Η ένδυση των παπάδων

Λοιπόν, έχω την αίσθηση, όχι, τη βεβαιότητα ότι αυτός που σχεδίασε τα ρούχα που φοράμε οι παπάδες αν ζούσε σήμερα θα ήταν αντικληρικαλιστής, ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, σαν έναν ξάδερφό μου. Δεν εξηγείτε αλλιώς αυτή η ενδυμασία. Δηλαδή ποιος σκέφτηκε σε μια μεσογειακή χώρα, που σκάει ο τζίτζικα μετά τα μέσα Μαϊου να φοράμε μαύρο, μακρύ ρούχο και από μέσα και απ' έξω. Δηλαδή και το αντερί και το εξώρασο(ασχέτως ότι εξώρασο έχω να φορέσω κι εγώ δε ξέρω από πότε). Το δε καλιμαύχι στο κεφάλι, το οποίο είναι ένα πράγμα από χαρτόνι και τσόχα, το μόνο που προσφέρει είναι μια σιγουριά για θερμοπληξία. Κι όλα αυτά με τον ήλιο να χτυπάει κατακέφαλα. Α, να μη πω για το μήκος του ράσου, που σούρνεται και καθαρίζει όλους τους δρόμους της Αθήνας μέχρι να φτάσω στην εκκλησία ή που σε κάθε σκαλοπάτι και πεζοδρόμιο που πρέπει να ανέβω το πατάω και κάνω κάτι απίστευτες χορευτικές κινήσεις μέχρι να βρω ισορροπία ή να βρεθώ φαρδύς πλατύς στο έδαφος! Αλλά το πράγμα δε σταματά εκεί. Όχι. Πρέπει από μέσα να φοράμε μαύρο παντελόνι μακρύ(οκ, εδώ δεν έχω να πω πολλά), και πουκάμισο λευκό μακρυμάνικο. Δηλαδή, 37 βαθμούς κι έχουμε τρία μανίκια μακριά. Και άντε τα δυο τα απ' έξω, το πουκάμισο γιατί να είναι μακρυμάνικο; Γιατί να είναι καν πουκάμισο. Αφού δε φαίνεται! Δε λέω για γενειάδες και μακριά μαλλιά γιατί αυτά δεν είναι υποχρεωτικά. Εγώ τα έχω αφήσει ως φόρο τιμής και στο παλιό μεταλλά εαυτό μου. Δηλαδή ακόμα μέταλ ακούω αλλά αυτό θα το αφήσω για άλλη ανάρτηση. Τι έλεγα; Α ναι. Και σε όλα αυτά προσθέστε και τα άμφια στη λειτουργία που ζυγίζουν από πέντε ως δέκα κιλά. Ε, το παθαίνεις το έμφραγμα ή όχι μετά; Το παθαίνεις. Και μετά έρχονται άλλοι παπάδες και σε διαβάζουν. Και το βλέπεις το έργο από την άλλη μεριά. Και μη νομίζετε ότι το χειμώνα είναι καλύτερα με όλα αυτά τα ρούχα. Όχι βέβαια. Αφού τα υφάσματα με τα οποία είναι φτιαγμένα το μόνο που κάνουν είναι και να σε ιδρώνουν και να μη σε ζεσταίνουν και να κρατούν την υγρασία ώστε να σιγουρέψουν τη πιθανότητα πνευμονίας....Γι' αυτό είμαι σίγουρος ότι πίσω από τα ενδύματα των παπάδων κρύβεται ο ξαδερφός μου. Ή κάποιος με τα μυαλά του...