Ας γράψω και για τον ΣΥΡΙΖΑ κάτι

 

Δε ξέρω γιατί ασχολούμαι με τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ψηφοφόρους του είμαι ούτε και το πολυσυμπαθώ σαν κόμμα. Ίσως επειδή με τον Συνασπισμό του Κωνσταντόπουλου έκανα -τότε- σεφτέ στις εκλογές. Ίσως επειδή κατέβαινε κάποτε κι ο Γλέζος με αυτούς. Ίσως επειδή πιστεύω ότι αυτό το κόμμα θα μπορούσε να γίνει κάτι καταπληκτικό αλλά τελικά έγινε ...τίποτα και μου αρέσουν αυτές οι ιστορίες αποτυχίας, μου θυμίζουν εμένα. Ίσως είμαι απλά μαζοχιστής. Όπως και να έχει, θα ασχοληθώ λίγο σοβαρά με το κόμμα της Κουμουνδούρου και θα πω ότι αυτός ο Κασσελάκης δε μου το γεμίζει το μάτι. Ούτε και το βιογραφικό του μου κάθεται καλά. Εννοώ ότι κάτι δε μου κολλάει. Κάτι τα φτωχικά χρόνια της Εκάλης, κάτι η Goldman, κάτι οι υποτροφίες που έτυχαν, κάτι το αγοράζω καράβι με προσωπική εγγύηση. Δε λέω, μπορεί να ισχύουν αλλά έχω μια κάποια καχυποψία με όσους "παρατάνε τις φοβερές δουλειές τους" για να βοηθήσουν την πατρίδα. Από πολιτικής άποψης, αυτά τα λίγα που έγραψε, δεν είναι καινούρια, χιλιοειπωμένα είναι αλλά αυτός εδώ έχει και μια εσάνς από Democratics των ΗΠΑ. Κατά τα λοιπά η Αχτσιόγλου είναι το φαβορί και δικαίως, αφού είναι αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να γίνει ή τουλάχιστον τα υπόσχεται, ο Παπάς εκφράζει μια πιο κεντρώα προσέγγιση και έχει τα παράσημα της σύγκρουσης με τους καναλάρχες που τον έστειλαν στα δικαστήρια, έχασε μεν πήρε τα παράσημα δε, ο Τσακαλώτος και οι υποστηρικτές του είναι βαρίδια για το 2023, και ο Τζουμάκας είναι ένας ωραίος τύπος που καλά κάνει και κατεβαίνει σε έναν αγώνα που ξέρει ότι θα χάσει. 

Έχω όμως την αίσθηση ότι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο επόμενος αρχηγός. Νομίζω ότι απλά η εποχή του πέρασε. Οι συνθήκες στη πολιτική και κοινωνική ζωή μόνο ευνοϊκές δεν είναι. Ακόμα κι αν εκφραστεί δυσαρέσκεια προς τη κυβέρνηση- δε μπορεί κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε- δε θα τη καρπωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε κάποιο άλλο αριστερό κόμμα, το ΚΚΕ αμφιβάλλω ότι θέλει κιόλας. Μοιάζει λίγο με ομάδα ο ΣΥΡΙΖΑ, που παίζοντας μόνο άμυνα πάει να παίξει σε ένα άθλημα που στηρίζεται πια στην επίθεση και τα μεγάλα σκορ. Σαν την εθνική στο μπάσκετ ένα πράγμα. Όπως και να έχει, ελπίζω η "Κόκκινη Έφη" να τα πάει καλά. Πάντα έχω μια συμπάθεια στις γυναίκες που είναι σε τέτοιες θέσεις. Ακόμα κι αν μοιάζουν με τη Ζωή...