησκεία στην ειδωλολατρία. Να τι συγκεκριμένα αναφέρει, σχετικά με το πως πρέπει κανείς να πιστεύει στο Θεό: «Εάν υποστείληται, ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ· ο δε δίκαιος εκ πίστεώς μου ζήσεται. Εγὼ δε εν τω Κυρίω αγαλλιάσομαι, χαρήσομαι επί τω Θεώ τω σωτήρι μου». ( Αββακούμ β’ 4, γ’ 18). Που σημαίνει, αν κανείς λιποψυχήσει και αδημονήσει στις διάφορες δοκιμασίες, ας μάθει, λέει ο Κύριος, ότι δεν επαναπαύεται η ψυχή μου σ’ αυτόν. Ο δίκαιος που πιστεύει σ’ εμένα και τηρεί το Νόμο μου, θα σωθεί και θα ζήσει. Εγώ όμως, λέει ο Προφήτης, θα αγάλλομαι ελπίζοντας στον Κύριο. Θα γεμίσει χαρά η καρδιά μου για το σωτήρα μου Θεό.

του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Αθηναγόρου Αθανασίου

proskynitis

(η εικόνα από εδώ)