Σκεφτείτε πώς θα ήταν κάθε στιγμή της ζωής μας αν είχαμε συναίσθηση πως μπορεί να είναι η τελευταία, πως αυτή η στιγμή μας δόθηκε για να πλησιάσουμε με κάποιο τρόπο την τελειότητα, πως τα λόγια που λέμε θα είναι τα στερνά μας κι έτσι θα έπρεπε να εκφράσουν όλη την ομορφιά, όλη τη σοφία, όλη τη γνώση και, πάνω απ' όλα, όλη την αγάπη που γνωρίσαμε στο κύλισμα του βίου μας, είτε αυτός ήταν μακρύς, είτε σύντομος.
Πώς θα συμπεριφερόμασταν ο ένας στον άλλο αν η παρούσα στιγμή ήταν η μοναδική που είχαμε στη διάθεσή μας και θα έπρεπε να χωρέσει και να εκφράσει όλη την αγάπη και τη φροντίδα που υπάρχει μέσα μας; Θα ζούσαμε με βάθος και ένταση ακατόρθωτη υπό άλλες συνθήκες. Κι ωστόσο, είναι δύσκολο να συναισθανθούμε τι σημαίνει αυτή η παρούσα στιγμή. Κινούμαστε από το παρελθόν στο μέλλον, χωρίς ποτέ να ζούμε αληθινά με ένταση τη παρούσα στιγμή.Anthony Bloom, O θάνατος ως κέρδος, εκδ. Εν Πλω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου