Η κρατούσα θεωρία για την μυστηριώδη εξαφάνιση των δεινοσαύρων αναφέρει ότι υπεύθυνος είναι ένας αστεροειδής με διάμετρο περίπου δέκα χλμ. που έπεσε πριν από 66 εκατ. έτη στην περιοχή της χερσονήσου Γιουκατάν στο Κόλπο του Μεξικού.
Οι επιπτώσεις αυτής της τρομερής σύγκρουσης ήταν πλανητικές με εκτόξευση στην ατμόσφαιρα κολοσσιαίων ποσοτήτων σκόνης και τέφρας, εκδήλωση τρομερής έντασης και έκτασης πυρκαγιών και δημιουργίας τελικά του αποκαλούμενου πυρηνικού χειμώνα ο οποίος εξόντωσε όχι μόνο τους δεινοσαύρους αλλά περίπου το 80% της ζωής στην Γη. Βέβαια η καταστροφή αυτή επέτρεψε στα θηλαστικά να ακμάσουν και να ανοίξει ο δρόμος για την εμφάνιση του ανθρώπου. Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχώς μελέτες για να συνδεθεί το παζλ του τι ακριβώς συνέβη αμέσως μετά τη σύγκρουση. Κάθε νέα μελέτη προσφέρει νέα κομμάτια σε αυτό το παζλ και η τελευταία που έγινε δίνει μια εξήγηση για ένα ακόμη ερωτηματικό που υπάρχει σχετικά με τις επιπτώσεις της σύγκρουσης στον πλανήτη.
Πριν από την συγκεκριμένη σύγκρουση είχαν υπάρξει σε διάφορες φάσεις της ιστορίας της Γης και άλλες τέτοιες συγκρούσεις με διαστημικούς βράχους που προκάλεσαν μαζικές εξαφανίσεις ειδών στον πλανήτη. Όμως σε σχέση με τις προηγούμενες φορές η ζωή μετά την πτώση του αστεροειδή που εξαφάνισε (και) τους δεινόσαυρους καθυστέρησε πολύ να ανακάμψει χωρίς οι επιστήμονες να έχουν καταφέρει να βρουν την αιτία.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών «PNAS» ερευνητική ομάδα αποτελούμενη από επιστήμονες των πανεπιστημίων Σεντ Αντριους και Μπρίστολ στη Βρετανία πιστεύουν ότι βρήκαν την απάντηση σε αυτό το μυστήριο. Πραγματοποίησαν αναλύσεις σε ιζήματα που έχει πιστοποιηθεί ότι προέρχονται από την εποχή της σύγκρουσης. Τα αποτελέσματα των ερευνών τους δείχνουν ότι η σύγκρουση εκτόξευσε στην ατμόσφαιρα πολύ περισσότερες ποσότητες θείου από όσες θεωρούσαν οι ειδικοί μέχρι σήμερα ότι εκτοξεύτηκαν.
Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτές οι γιγάντιες ποσότητες θείου αρχικά εκτοξεύτηκαν μέχρι την στρατόσφαιρα αλλά στη συνέχεια επέστρεψαν στην επιφάνεια της Γης ως τοξική βροχή δηλητηριάζοντας επί τόσο το έδαφος όσο και τους ωκεανούς. Χρειάστηκαν δεκάδες χιλιάδες έτη για να αποτοξινωθούν οι ωκεανοί και το έδαφος ώστε να γίνουν και πάλι φιλικά στη ζωή χρονικό διάστημα κατά πολύ μεγαλύτερο από το χρονικό διάστημα που χρειάστηκε η ζωή για να ανακάμψει στα προηγούμενα αντίστοιχα γεγονότα.
© naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου