Πολλές φορές τα κείμενα που ανεβάζω, έχουν κάμποσα τυπογραφικά λάθη. Κάποιες φορές μου τα επισημαίνουν και τα διορθώνω. Συνήθως όμως τα αφήνω. Θεωρώ πως τα λάθη, αυτά της αφηρημάδας, είναι κομμάτι του κειμένου μου όσο και οι προτάσεις που γράφω, όσο και τα νοήματα και τα σχόλια που περιέχει το κείμενο. Δε μπορώ να διορθώσω και να πετάξω τα λάθη μου έτσι εύκολα, έτσι απλά. Το οποιοδήποτε κείμενο καθρεφτίζει το ποιος είμαι την ώρα που το γράφω. Τα λάθη μου δείχνουν τη πιθανή αφηρημάδα μου ή και αδιαφορία μου εκείνη την ώρα. Ίσως αποκαλύπτουν και κάποιον εκνευρισμό ή κάποια ονειροπόληση. Τα λάθη, όχι μόνο τα τυπογραφικά ή τα ορθογραφικά ή τα γραμματικά, είναι κομμάτι του εαυτού μου. Χωρίς τους τόνους των λαθών που έχω κάνει μέχρι σήμερα είμαι ένας άλλος άνθρωπος. Αν γύριζα το χρόνο πίσω, είμαι σχεδόν βέβαιος πως τα ίδια ακριβώς λάθη θα έκανα. Εκτός από ένα, αυτό που αφορά τις σπουδές μου. Εκεί είναι όλα τα στραβά μαζεμένα σε μία απόφαση. Αλλά αυτή είναι μια ιστορία που την έχω πει παλαιότερα και μάλλον θα τη ξαναπώ κάποια στιγμή στο μέλλον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου