Κυπριανού και Ιουστίνης

Ο Άγιος Κυπριανός ήταν γνωστός μάγος της εποχής του. Θεωρούταν πιθανότατα ο σπουδαιότερο. Κατείχε την τέχνη της μαγείας σε υψηλότατο επίπεδο. Η μαγεία στην υψηλή μορφή της είναι η απόπειρα του ανθρώπου να κερδίσει αυτά που έχασε με την πτώση του, όχι μέσω της επιστροφής στον Θεό αλλά με άλλα μέσα. Πρόκειται ουσιαστικά για μια προσπάθεια λαθραίας εισόδου στον Παράδεισο. Για μι επανάληψη, σε μικρότερη κλίμακα, του εγχειρήματος του πύργου της Βαβέλ, όταν οι άνθρωποι προσπάθησα να χτίσουν ένα πύργο τόσο ψηλό που να τους δώσει πρόσβαση στον Παράδεισο, να τους επιτρέψει την είσοδο η οποία τους είχε απαγορευτεί. Σε αυτή τη προσπάθεια, φυσικά δε θα μπορούσε ο άνθρωπος να βρει συνεργούς άλλους από τους πεπτωκότες αγγέλους, στους οποίους επίσης έχει απαγορευτεί η είσοδος στον παράδεισο. Αυτό είναι ουσιαστικά η μαγεία. Η σύμπραξη ανθρώπων και δαιμόνων ώστε να κλέψουν αυτό που οι άγιοι κερδίζουν με τον αγώνα τους και την προσευχή τους. Και στη διαδικασία αυτή, στο όνομα της διαδικασίας αυτής, άνθρωποι και δαίμονες προκαλούν μυριάδες κακά και στενοχώριες στους άλλους ανθρώπους. 

Έτσι και ο Κυπριανός προκαλούσε με τις μαγείες του διάφορα δεινά. Από την άλλη η Ιουστίνη, ήταν κόρη ειδωλολατρών η οποία είχε τόσο καθαρή καρδιά που σιγά σιγά οδηγήθηκε στον Χριστό και οδήγησε και τους γονείς της στη σωτηρία. Την Ιουστίνη ερωτεύτηκε ένας ειδωλολάτρης νέος και όταν αυτή αρνήθηκε τον έρωτά του κατέφυγε στον Κυπριανό ζητώντας του να χρησιμοποιήσει τη μαγεία του για να επιτύχει το σκοπό του. Οι προσπάθειες του Κυπριανού απέτυχαν και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ασχοληθεί με τον Χριστιανισμό και τελικά να βαπτιστεί χριστιανός ο ίδιος. 

Βλέπουμε λοιπόν, πως η μαγεία, όσο ισχυρή κι αν είναι, δε μπορεί να αγγίξει έναν χριστιανό. Οι δαίμονες παραμένουν αδύναμοι μπροστά στο σταυρό του Κυρίου, μπροστά στη προσευχή, στη συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας, στη γνήσια πνευματική ζωή, δηλαδή στη προσπάθεια να ενωθούμε με τον Θεό. Όσο τρομακτικά κι αν μας φαίνονται όλα αυτά, τα μάγια και οι λοιπές σκοτεινές τέχνες, είναι σαν τη φλόγα ενός κεριού κόντρα σε ένα δυνατό άνεμο μπροστά στη δύναμη της προσευχής. Σβήνουν αμέσως.

Αξίζει εδώ να πούμε και μια ιστορία από τη ζωή του Παπουλάκου. Κάποια φορά, περιοδεύοντας στα ορεινά χωριά της Πελοποννήσου, του είπαν για μια μάγισσα που τρομοκρατούσε μια περιοχή. Όταν βρέθηκε μπροστά της εκείνη τον απείλησε με κατάρες και μάγια. Αυτός τότε, σηκώνοντας τη μαγκούρα και λέγοντάς της πως αυτός είναι βαπτισμένος χριστιανός και δε φοβάται τα μάγια της, τη κυνήγησε όχι μόνο έξω από τη σπηλιά που διέμενε και εξασκούσε τη μαγεία της αλλά και από ολόκληρη την επαρχία. 

Αυτή είναι η δύναμη της μαγείας μπροστά στη πίστη στον Χριστό. Αυτή η διαφορά οδήγησε τον σπουδαίο μάγο Κυπριανό, να αναγνωρίσει μέσω της νεαρής Ιουστίνης τη δύναμη του Χριστού και να απομακρυνθεί από τα μάγια και τις δοσοληψίες με τους δαίμονες, να βαπτιστεί χριστιανός και να μαρτυρήσει τελικά μαζί με την Ιουστίνη, κερδίζοντας και όχι κλέβοντας την είσοδο στον Παράδεισο. Ας μην φοβόμαστε και να μην ασχολούμαστε λοιπόν με κατώτερα και ευτελέστερα πράγματα και ας κάνουμε την προσπάθειά μας για να κάνουμε το θέλημα του Θεού πράξη στη καθημερινή μας ζωή.