Έτσι είναι αυτά. Όταν ένα κόμμα που κυβερνά βλέπει πως ο λαός είτε πείθεται εύκολα, είτε αδιαφορεί, είτε διαφθείρεται εύκολα τότε καταλαβαίνει πως δεν έχει να λογοδοτήσει σε κανέναν. Κι έτσι δε θα κάνει αυτά που πρέπει. Δε θα νοιαστεί, θα το ρίξει στο αγαπημένο άθλημα των πολιτικών. Στο ίδιον όφελος. Και θα έρθουν οι πυρκαγιές, θα έρθουν οι πλημμύρες, οι αποκλεισμοί από το χιόνι, η διαπλοκή, τα λάθη στην εξωτερική πολιτική, η αχαλίνωτη ληστρική αγορά και άλλα πολλά. Και κάποιες φορές τα πράγματα δεν αλλάζουν. Ή αργεί πολύ η ευκαιρία για να αλλάξουν. Με τη προϋπόθεση ότι μέχρι τότε θα έχουμε μάθει πως η ενασχόληση με τα κοινά είναι προς δικό μας όφελος. Ενασχόληση με τη πολιτική δε σημαίνει οπαδισμός υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος. Δε σημαίνει κληρονομική συνέχεια στη ψήφο, δηλαδή ό,τι ψήφιζε ο παππούς μου ψηφίζω κι εγώ. Δε σημαίνει ένταξη σε μια ιδεολογία και καπέλωμα από ένα χώρο. Σημαίνει πως κάθε φορά επιλέγω αυτό που θεωρώ καλύτερο για τη χώρα, υποστηρίζω τον πιο τίμιο και εργατικό, όχι κάποιον που θα μπει στη Βουλή και από εκεί θα με βολέψει κι εμένα. Αυτή είναι ενασχόληση με τα κοινά και αυτή είναι η μόνη ανάσχεση στη πολιτική διαφθορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου