Ένα μηχανάκι, κάνει μεγαλύτερη φασαρία από ένα σκύλο που γαβγίζει. Ένα αυτοκίνητο λερώνει πολύ περισσότερο από μία αδέσποτη γάτα. Ένα κινητό ρυπαίνει και κάνει ζημιά πολύ μεγαλύτερη από ένα περιστέρι που κουτσουλάει. Κι όμως ο κόσμος σπάνια παραπονιέται για τα πρώτα ενώ γκρινιάζει συχνά για τα δεύτερα. Πάντα απορούσα γι' αυτό το πράγμα. Πιο πιθανή εξήγηση, η οποία έχει πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις, είναι η εξής: το μηχανάκι, το αυτοκίνητο, το κινητό, είναι πράγματα που είτε αποφέρουν χρήματα, είτε αποτελούν εργαλεία επίδειξης είτε έχουν τέλος πάντων κάποια χρηστική αξία. Τα άλλα έχουν μόνο συναισθηματική αξία για κάποιους ή έστω αποτελούν μια κάποια ένδειξη ομορφιάς της φύσης, η οποία όμως δε μπορεί να αξιοποιηθεί τουριστικά, δηλαδή οικονομικά. Γι' αυτό και το φορτηγό ενοχλεί τον κακομούτσουνο γερογκρινιάρη της γειτονιάς πολύ λιγότερο από την κεραμιδόγατα που νιαουρίζει το βράδυ. Αλλά από ανθρώπους που σκέφτονται έτσι μη περιμένεις ούτε τέχνη ούτε φιλοσοφία. Να περιμένεις καμιά δουλειά με μέσο όμως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου