Προφανώς και δεν τρελάθηκαν όλοι στην κεντροαριστερά και την αριστερά(καλά αυτοί του ΚΚΕ μπορεί λίγο...) να πιστεύουν πως από χθες άλλαξε ο πολιτικός χάρτης της Ελλάδας. Άλλωστε όλοι ξέρουμε ότι αν αύριο είχαμε εκλογές για κυβέρνηση πάλι η ΝΔ θα κέρδιζε. Μη ξεχνάμε ότι τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής ήταν θριαμβευτικά για τους γαλάζιους. Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ δε πείθει όσο θα ήθελε και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τις εσωκομματικές του μάχες ενόψει. Το ΚΚΕ τα έχουμε πει, δε θέλει να κυβερνήσει ή να κάνει καμιά ανατροπή, μόνο να μεγαλώσει τη δύναμή του λιγάκι ακόμα και να δίνει εντυπωσιακότερες παραστάσεις-διαδηλώσεις. Απλά εκμεταλλεύονται οι κεντροαριστεροί τη συγκυρία των αποτελεσμάτων της δεύτερης Κυριακή για να δημιουργήσουν ένα κάποιο μομέντουμ. Ίσως να τα καταφέρουν, θα δούμε.
Από την άλλη όλο αυτό το θέμα με τις συνεργασίες δε με πείθει. Πρώτον γιατί προήλθε από τον μεγάλο ηττημένο της πρώτης Κυριακής, τον ΣΥΡΙΖΑ(που όταν ήταν ισχυρός θυμούνται στη Χαρ. Τρικούπη τι έλεγε και τι έκανε), δεύτερον γιατί οι συνεργασίες αυτές σπάνια προχωράνε και τρίτον γιατί είναι κάτι που πρότεινε και ο ΓΑΠ. Αυτό και μόνο καλό δε μπορεί να είναι. Βέβαια πολλά θα εξαρτηθούν από την αμέσως επόμενη περίοδο και από το τι θα γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιοι θα φύγουν, που θα πάνε, ποιοι θα μείνουν, τι ταυτότητα θα δώσουν στο νέο-πια- κόμμα και άλλα τέτοια. Όπως επίσης και από την κυβέρνηση, η οποία αν δε συμμαζέψει τα μυαλά της και βρει δικαιολογίες για την ήττα της δεύτερης Κυριακής ή επαναπαυθεί στη κυριαρχία της, θα δει πόσο γρήγορα αλλάζουν τα μυαλά του Έλληνα όταν βλέπει τόσο απωθητικές συμπεριφορές. Γιατί οι Έλληνες κυρίως συμπεριφορές καταδικάζουν στις εκλογές και λιγότερο πολιτικές και ιδεολογίες με τις οποίες από το μνημόνιο και μετά δεν εμπιστεύονται και με τις οποίες δεν πολυασχολούνται.
Η δεύτερη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν μια καλή ευκαιρία να δείξει ο κόσμος στη κυβέρνηση είτε με την ψήφο είτε με την αποχή ότι στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια οι εύκολες εκλογικές επικρατήσεις σπάνια έχουν καλή συνέχεια για τους νικητές.
Κάτι τελευταίο. Τελικά η αποχή αντιμετωπίζεται ως μια καλή δικαιολογία για το αποτέλεσμα. Δεν άκουσα κανένα από το ΠΑΣΟΚ και αριστερότερα να λέει τίποτα για την αποχή, γι' αυτούς ήταν σαν να ψήφισε το 100% ου ελληνικού λαού ενώ οι κυβερνώντες την ανακάλυψαν στις 15/10/'23. Μέχρι τότε ο λαός έτρεχε μη και δε προλάβει να ψηφίσει. Αυτά είναι γελοιότητες. Η αποχή είναι μεγάλη, αυτό εγκυμονεί κινδύνους πάντα, δείχνοντας δύο πράγματα για τον "κυρίαρχο λαό". Πρώτον είναι εντελώς ανώριμος για να διαχειριστεί τη δημοκρατία και δεύτερον φανερά απογοητευμένος από τις υπάρχουσες επιλογές. Βέβαια σε τόσο σοβαρό θέμα την απογοήτευση τη δείχνουν με αποχή ή με ψήφο "για πλάκα" μόνον οι πολύ ανόητοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου