Πολλοί μιλάνε για την παρακμή στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας. Κάμποσοι από δαύτους υποστηρίζουν ότι έχουν και σχέδιο για να την ξεπεράσουμε και να οδηγηθούμε σε καλύτερες εποχές. Δεν έχουν. Ανεξάρτητα από ποιον χώρο είναι αυτοί που το υποστηρίζουν. Κανείς τους δεν έχει καταλάβει την ουσία της παρακμής. Αν αύριο αρχίζουν αν ρέουν χρήματα θα νομίζουν πως την ξεπεράσαμε. Λες και δεν είχε αρχίσει η παρακμή από το '95 ακόμα. Αλλά και αυτοί που με μεγαλοστομίες μιλούν για ηθική πρωτίστως παρακμή δε πάνε πίσω. Αφού θεωρούν πως η λύση είναι η οπισθοδρόμηση σε ηθικά σχήματα εβδομήντα και ογδόντα χρόνων πριν στις "καλές αγνές εποχές" που ποτέ δεν υπήρξαν στη πραγματικότητα. Απλά η υποκρισία υπερίσχυε της ξεδιαντροπιάς, οι καταστάσεις ίδιες ήταν ακριβώς. Η παρακμή εντοπίζεται στην αδυναμία παραγωγής ιδεών, πολιτισμού, καινοτομιών. Για να το πω πιο απλά, δε στροφάρουν τα μυαλά και δε σκέφτονται τίποτα εκτός του πλαισίου που τους ορίζει η στενή καθημερινότητα και αυτό διδάσκουν και στις επόμενες γενιές, με αποτέλεσμα σε κάθε γενιά να λιγοστεύει και η ποσότητα και η ποιότητα παραγωγικής σκέψης. Το πνεύμα μαραίνεται και όσο το πνεύμα μαραίνεται, η ηθική ή η οικονομική πτώση θα συνεχίζονται. Αλλά αυτές είναι συμπτώματα. Κι εμείς για την ώρα θεωρούμε πρόβλημα το σύμπτωμα, γεγονός που κάνει το μέλλον να φαντάζει ακόμα πιο δυσοίωνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου