Η έμφαση στις ερωτικές παρεκτροπές κατά πάσαν πιθανότητα οφείλεται και σε έναν άλλο λόγο.Η ερωτική λειτουργία είναι μια καίρια ανθρώπινη λειτουργία,γι'αυτό όποιος θέλει να εξουσιάζει ανθρώπους μπορεί εύκολα να το κάνει,όταν μπορεί να έχει τον έλεγχό της,και είναι πολλοί στο χώρο της Εκκλησίας που εξαιτίας της χαμηλής τους αυτοεκτιμήσεως έχουν μεγάλη ανάγκη να εξουσιάζουν άλλους ανθρώπους και έχουν ένα μεγάλο πάθος για εξουσία.
π.Φιλόθεος Φάρος,Η Εκκλησία ως σκάνδαλο και ως σωτηρία
Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν ότι άλλο το άρχειν και άλλο το φιλάρχειν. Δηλαδή : άλλο το να εξουσιάζεις και το να σου αρέσει η εξουσία. Είμαστε ποιμένες, όμως, αδελφέ μου, όχι φιλόσοφοι. Συνεπώς, χρειάζεται να δίνουμε λύση στο πρόβλημα, όχι απλώς να το εντοπίσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η λύση είναι η ταπείνωση.
Να αποκτήσουμε ταπείνωση και εμείς οι ιερείς και ο λαός και οι δεσποτάδες.
Χωρίς ταπείνωση δεν μπορεί να σταθεί καμμία αρετή.
π. Βασίλειος
Συμφωνώ απόλυτα.Αλλά αν δεν το εντοπίσουμε πρώτα το πρόβλημα πώς θα το λύσουμε;Η δε λύση είναι ακόμα δυσκολότερη και πιο επίπονη.
ΔιαγραφήΓιατί κάνεις λήψη του ζητουμένου ?
ΔιαγραφήΔεν είπα να μην το εντοπίσουμε , αλλά να μην μείνουμε στον εντοπισμό.
π. Βασίλειος
Γιατί αντιμετωπίζω μια συνεχή άρνηση και αυτού ακόμα, του εντοπισμού.Γι'αυτό και πιάστηκα από αυτό.Προφανώς και δεν αναφέρομαι προσωπικά σ'εσένα αλλά γενικά σε αυτά που βλέπω στην Εκκλησία.
ΔιαγραφήΚι όχι μόνο... δεν αρκεί ούτε ο εντοπισμός, είναι όμως ένα καλό βήμα. Παραπέρα θα πρέπει να το αναγνωρίσουμε, δηλαδή να δούμε πού εμφανίζεται και πώς, τι ποικίλες μορφές παιρνει, σε τι εξυπηρετεί, επωφελούνται μόνο οι άρχοντες ή και οι αρχούμενοι κλπ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές φορές μου δίνεται η εντύπωση ότι πνευματικά θέματα, όπως η ταπείνωση λόγου χαρη, περισσότερο λέγονται για να καλύπτουν τα προβλήματα παρά για να τα φωτίζουν ή να τα οδηγούν σε κάποια λύση. Κάτι σαν τσιτάτα έχουν γίνει και αυτά, με κίνδυνο να μην έχουν νόημα πλέον ούτε για αυτούς που τα λένε ουτε για αυτούς που τα ακούνε.
Σωστή εντύπωση έχεις.
ΔιαγραφήΑν τα λόγια μας έχουν γίνει τσιτάτα, χωρίς νόημα, σημαίνει ότι δεν έχουν αντίκτυπο στη ζωή μας και άρα είναι υποκριτικά. Δηλαδή, τα λόγια μας έχουν μια προχειρότητα, η οποία επεκτείνεται στη σύνολη ζωή μας και σε εμάς ως ανθρώπους. Συμπερασματικά, είμαστε πρόχειροι άνθρωποι και ζούμε μια πρόχειρη ζωή, ή – όπως θα έλεγε ο π. Παΐσιος – είμαστε πνευματικοί άνθρωποι, που δεν έχουν όμως ούτε πνευματικό φλοιό ούτε πνευματική ψίχα.
Διαγραφήπ. Βασίλειος