Θλίψη

Η δημοσιογραφία,με θλίψη μου το λέω καθώς πάντα εκτιμούσα ,ζήλευα και είχα ως πρότυπα δημοσιογράφους, έχει περιπέσει σε οικτρή κατάσταση.Πώς αλλιώς να περιγράψεις εφημερίδες και ειδησεογραφικούς ιστότοπους που έβλεπαν τα πάντα άσχημα πριν και τα πάντα ρόδινα τώρα ή το αντίστροφο;Πώς να χαρακτηρίσεις δημοσιογράφους - οπαδούς ομάδων που, εντελώς τυχαία φαντάζομαι,υποστηρίζουν πάντα τις διοικήσεις τους;Τι να πεις για δημοσιογραφικούς οργανισμούς που προπαγανδίζουν την μία ή την άλλη ιδεολογία;

Και αν αυτά είναι άσχημα στον πολιτικό χώρο,τι λόγια να βρεις για τα εκκλησιαστικά ειδησεογραφικά δίκτυα;Φιλορώσοι,φιλοφαναριώτες,ανθενωτικοί και οικουμενιστές πέφτουν με τα μούτρα στη προσπάθεια να μας πείσουν για τα δίκαια της μιας ή της άλλης κατεύθυνσης,επώνυμα και ανώνυμα.Και λάσπη,πολλή λάσπη...Και όλα αυτά με μυρωδιά λιβανιού και υπό τους ήχους της βυζαντινής μουσικής.Θλίψη...