Συνεργατική αριστερά;

 

Η στάση του ΚΚΕ σχετικά με τις συνεργασίες είναι πάντα ένα από τα θέματα συζήτησης μετά από εκλογές. Και οι μεν εχθροί, κάνουν κριτική στην απροθυμία του για συνεργασίες υποστηρίζοντας πως έτσι διευκολύνει τη δεξιά, οι δε φίλοι του υποστηρίζουν την επιλογή αυτή λέγοντας πως δικαιώνονται από τις μετέπειτα εξελίξεις(π.χ. μνημονιακή διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ). 

Όλη η κουβέντα γίνεται μόνο και μόνο για έναν λόγο. όλοι αυτοί νομίζουν πως μιλούν την ίδια γλώσσα επειδή σκέφτονται και γράφουν(ή μιλάνε) στα ελληνικά. Όμως αυτό είναι τελείως λάθος. Όταν κάποιοι από την αριστερά μιλάνε για συνεργασίες προοδευτικών δυνάμεων εννοούν κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερά. ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ,ΜΕΡΑ25, καμιά φορά αν βολεύει το ΠΑΣΟΚ  και πάει λέγοντας. Αυτά όμως τα κόμματα που στη γλώσσα αυτού του κομματιού της αριστεράς είναι προοδευτικά, στη γλώσσα του ΚΚΕ είναι το ίδιο αντιδραστικά και δεξιά με τη ΝΔ. Δηλαδή βλέπουν ένα πλάσμα και οι δύο και ο ένας το λέει δράκο και ο άλλος βουνό. Άλλη εντελώς ονομασία, άλλο περιεχόμενο για το ίδιο όμως πλάσμα. 

Από την άλλη, οι δυο πλευρές έχουν και διαφορετικούς στόχους. Στην Αριστερά-Κεντροαριστερά, στόχος είναι η ανακατάληψη της εξουσίας. Αφού τα κατάφεραν μία φορά και μάλλον...γλυκάθηκαν, γιατί όχι και δεύτερη; Και ίσως τώρα που έχουν μάθει και πέντε πράγματα παραπάνω να τα καταφέρουν και καλύτερα. Έτσι λένε. Το ΚΚΕ από τη μεριά του, αδιαφορεί για την εξουσία, αν δεν τη ξορκίζει κιόλας. Καμία διάθεση δεν έχει ούτε εξουσία να πάρει ούτε να κυβερνήσει ούτε να εφαρμόσει αυτά που λέει. Άλλωστε δεν το ευνοούν και οι συνθήκες...Αυτό που το ενδιαφέρει κυρίως είναι να έχει αρκετή δύναμη ώστε να κάνει εντυπωσιακές διαδηλώσεις-παραστάσεις και να αναπαράγεται ως οργανισμός. Μέχρι κάποια στιγμή να ωριμάσουν οι συνθήκες και να γίνει η επανάσταση. 

Ποιος έχει δίκιο από τους δύο μη με ρωτάτε. Δεν μπορώ να ξέρω. Προσωπικά αισθάνομαι πιο καλά όταν ψηφίζω ΚΚΕ παρά όταν ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ για διάφορους λόγους αλλά δε μπορώ και να κάνω πως δε βλέπω την απροθυμία του Περισσού για ουσιαστικές αλλαγές εδώ και τώρα φοβούμενος το όποιο τίμημα στην καθαρότητα της κομμουνιστικής διακυβέρνησης κι ούτε μπορώ να πω ότι δε με ενοχλεί ώρες ώρες. Από την άλλη η ιδέα και μόνο συνεργασίας ΚΚΕ με ΣΥΡΙΖΑ, για ΠΑΣΟΚ δε συζητάω καν, μου φαίνεται αστεία. Οι κοινές καταβολές μπορεί να υπάρχουν(σήμερα, μετά τη μεταμόρφωση που θέλει να κάνει στη Κουμουνδούρου ο Χάρυ Πότερ Κασσελάκης δε ξέρω), οι διαφορές είναι τεράστιες. Δε βλέπω κοινό έδαφος. 

Ε, όπως και να έχει, η κατάσταση είναι αυτή που είναι και με αυτή θα πορευτεί η πολιτική σκηνή αριστερά του κέντρου. Οπότε ας βρούμε άλλο θέμα να κουβεντιάζουμε...