Σε περίοδο πολέμου και νοσοκομεία βομβαρδίζονται και εκκλησίες και σχολεία και οποιοδήποτε άλλου είδους άσυλο. Το να βάζεις κανόνες στο πόλεμο είναι το ίδιο σαν αν κυνηγάς ανεμόμυλους. Ειδικά στις μέρες μας που η τεχνολογία και η επιστήμη έχουν λύσει τα χέρια του κάθε αιμοσταγούς βαρβάρου και τους έχουν δώσει ένα εκπληκτικό οπλοστάσιο μαζικής καταστροφής. Έτσι, τα μηνύματα για να πέσει το ηθικό του αντιπάλου περνούν με τη μορφή "λάθους" ή απροσδιόριστου δράστη χτυπήματος και τη χρήση ενός πυραύλου που ισοπεδώνει τετράγωνα ολόκληρα. Το μήνυμα σαφές. Κανείς σας δεν είναι ασφαλής. Ούτε ακόμα και οι ασθενείς σε νοσοκομεία και τα γυναικόπαιδα μέσα σε μια εκκλησία. Μια τεχνική που χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά στη μετά το Β ΠΠ από τις ΗΠΑ στο Ιράκ και τελειοποιήθηκε και εντάθηκε στους βομβαρδισμούς της Σερβίας από τον ίδιο θύτη. Ο οποίος θύτης ήταν από αυτούς που πρωτοστάτησαν στο να μπουν "κανόνες" στον πόλεμο. Έτσι λοιπόν, η σφαγή έγινε, το μήνυμα πέρασε, ο δράστης ουδέποτε θα τιμωρηθεί αφού απολαμβάνει διεθνούς ασυλίας και αφού το ηθικό πέσει κι άλλο με μια δυο ακόμα τέτοια "ατυχήματα" θα ξεκινήσει και η επίθεση, η πραγματική σφαγή. Και θα υπάρξουν και τρομοκρατικές ενέργειες κατά παντός "συνενόχου" σύμφωνα με διαταραγμένα φανατικά μυαλά που θα επικαλούνται τον θεό τους σε μια εθνική - εδαφική καθαρά διαμάχη ώστε να περάσουν κι από την άλλη μεριά τα μηνύματα. Κανείς δεν είναι ασφαλής. Πουθενά. Ο πόλεμος πλέον ακολουθεί την πορεία της παγκοσμιοποίησης. Πάει παντού την ίδια στιγμή που ξεκινά στη κεντρική του εστία. Σαν μια επιδημία ζόμπι που δείχνουν χρόνια τώρα ταινίες και σειρές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου