Του ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ*
Η αναφορά αυτή είναι για τις κοινότητες των Ελλήνων του κόσμου, τις κοινότητες με τα πολλά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, με μεγάλες αποστάσεις η μια από την άλλη αλλά με πάρα πολλούς λαμπρούς Έλληνες που διαπρέπουν εκεί στις καινούργιες Πατρίδες σε κάθε πλαίσιο επαγγελματικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής.
Οι κοινότητες αυτές, τεράστιας δυναμικής ζωντανοί οργανισμοί, μπορούν να προβάλουν και να μεταδώσουν τα μηνύματα της Ελλαδικής μητρόπολης και να λειτουργήσουν καταλυτικά στην διαμόρφωση της πραγματικής εικόνας των Ελλήνων προς τους πολίτες του ‘’παγκόσμιου χωριού’’ μας.
Αναρωτηθήκαμε όμως αλήθεια, πόσο καλά τις γνωρίζει η Ελλάδα αυτές τις εστίες του ελληνισμού, και πόσο καλά εκείνες γνωρίζουν σε βάθος – αν και το επιθυμούν- τις εξελίξεις στην πολιτική, κοινωνική, οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας; Πώς είναι δυνατόν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά προς τα έξω κυρίως, όταν η πολιτεία τις θεωρεί ως μια γενικότητα, υπό το πρίσμα μάλιστα των προηγούμενων δεκαετιών; Πόσο το ελληνικό κράτος, για παράδειγμα, έχει εκμεταλλευτεί την τεχνολογία των τελευταίων ετών για να διατηρήσει ή ανακτήσει επαφή με την ομογένεια;
Γιατί ενώ άλλα δυτικά κράτη έχουν αξιοποιήσει στο έπακρο το θεσμό του επίτιμου Πρόξενου,ο οποίος λειτουργεί συνεκτικά, ενημερωτικά και παραγωγικά , ιδιαίτερα σε απομακρυσμένες περιοχές, η ελληνική πολιτεία αρνείται ακόμη να αξιοποιήσει χιλιάδες άξιους άμισθους πρεσβευτές της;
Κάθε διασπορική κοινότητα είναι ένας ξεχωριστός οργανισμός, έχει το ρυθμό του, τους δικούς του κώδικες, την δίκη του νοοτροπία. Αν δεν έρθουμε κοντά σε αυτούς τους οργανισμούς πως θα τους γνωρίσουμε και πως θα αλληλεπιδράσουμε; Πως η Ελλάδα θα αποδείξει ότι επιθυμεί την ανοιχτή επικοινωνία και βέβαια την επιστροφή των ανθρώπων τους δοθείσης βέβαια της ευκαιρίας;
Δίδεται -επιτέλους- μια τεράστια ευκαιρία στην ομογένεια με τη ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού. Αργήσαμε να εφαρμόσουμε τα αυτονόητα από πολιτική ατολμία και ίσως πολιτικό καιροσκοπισμό. Πλέον οι Έλληνες του εξωτερικού δεν είναι Έλληνες στο περιθώριο, έχουν λόγο και συμβολή στην πολιτική μας ζωή.
Ωστόσο και αυτό το τεράστιο βήμα δεν πρέπει να είναι το μοναδικό. Δεν αρκεί. Πρέπει να έρθουν κοντά μας οι συμπολίτες μας του εξωτερικού, να ενημερωθούν, να γίνουν ενεργό κομμάτι εκείνου που άφησαν πίσω και σίγουρα δεν έβγαλαν από την καρδιά τους.
Ο Έλληνας του εξωτερικού δεν ξεχνά τον τόπο καταγωγής και προέλευσής του. Αγαπά και σέβεται την πατρίδα που τον υποδέχτηκε και τον αγκάλιασε, στην οποία ζει και δραστηριοποιείται αλλά ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί οι Έλληνες της διασποράς συνεχίζουν με αφοσίωση να αποτελούν τεράστιας στρατηγικής σημασίας εκπροσώπους της Ελλάδας στην Οικουμένη.
Οι Έλληνες ομογενείς είναι εκείνοι που λειτουργούν ως συνδετικοι κρίκοι των διαφόρων ελληνικών κοινοτήτων διαμορφώνοντας την Ελλάδα ¨συγκοινωνούντα ομογενειακά δοχεια¨, είναι εκείνοι που φύγανε αλλά δεν εγκατέλειψαν, αλλά είναι και εκείνοι που η πατρίδα δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψει να απομακρυνθούν από την αγκαλιά της, αντίθετα θα πρέπει να επιζητά την επιστροφή τους διαμορφώνοντας συνθήκες, εκμεταλλευόμενη τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους.
Άλλωστε η Ελλάδα του μέλλοντος σε έναν κόσμο που οι νοοτροπίες, οι επικοινωνίες, η κουλτούρα αλλάζουν με αλματώδη βήματα, είναι “πολλές Ελλάδες” υγιείς και ισχυρές που πάλλονται ως μία καρδιά και έχουν κοινή έκφραση σε κρίσιμα πεδία ζωής.
* Ο Χαράλαμπος Καραπάνος είναι δικηγόρος, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αγρινίου και του Δικηγορικού Συλλόγου Σλέσβιχ-Χόλσταϊν Γερμανίας, καθώς και μέλος της Επιτροπής Διεθνούς Πολιτικής FDP Σλέσβιχ-Χόλσταϊν.
Πηγή: Οι διασπορικές των Ελλήνων κοινότητες: Γνωρίζει η Ελλάδα αυτές τις εστίες του ελληνισμού; https://hellasjournal.com/2019/11/oi-diasporikes-ton-ellinon-koinotites-gnorizei-i-ellada-aytes-tis-esties-toy-ellinismoy/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου